برای سرطان های پیشرفته مجرای صفراوی تقویت شده با HER2، کارآزمایی درمان آنتی بادی نتایج امیدوارکننده ای را نشان می دهد.

سرطان مجرای صفراوی انواع غیر معمول و تهاجمی سرطان دستگاه گوارش است. آنها شامل کلانژیوکارسینوما هستند که می توانند در داخل یا خارج کبد ایجاد شوند، و همچنین سرطان های کیسه صفرا، و به احتمال زیاد باعث بیماری جدی یا کشنده می شوند.

سرطان مجرای صفراوی بر مجرای صفراوی تأثیر می گذارد که شامل اندام ها و مجاری است که صفرا را ساخته و ذخیره می کند و آن را به روده کوچک رها می کند. آنها به عنوان سرطان های “خاموش” شناخته می شوند، زیرا معمولاً تا زمانی که به مراحل بعدی نرسند هیچ علامتی ندارند. اگر سرطان مجرای صفراوی زود تشخیص داده شود، جراحی می تواند موثر باشد، اما برای اکثر بیماران درمان های خوب کمی وجود دارد.

اکنون، تحقیقات جدید در 2 ژوئن منتشر شده است انکولوژی Lancet و در نشست سالانه انجمن انکولوژی بالینی آمریکا ارائه شد، دریافت که یک درمان آنتی بادی به کوچک کردن تومورها در برخی از بیماران مبتلا به سرطان مجرای صفراوی کمک کرده است – به ویژه زیرمجموعه افرادی که تومورهای آنها مقدار زیادی پروتئین HER2 را تولید می کند که می تواند باعث تکثیر سلول ها نیز شود. به سرعت.

کارآزمایی بالینی فاز 2b، معروف به HERIZON-BTC-01، یک تلاش جهانی و چند مرکزی برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی zanidatamab، آنتی‌بادی که علیه پروتئین HER2 کار می‌کند، در بیماران مبتلا به سرطان مجرای صفراوی تقویت‌شده با HER2 بود. به درمان های دیگر پاسخ داد. انکولوژیست گوارشی جیمز هاردینگ، MD، از مرکز سرطان مموریال اسلون کترینگ (MSK)، و فن جیا، مدیر موسسه سرطان کبد در دانشگاه فودان در چین، در کمیته راهبری کارآزمایی خدمت کردند و اولین نویسندگان این مقاله بودند. انکولوژی Lancet مطالعه.

دکتر هاردینگ می گوید: بروز سرطان مجرای صفراوی در دهه های اخیر رو به افزایش بوده است. “در حال حاضر هیچ درمان تایید شده ای برای هدف قرار دادن HER2 در این سرطان ها وجود ندارد و بنابراین نیاز پزشکی برآورده نشده قابل توجهی وجود دارد. نتایج این کارآزمایی بسیار دلگرم کننده است – zanidatamab تومورها را در زیر مجموعه ای از بیماران مبتلا به بیماری HER2 مثبت کوچک کرد و به خوبی تحمل شد. به طور کلی، این مطالعه اهمیت پروفایل مولکولی این سرطان‌ها را نشان می‌دهد تا به ما اجازه دهد بیماران را با داروهای دقیقی که ویژگی‌های سرطان فردی آنها را هدف قرار می‌دهند مطابقت دهیم.»

نتایج کارآزمایی بالینی با استفاده از zanidatamab در برابر سرطان های مجرای صفراوی تقویت شده با HER2

در این مطالعه 87 شرکت‌کننده با سرطان‌های مجاری صفراوی تقویت‌شده با HER2 که به صورت موضعی پیشرفته بودند یا در سراسر بدن گسترش یافته بودند و شیمی‌درمانی برای آنها کار نمی‌کرد، وارد مطالعه شدند. بیماران هر دو هفته یک بار zanidatamab را به صورت داخل وریدی دریافت کردند. آنتی بادی به گیرنده‌های HER2 متصل می‌شود و منجر به کاهش HER2 در سطح سلول‌های سرطانی می‌شود و به کاهش سرعت رشد آنها کمک می‌کند.

این کارآزمایی نشان داد که این درمان در کوچک کردن تومورها در 41 درصد از بیماران مؤثر بود. نیمی از بیماران در 1.8 ماه پاسخ دادند و این پاسخ ها در نیمی از بیمارانی که به دارو پاسخ دادند، 12.9 ماه یا بیشتر طول کشید. پزشکان همچنان این بیماران را دنبال می کنند تا تاثیر درمان را در مدت زمان طولانی تری ارزیابی کنند.

شایع ترین عوارض جانبی درمان اسهال (37٪ از شرکت کنندگان) و واکنش های مربوط به انفوزیون، مانند واکنش های آلرژیک، درد در محل تزریق، حالت تهوع، یا علائم مشابه آنفولانزا (33٪ از شرکت کنندگان) بود. تعداد کمی از افراد کاهش عملکرد قلب داشتند. هیچ عارضه جانبی شدیدی گزارش نشده است.

به گفته محققان، Zanidatamab همچنان تحت بررسی است و برای آزمایش ایمنی و اثربخشی آنتی بادی در گروه بزرگتری از افراد، مطالعات بیشتری را انجام خواهد داد. این آنتی بادی همچنین در ترکیب با شیمی‌درمانی‌های خط اول و همچنین برای بیماران مبتلا به انواع دیگر تومورهای بیان‌کننده HER2 مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

نویسندگان مطالعه می نویسند که داده های این کارآزمایی از پتانسیل zanidatamab به عنوان یک درمان هدفمند جدید در زمانی که بیماران به شیمی درمانی پاسخ نمی دهند، پشتیبانی می کند.

دکتر هاردینگ می گوید: «تحقیقات مداوم در ارزیابی درمان های هدفمند HER2 در سرطان های مجاری صفراوی HER2 مثبت برای بهبود مراقبت از این بیماران ضروری است. “MSK توسعه بسیاری از این درمان ها را در چند دهه گذشته در تومورهای جامد متعدد رهبری کرده است، و چندین مطالعه در حال انجام در شهر نیویورک و در سراسر سایت های منطقه ای MSK وجود دارد. علاوه بر این، ما یک برنامه قوی با جراحان بسیار مجرب در این زمینه داریم. جراحی برای مراحل اولیه بیماری، و متخصصان پرتودرمانی، شیمی درمانی، و تسکین علائم با حداقل تهاجم برای بیماری های پیشرفته تر، و همچنین دسترسی به آخرین آزمایشات بالینی.