درمان های پیشرفت برای بهبود سریع زخم خلاصه شده است

بیمارانی که تحت آسیب های پوستی قرار می گیرند، بستری شدن در بیمارستان، عفونت و/یا تسلیم مرگ را تحمل می کنند. بنابراین، پیشرفت‌ها در ترمیم زخم با هدف بهبود شیوه‌های بالینی زیربنای درمان در مقیاس ماکرو برای مداخله مؤثر در پاتوفیزیولوژی میکروسکوپی انجام می‌شود. در نتیجه، استراتژی هایی که ترمیم زخم را بهینه می کند، انگیزه طراحی محصولات درمانی جدید را فراهم کرده است.

در گزارشی جدید در پیشرفت علمبنجامین فریدمن و تیمی از محققان در دانشکده مهندسی، موسسه Wyss برای مهندسی الهام گرفته از بیولوژیکی، و بیمارستان زنان بریگام، هاروارد، پیشرفت‌ها در توسعه داروهای جدید، درمان‌های بیومتریال و محصولات بیولوژیکی مناسب برای بهبود زخم را خلاصه کردند. آن‌ها این محصولات را به عنوان درمان‌های بازاریافته و عواملی برای آزمایش‌های بالینی طبقه‌بندی کردند تا ترجمه موفقیت‌آمیز و سریع آنها برای بهبود زخم را کشف کنند.

پویایی مکانیسم های بهبود زخم مزمن

بازه زمانی بهبود زخم می تواند متفاوت باشد و بر روند بهبودی بیمار تأثیر بگذارد. اکثر زخم ها بر اساس تظاهرات بالینی به عنوان وضعیت های حاد یا مزمن طبقه بندی می شوند. زخم های درمان نشده می توانند دچار مرگ سلولی و نکروز شوند و نشان دهنده ایسکمی نسبت به گردش خون ناکافی به دلیل آسیب میکروواسکولار و انقباض عروق هستند. وضعیت تغذیه، سلامت سلول های فیبروبلاست و پیش ساز و همچنین بار زیستی عفونی می تواند در پیشرفت بیماری نقش داشته باشد.

بهبودی طبیعی با یک سری رویدادها از جمله التهاب، بازسازی و ترمیم همراه است. زخم هایی که مراحل طبیعی را طی نمی کنند، در حالت التهابی نامنظم با چندین تفاوت ظریف باقی می مانند.

به عنوان مثال، زخم های فشاری ناشی از افزایش عمق نکروز بافتی و درد ناشی از آسیب میکروواسکولار است که باعث زخم و تخریب پوست برای رسیدن به چربی زیرین یا ساختارهای عمیق تر می شود. زخم های حاصل نیاز به مراقبت های ویژه دارند. مهندسان زیستی و دانشمندان مواد در تحقیقات پزشکی، کتابخانه‌های گسترده‌ای از فناوری‌های مراقبت از زخم را برای تسهیل درمان پیشرونده تشکیل داده‌اند.

هزینه اقتصادی مراقبت از زخم

فریدمن و همکارانش چالش های اقتصادی مراقبت از زخم را در سیستم های مراقبت های بهداشتی مشاهده کردند که نشان دهنده افزایش خطر در بیماران با سن و چاقی در کنار بیمارانی بود که با بیماری های پرخطر همراه بودند. زخم های جراحی بزرگترین زیر مجموعه زخم هستند که از تکنیک های جراحی دقیق و مواد بخیه بهینه در بیمارستان ها استفاده می کنند. استانداردهای موجود برای ترمیم مداخله‌ای متکی بر آماده‌سازی یک بستر زخم زنده برای کمک به بهبودی برای حذف مواد خارجی و بافت ایسکمیک است. زخم های پیچیده تر نیاز به ترمیم ثانویه یا یک پل برای بسته شدن دارند. آسیب های فشاری مشکل جدی تری را در بیماران بستری نشان می دهد.

این تیم اصول مدیریت زخم باز را به شرح زیر فهرست کرده است:

• تعادل رطوبت
• پیشگیری از عفونت
• بهینه سازی پزشکی بیماری های همراه از جمله بیماری های عروقی و کنترل قند خون

آنها در مورد احتمالات به حداقل رساندن التهاب و پیشرفت به سمت تکثیر فعال به عنوان یک پاسخ درمانی بحث کردند. چندین روش در بازار با هدف شناسایی فعالیت پروتئاز بالا برای زخم های آسیب دیده، و اعمال اکسیژن درمانی موضعی و درمان اولتراسوند انجام می شود.

