مطالعه تخمین می زند که بیش از 800 میلیون نفر در سراسر جهان تا سال 2050 با کمردرد زندگی خواهند کرد

تجزیه و تحلیل بیش از 30 سال داده نشان داده است که تعداد موارد کمردرد در حال افزایش است، با مدل‌سازی که نشان می‌دهد تا سال 2050، 843 میلیون نفر عمدتاً به دلیل افزایش جمعیت و پیری جمعیت تحت تأثیر این بیماری قرار خواهند گرفت.

فقدان مداوم یک رویکرد ثابت در درمان کمردرد، و گزینه های درمانی محدود، محققان را نگران کرده است که این امر منجر به یک بحران مراقبت های بهداشتی شود، زیرا کمردرد اصلی ترین علت ناتوانی در جهان است.

در استرالیا، تا سال 2050 نزدیک به 50 درصد افزایش در موارد کمردرد وجود خواهد داشت. چشم انداز موارد کمردرد تغییر خواهد کرد و بیشترین افزایش در موارد کمردرد مربوط به آسیا و آفریقا خواهد بود.

یافته ها در منتشر شده است روماتولوژی Lancet.

پروفسور مانوئلا فریرا، نویسنده اصلی این مقاله، می‌گوید: “تحلیل ما تصویری از افزایش موارد کمردرد در سطح جهانی را ترسیم می‌کند و فشار زیادی بر سیستم مراقبت‌های بهداشتی ما وارد می‌کند. ما باید یک رویکرد ملی و ثابت برای مدیریت کمردرد ایجاد کنیم که توسط تحقیقات مشخص شده باشد.” از سلامت اسکلتی عضلانی سیدنی، ابتکاری از دانشگاه سیدنی، منطقه بهداشت محلی سیدنی و منطقه بهداشت محلی سیدنی شمالی.

پروفسور فریرا که در موسسه کولینگ سیدنی مستقر است، گفت: “در حال حاضر، نحوه واکنش ما به کمردرد واکنشی بوده است. استرالیا پیشرو جهانی در تحقیقات کمردرد است؛ ما می توانیم پیشگام باشیم و در زمینه پیشگیری از کمردرد الگو باشیم.”

این مطالعه چندین نقطه عطف را در موارد کمردرد نشان می دهد. از سال 2017، تعداد موارد کمردرد به بیش از نیم میلیارد نفر رسیده است.

در سال 2020، تقریباً 619 میلیون مورد کمردرد وجود داشت.

حداقل یک سوم از بار ناتوانی مرتبط با کمردرد به عوامل شغلی، سیگار کشیدن و اضافه وزن نسبت داده می شود.

یک تصور غلط رایج این است که کمردرد بیشتر بزرگسالان در سن کار را تحت تاثیر قرار می دهد. اما محققان می گویند این مطالعه تایید کرده است که کمردرد در افراد مسن شایع تر است. موارد کمردرد نیز در زنان بیشتر از مردان بود.

این جامع ترین و به روزترین داده های موجود است که برای اولین بار شامل پیش بینی های جهانی و سهم عوامل خطر GBD در کمردرد می شود. این کار با تلاش مشترک دانشگاه سیدنی، موسسه سنجش و ارزیابی سلامت (IHME) در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن (healthdata.org)، همکاران بین المللی IHME، و اتحاد جهانی برای سلامت اسکلتی عضلانی امکان پذیر شد. (gmusc.com).

ما همچنین می‌دانیم که بیشتر داده‌های موجود از کشورهای با درآمد بالا می‌آیند، و گاهی اوقات تفسیر این نتایج برای کشورهای با درآمد کم تا متوسط ​​دشوار است. درآمد.

این مطالعه داده های GBD را از سال 1990 تا 2020 از بیش از 204 کشور و منطقه تجزیه و تحلیل کرد تا چشم انداز موارد کمردرد را در طول زمان ترسیم کند. GBD جامع ترین تصویر از مرگ و میر و ناتوانی در کشورها، زمان، سن و

همچنین این اولین مطالعه ای است که برای مدل سازی شیوع آتی موارد کمردرد استفاده می شود.

“سیستم های بهداشتی باید به این بار عظیم و فزاینده کمردرد که مردم را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد پاسخ دهند. برای جلوگیری از کمردرد و اطمینان از دسترسی به موقع به مراقبت ها باید اقدامات بیشتری انجام شود، زیرا راه های موثری برای کمک به افراد مبتلا به درد وجود دارد. پروفسور آنتونی وولف، رئیس مشترک اتحاد جهانی برای سلامت اسکلتی عضلانی که خواستار اولویت دادن به رسیدگی به بار فزاینده شرایط اسکلتی عضلانی است، گفت.

وزارت بهداشت نمی‌تواند به شیوع بالای بیماری‌های اسکلتی- عضلانی از جمله کمردرد ادامه دهد. این شرایط پیامدهای اجتماعی و اقتصادی مهمی دارد، به‌ویژه با توجه به هزینه‌های مراقبت. اکنون زمان آن فرا رسیده است که در مورد استراتژی‌های مؤثر برای مقابله با بار بالا و مقابله با آن بیاموزیم. دکتر آلارکوس سیزا، رئیس واحد سازمان بهداشت جهانی، دفتر مرکزی ژنو، گفت.

دستورالعمل های ملی اساس پیشگیری از کمردرد را تشکیل خواهد داد

در سال 2018، کارشناسان (مستقل از این مطالعه) نگرانی های خود را بیان کردند لانست و توصیه هایی به خصوص در مورد ورزش و آموزش در مورد نیاز به تغییر سیاست جهانی در مورد بهترین راه پیشگیری و مدیریت کمردرد برای جلوگیری از افزایش درمان های نامناسب ارائه کرد.

با این حال، از آن زمان، تغییرات کمی وجود داشته است. درمان‌های رایج توصیه‌شده برای کمردرد، اثربخشی ناشناخته یا بی‌اثری دارند – این شامل برخی جراحی‌ها و مواد افیونی است.

پروفسور فریرا می‌گوید که در نحوه مدیریت موارد کمردرد توسط متخصصان بهداشت و نحوه سازگاری سیستم مراقبت‌های بهداشتی، عدم ثبات وجود دارد.

ممکن است برای برخی تعجب آور باشد که دستورالعمل های بالینی فعلی برای درمان و مدیریت کمردرد توصیه های خاصی برای افراد مسن ارائه نمی دهد.

“افراد مسن تاریخچه پزشکی پیچیده تری دارند و در مقایسه با بزرگسالان جوانتر احتمال بیشتری دارد که داروهای قوی از جمله مواد افیونی برای کنترل کمردرد تجویز شود. اما این ایده آل نیست و می تواند بر عملکرد و کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی بگذارد، به خصوص. زیرا این مسکن‌ها ممکن است با داروهای دیگر موجود تداخل داشته باشند.

دکتر کتی دی لوکا، از دانشگاه سی کیو، یکی از نویسندگان این مقاله، گفت: اگر اقدام درست انجام نشود، کمردرد می‌تواند پیش‌آهنگی برای بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی و شرایط سلامت روان، روش‌های پزشکی تهاجمی و ناتوانی قابل توجه باشد. .

کمردرد همچنان بزرگترین علت بار ناتوانی در سرتاسر جهان است. این وضعیت پیامدهای اجتماعی-اقتصادی قابل توجهی دارد و تأثیر فیزیکی و شخصی مستقیماً پیری سالم را تهدید می کند.