[ad_1]
محققان 120 کارآزمایی بالینی قبلی را تجزیه و تحلیل کردند و هیچ مدرکی مبنی بر اینکه اثربخشی درمان به تعداد بیماری های همراه بستگی دارد، پیدا نکردند. اعتبار: پیتر هانلون (CC-BY 4.0, creativecommons.org/licenses/by/4.0/)
بر اساس مطالعه جدیدی که در 6 ژوئن در مجله دسترسی آزاد منتشر شد، اثربخشی درمان طیف گسترده ای از بیماری های مزمن بسته به بیماری های همراه بیماران متفاوت نیست. PLOS Medicine توسط دیوید مک آلیستر از دانشگاه گلاسکو، انگلستان و همکارانش.
اغلب در مورد اینکه چگونه درمان برای شرایط منفرد باید برای افرادی که چندین بیماری مزمن دارند (چند بیماری) استفاده شود، وجود دارد. این سردرگمی تا حدی از این واقعیت ناشی می‌شود که افراد مبتلا به چند بیماری در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده کمتر نشان داده می‌شوند، و کارآزمایی‌ها به ندرت گزارش می‌دهند که آیا اثربخشی درمان با تعداد بیماری‌های همراه یا وجود بیماری‌های همراه خاص متفاوت است.
در مطالعه جدید، محققان از داده‌های موجود از 120 کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده و کنترل‌شده با حمایت صنعت استفاده کردند که بین سال‌های 1990 تا 2017 انجام شد. دیابت، فشار خون بالا، پوکی استخوان و میگرن. برای هر کارآزمایی و همچنین هر نوع درمان که کارآزمایی‌های متعدد را در بر می‌گرفت، این تیم مدل‌سازی کرد که آیا هیچ گونه تعاملی بین اثربخشی درمان و بیماری‌های همراه وجود دارد یا خیر.
در سراسر کارآزمایی‌ها، درصد شرکت‌کنندگان با سه بیماری همراه یا بیشتر از 2.3 درصد (در کارآزمایی‌های رینیت آلرژیک) تا 57 درصد (در کارآزمایی‌های لوپوس اریتماتوز سیستمیک) متغیر بود. به طور کلی، مطالعه جدید هیچ مدرکی مبنی بر تعدیل بیماری های همراه در اثربخشی درمان در هیچ یک از 23 بیماری مورد مطالعه پیدا نکرد. با این حال، نویسندگان خاطرنشان کردند که کارآزمایی‌ها برای ارزیابی تنوع در اثربخشی درمان بر اساس بیماری‌های همراه طراحی نشده‌اند.
نویسندگان می‌گویند: «فرض استانداردی که در سنتز شواهد استفاده می‌شود این است که اثربخشی در میان گروه‌های فرعی ثابت است، اگرچه این اغلب مورد انتقاد قرار می‌گیرد». یافته‌های ما نشان می‌دهد که برای سطوح متوسطی از بیماری‌های همراه، این فرض معقول است.
پیتر هانلون یکی از نویسندگان این مقاله می‌افزاید: «بسیاری از مردم با چندین بیماری طولانی‌مدت زندگی می‌کنند، با این حال تصمیم‌گیری در مورد مناسب‌ترین درمان برای این افراد اغلب چالش برانگیز است، زیرا کارآزمایی‌های بالینی به ندرت گزارش می‌دهند که آیا درمان‌ها در افراد با شرایط متعدد به خوبی کار می‌کنند یا خیر و دستورالعمل‌های بالینی به ندرت کار می‌کنند. ما متوجه شدیم که درمان‌ها اثرات مشابهی در افراد مبتلا به بیماری‌های متعدد دارند، که مهم است زیرا این اطلاعات می‌تواند برای کمک به متخصصان در تصمیم‌گیری در مورد درمان‌هایی که باید در دستورالعمل‌های بالینی توصیه کنند، مهم است.»
اطلاعات بیشتر:
Hanlon P، Butterly EW، Shah AS، Hannigan LJ، Lewsey J، Mair FS، و همکاران. اصلاح اثر درمان به دلیل بیماری همراه: متاآنالیز داده‌های شرکت‌کننده فردی 120 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، PLoS Medicine (2023). DOI: 10.1371/journal.pmed.1004176
ارائه شده توسط کتابخانه عمومی علوم
نقل قول: داده‌ها شواهدی نشان نمی‌دهند که اثربخشی درمان بیماری مزمن به تعداد بیماری‌های همراه بستگی دارد (2023، 6 ژوئن) که در 6 ژوئن 2023 از https://medicalxpress.com/news/2023-06-evidence-chronic-disease-treatment-efficacies بازیابی شده است. html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.
[ad_2]