درمان مداخله ای جدیدتر و بهتر

نتایج مطالعه نیاز به استراتژی‌های اضافی، از جمله بهبود زخم‌های مزمن در سطوح پیچیده و پیچیده را برجسته کرد. بیشتر پیشرفت‌ها در مداخله، فرآیندهای سلولی هماهنگ را برای بهینه‌سازی مراقبت از زخم هدف قرار می‌دهند، با این حال، چنین روش‌هایی به طور کامل درک نشده‌اند و به نوآوری‌های تحقیقاتی مداوم نیاز دارند. فریدمن و تیم هدف اصلی بیومواد مداخله‌ای موجود تجاری را برای ایجاد ترشح مایع، تعادل رطوبت و کاهش فشار برای جلوگیری از عفونت توصیف کردند.

مواد زیستی پیشرفته در حال توسعه برای درمان مداخله ای می توانند نشانه های بیوفیزیکی الهام گرفته از ماتریکس خارج سلولی را برای تنظیم پاسخ های ایمنی برای درمان و رفع التهاب تقلید کنند. چنین پیشرفت‌هایی می‌توانند برای درمان بیماران در سطح سلولی ارائه شوند، جایی که سیستم‌های تحویل تحت تأثیر هیدروژل می‌توانند به آزادسازی پایدار مولکول‌های دارویی پاسخ‌دهنده به محرک‌ها اجازه دهند تا به بیماران در پایبندی به درمان‌های جدید کمک کنند. نتایج می تواند آزمایشات بالینی داروهای جدید و محصولات بیولوژیکی را برای تداخل درمانی در زخم های حاد و مزمن تسهیل کند.

پیشرفت های پیش بالینی و بالینی در بهبود زخم

زخم‌های حاد ناشی از حوادث جراحی و تروماتیک را می‌توان با بانداژ درمان کرد تا از خونریزی جلوگیری کرده و به طور موثر بهبود را بهبود بخشد. محققان اخیراً هیدروژل های چسبنده را با مش های جراحی ترکیب کرده اند تا چسبندگی و انعطاف پذیری قوی خود را تحت فشار مکانیکی نشان دهند. فریدمن و همکارانش درمان های پیشرفته زخم موجود را در خط لوله بالینی برای مدیریت زخم، ضد عفونت و مداخله بیولوژیکی توصیف کردند. اینها شامل درمان های پیشرفته ضد اسکار و بهبود دهنده است. به عنوان مثال، یک RNA تداخلی نامتقارن نافذ به سلول که به صورت تزریق داخل پوستی تحویل داده می شود، می تواند فاکتور رشد بافت همبند را برای مبارزه با اسکار هدف قرار دهد.

فرمول‌های پپتیدی جدید مهندسی شده برای درمان زخم‌های وریدی پا و زخم پای دیابتی در حال حاضر در فاز 1 و 2 آزمایش‌های بالینی هستند. درمان های نسل بعدی برای درمان سوختگی نیز در آزمایش های بالینی قرار دارند. به عنوان مثال، NexoBrid که به صورت تجاری در دسترس است، یک عامل موضعی است که از آنزیم‌های جدا شده از گیاه آناناس حاوی چند پروتئیناز برای حذف انتخابی و سریع بافت‌های آسیب دیده/مرده در عرض چند ساعت پس از استفاده ساخته شده است. نتایج کارآزمایی بالینی فاز 3 تأثیر عامل موضعی را بر نواحی بافتی مورد علاقه بدون اثرات نامطلوب نشان داده است. چندین درمان مبتنی بر سلول نیز به طور مشابه برای مداخله کافی تحت مطالعه هستند.

چشم انداز: بهبود نوآورانه زخم

به این ترتیب، بنجامین فریدمن و همکارانش روش‌های متعدد مراقبت از زخم مداخله‌ای را خلاصه کردند و مکانیسم‌های عمل آنها را در محیط‌های بالینی و بالینی برای درمان زخم‌های حاد و مزمن شرح دادند. این روش ها بر مراحل بسیار متنوع ترمیم زخم، از جمله بستن محکم زخم برای ایجاد هموستاز و تعدیل سیستم ایمنی در طول التهاب، و تکثیر سلولی در کنار بازسازی در ناحیه مداخله تمرکز دارند. مهندسان زیستی و دانشمندان مواد امیدوارند که پانسمان‌های زخم آینده ممکن است محیط منحصربه‌فرد یک منطقه آسیب‌دیده را برای ارائه استراتژی‌های شخصی برای تنظیم مستقل دوز دارو برای هر بیمار احساس کنند.

فریدمن و تیم به عنوان یک برنامه استراتژیک کاری برای مهندسین زیستی، توسعه یک پروفایل هدف مبتنی بر شواهد و استراتژی ثبت اختراع را برای ترجمه موثر محصولات جدید مراقبت از زخم از روی نیمکت تا بالین در مراقبت‌های بهداشتی پیشنهاد می‌کنند. ترجمه صنعتی مراقبت استاندارد به داده‌های بالینی قوی برای روش‌های نوظهور برای بقای فراتر از نیمکت و تأثیر مثبت بر کیفیت زندگی بیماران نیاز دارد.

© 2023 Science X Network