اکتشافات جدید در مورد محل پارگی پلاک های آترواسکلروتیک می تواند منجر به درمان های پیشگیرانه شود

یکی از علل شایع انفارکتوس میوکارد و سکته مغزی پاره شدن پلاک های آترواسکلروتیک است. محل دقیق پارگی پلاک قبلا ناشناخته بود، اما اکنون محققان دانشگاه لوند این نقشه را ترسیم کرده اند. تیم تحقیقاتی همچنین آنزیمی، نشانگر را شناسایی کرده اند که امیدوارند به پیش بینی افرادی که در معرض خطر سکته قلبی یا سکته به دلیل پارگی پلاک آترواسکلروتیک هستند، کمک کند.

در آترواسکلروز، چربی در دیواره رگ ها تجمع می یابد و پلاک های آترواسکلروز ایجاد می کند. پلاک‌هایی که پاره می‌شوند می‌توانند باعث سکته مغزی یا انفارکتوس میوکارد شوند و برای جلوگیری از عوارض جدی به درک عمیق‌تر مکانیسم‌های پارگی پلاک نیاز است. تحقیقات در دانشگاه لوند، سوئد، اکنون نشان می‌دهد که پلاک‌های آترواسکلروتیک در شریان‌های کاروتید اغلب در ابتدای پلاک، در نزدیک‌ترین مکان به قلب پاره می‌شوند. این مطالعه در نشریه منتشر شده است مجله کالج آمریکایی قلب و عروق (JACC).

“در مطالعه خود، ما توانستیم دقیقاً محل پاره شدن پلاک ها را مشخص کنیم. این گام مهمی است که به درک بهتر دلیل پاره شدن آنها کمک می کند. مطالعات قبلی بیشتر بر نحوه تشکیل پلاک ها تمرکز کرده اند در حالی که ما منطقه دقیقی را که در آن پلاک ها در آن مورد مطالعه قرار می دهند، مورد مطالعه قرار داده اند. پارگی، که هیچ مطالعه انسانی قبلی انجام نداده است.

گروه های مهم بیماران

او استاد قلب و عروق در دانشگاه لوند و مشاور ارشد در بیمارستان دانشگاهی اسکان (SUS) در سوئد است. این تحقیق بر اساس مطالعات پلاک‌های آترواسکلروتیک در شریان‌های کاروتید در مجموع 188 نفر است. محققان از میکروسکوپ الکترونی و تکنیک های توالی یابی RNA برای بدست آوردن تصویری دقیق از محل پارگی بیشتر پلاک ها استفاده کردند. فشار خون بالا و دیابت نوع 2 عواملی هستند که خطر ابتلا به تصلب شرایین را افزایش می دهند و بنابراین این گروه های بیمار نیز در مطالعه قرار گرفتند.

“یکی از نقاط قوت مطالعه ما این است که مبتنی بر همکاری نزدیک بین محققان فعال بالینی و متخصصان بیوانفورماتیک است. ما همچنین از چندین تکنیک مختلف استفاده کرده‌ایم تا بتوانیم تا حد امکان تجزیه و تحلیل‌های دقیق انجام دهیم. برای ما مهم بود که افراد دارای تیپ را در نظر بگیریم. جیانگ‌مینگ سان، محقق بیوانفورماتیک در دانشگاه لوند و اولین نویسنده مقاله، می‌گوید: دیابت در این مطالعه وجود دارد، زیرا این گروهی است که در مقایسه با بقیه افراد در معرض خطر مرگ ناشی از عوارض مربوط به تصلب شرایین است.

نشانگر عوارض

توالی RNA ارتباط قوی بین آنزیم MMP-9 و ناحیه ای که پلاک ها پاره می شوند را نشان داد. سطوح بالای MMP-9 همچنین می تواند با افزایش خطر بیماری قلبی عروقی در آینده در افراد مبتلا به تصلب شرایین مرتبط باشد. محققان امیدوارند بتوانند از MMP-9 به عنوان نشانگری برای پیش بینی اینکه کدام بیماران در معرض خطر سکته قلبی یا سکته هستند استفاده کنند. آنها همچنین در حال بررسی هستند که آیا می توان درمان های جدیدی را ایجاد کرد که خطر پارگی پلاک را کاهش دهد.

“مطالعه ما نشان می دهد که MMP-9 نشانگر عوارض قلبی عروقی در آینده است. در مطالعات بیشتر، ما می خواهیم بررسی کنیم که آیا مهار آنزیم ممکن است، بنابراین کمتر فعال می شود و بنابراین از پارگی پلاک جلوگیری می کند. با این حال، مهم است که چنین درمانی انجام شود. ایزابل گونکالوز می‌گوید: به عوارض جانبی ناخواسته منجر نمی‌شود زیرا آنزیم عملکردهای مهم دیگری در بدن دارد.

اقدامات پیشگیرانه

برای چندین سال، ایزابل گونکالوز با همکار پژوهشی فعال بالینی خود، آندریاس ادسفلد در دانشگاه لوند، که همچنین پزشک بیمارستان دانشگاه اسکانه است، در مورد اینکه چه اتفاقی می افتد وقتی پلاک ها پاره می شوند، کار کرده است. آنها به عنوان پزشک، بیماران زیادی را می بینند که دوست دارند در مراحلی زودتر از آنچه امروز ممکن است به آنها کمک کنند.

ما بیماران زیادی را می بینیم که دچار حمله قلبی شده اند یا به دنبال سکته مغزی فلج جزئی شده اند و دیگر نمی توانند مانند گذشته زندگی کنند. اغلب، تصلب شرایین در مراحل اولیه علائمی ایجاد نمی کند، بنابراین ممکن است سال ها طول بکشد تا قبل از سکته مغزی. متأسفانه، کسانی از ما که به صورت بالینی کار می کنیم، پلاک را خیلی دیر کشف می کنیم، زمانی که قبلا پاره شده و عوارض جدی مانند مرگ ناگهانی، حمله قلبی یا سکته مغزی ایجاد کرده است. اگر بتوانیم در مورد مکانیسم های زمینه ای بیشتر بدانیم، می توانیم شروع کنیم. ایزابل گونکالوز می گوید: اقدامات پیشگیرانه یا درمان به موقع پلاک های خطرناک.