محققان قرار گرفتن در معرض محیطی را با بیماری کبد مرتبط می کنند

محققان کلینیک مایو طیف متنوعی از مواد شیمیایی محیطی را در صفرای انسان در بیماران مبتلا به کلانژیت اسکلروزان اولیه، یک بیماری نادر و مزمن کبدی مجاری صفراوی، شناسایی کرده‌اند. این مطالعه، منتشر شده در افشاگر، مرز جدیدی از تحقیقات در مرکز پزشکی فردی مایو کلینیک را نشان می دهد که به بررسی اکسپوزوم، معیار عوامل محیطی در بیماری و سلامت می پردازد.

اکثر افراد مبتلا به کلانژیت اسکلروزان اولیه، نوعی بیماری التهابی روده مانند کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون نیز دارند که اغلب منجر به بیماری کبدی و سرطان در مرحله نهایی می شود. پیوند کبد تنها درمان مبتنی بر شواهد برای این بیماری پیشرفته است و هیچ درمان دارویی برای بهبود بقا بدون پیوند وجود ندارد.

کنستانتینوس ان. لازاریدیس، محقق کلینیک مایو، دکتر کارلسون می‌گوید: «ما می‌دانیم که بیماران مبتلا به این اختلال پیچیده مجرای صفراوی متابولوم تغییر یافته‌ای دارند (مجموعه کاملی از مواد شیمیایی با مولکول‌های کوچک که در یک نمونه بیولوژیکی یافت می‌شود)، که ممکن است مواد شیمیایی محیطی بر آن تأثیر بگذارد. و نلسون مدیر اجرایی مرکز پزشکی فردی مایو کلینیک. “اکنون ما یک توصیف جامع از صفرا داریم که بسیار مهم است، زیرا صفرا مستقیماً با مجاری صفراوی بیمار تماس می گیرد.”

دکتر لازاریدیس خاطرنشان می کند که این می تواند به جذب بیشتر مواد شیمیایی محیطی برای بیماران مبتلا به کلانژیت اسکلروزان اولیه که همچنین بیماری التهابی روده دارند کمک کند.

این بیماری کبدی احتمالاً از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. درک نقش مواجهه های محیطی با این بیماری می تواند به کشف علل و عوامل خطر آن منجر شود.

برای این مطالعه، محققان نمونه‌های صفرا از بیماران مبتلا به این بیماری را با استفاده از طیف‌سنجی جرمی با وضوح بالا بررسی کردند و مواد شیمیایی محیطی مختلفی پیدا کردند. این فناوری جدید به محققان این امکان را می‌دهد تا با پوشش کافی برای مطالعه روابط بین محرک‌های بالقوه بیماری و اثرات آن، مواجهه‌های شیمیایی خارجی و پاسخ‌های بیولوژیکی آن‌ها را اندازه‌گیری و تجزیه و تحلیل کنند.

محققان این شباهت ها و تفاوت ها را در صفرای بیماران در ایالات متحده در مقابل نروژ ارزیابی کردند.

• آنها 83 ماده شیمیایی زیست محیطی را در بیماران در ایالات متحده و نروژ در غلظت های آماری مشابه شناسایی کردند.
• بیماران آمریکایی در مقایسه با نروژ، محتوای صفرا شیمیایی محیطی بالاتری را نشان دادند و ارتباط بین مواد شیمیایی و مسیرهای متابولیک در صفرا را افزایش دادند.
• با توجه به ارتباط گسترده این مواد شیمیایی با مسیرهای متابولیک در بیماران آمریکایی و نروژی، محققان مواد شیمیایی پلی کلره بی فنیل (PCB)-118 و PCB-101 را برای مطالعه بیشتر شناسایی کردند. اینها مواد شیمیایی آلی بسیار پایداری هستند که تا زمانی که توسط کنوانسیون استکهلم در مورد آلاینده‌های آلی پایدار ممنوع شد، به طور گسترده در نرم‌کننده‌ها، رنگ‌ها و تجهیزات الکتریکی استفاده می‌شدند.
• مسیرهای تخریب گلیکان با یک یا چند ماده شیمیایی محیطی در هر دو نمونه بیماران همراه بود. گلیکان ها در تنظیم روده بسیار مهم هستند و ممکن است با علت بیماری مرتبط باشند.

دکتر لازاریدیس می‌گوید: «یافته‌های پیوندهای شیمیایی-متابولومیک مشتق شده در صفرا به عنوان یک نقطه شروع عمل می‌کند. آنها در درک تغییرات بیوشیمیایی که با قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی محیطی اتفاق می‌افتند ضروری هستند، زیرا ممکن است منعکس کننده علت و پیشرفت کلانژیت اسکلروزان اولیه باشند و ممکن است منجر به درمان‌های پزشکی جدید شوند.