نوشیدن الکل با داروهای دیابت به نصف کاهش می یابد

داروی سماگلوتید، که در حال حاضر در درمان دیابت نوع 2 و چاقی استفاده می شود، ممکن است یک داروی موثر برای وابستگی به الکل باشد. در مطالعه‌ای در دانشگاه گوتنبرگ، این دارو مصرف مجدد الکل و مصرف الکل را در موش‌ها به نصف کاهش داد. نتایج این مطالعه در مجله علمی منتشر شده است eBioMedicine.

سماگلوتاید با نام های تجاری مانند Ozempic فروخته می شود. از آنجایی که این دارو برای درمان چاقی تایید شده است، تقاضا افزایش یافته است که در چند وقت اخیر در تهیه دارو با مشکل مواجه شده است. شواهد حکایتی از بیماران مبتلا به چاقی یا دیابت وجود دارد که می گویند از زمان شروع مصرف دارو، ولع مصرف الکل در آنها کاهش یافته است.

امروزه افراد مبتلا به اعتیاد به الکل با ترکیبی از روش ها و داروها مختلف روانی- اجتماعی درمان می شوند. چهار داروی تایید شده موجود است. از آنجایی که وابستگی به الکل یک بیماری با علل متعدد است، اثربخشی این داروها متفاوت است و بنابراین توسعه داروهای درمانی اضافی مهم است.

کاهش عود

سماگلوتاید ماده ای طولانی اثر است که بیماران فقط باید هفته ای یک بار مصرف کنند. این اولین دارویی است که روی گیرنده GLP-1 اثر می‌گذارد و می‌توان آن را به شکل قرص مصرف کرد.

در این مطالعه، موش‌های وابسته به الکل با سماگلوتید تحت درمان قرار گرفتند که به طور قابل توجهی مصرف الکل آنها را کاهش داد و حتی نوشیدن الکل را در ارتباط با عود بیماری کاهش داد. عودها یک مشکل عمده برای افراد مبتلا به الکل است، زیرا فردی که برای مدتی از الکل خودداری کرده است، عود می کند و بیش از قبل از ترک الکل می نوشد.

در این مطالعه، موش‌های تحت درمان در مقایسه با حیواناتی که درمان دریافت نکردند، مصرف الکل خود را به نصف کاهش دادند. یکی از یافته های جالب در این مطالعه این بود که سماگلوتید مصرف الکل را به طور مساوی در موش های نر و ماده کاهش می دهد.

حیوانات و انسان ها

این مطالعه یک اثر فوق‌العاده خوب را گزارش می‌کند، اگرچه مطالعات بالینی قبل از استفاده از دارو برای وابستگی به الکل مورد نیاز است، و چنین مطالعاتی زمان بر است. با حرکت رو به جلو، این دارو ممکن است برای بیمارانی که هم از اضافه وزن و هم از وابستگی به الکل رنج می برند بیشترین سود را داشته باشد. به گفته محققان، این احتمال وجود دارد که این نتایج به انسان نیز منتقل شود، زیرا نتایج سایر مطالعات روی داروهای وابسته به الکل که با همان مدل تحقیقاتی ساخته شده اند، تأثیر مشابهی را در انسان به موش نشان داده است.

“البته تفاوت هایی در انجام مطالعات بر روی حیوانات و انسان ها وجود دارد و اینها همیشه باید در نظر گرفته شوند. اما در این مورد، مطالعه قبلی روی انسان ها وجود دارد که در آن نسخه قدیمی تر داروهای دیابت که بر روی انسان اثر می گذارند الیزابت جرلاگ، استاد فارماکولوژی در آکادمی Sahlgrenska در دانشگاه گوتنبرگ می گوید GLP-1 مصرف الکل را در افراد دارای اضافه وزن که وابستگی به الکل دارند کاهش می دهد.

مکانیسم های موجود در مغز

مطالعه حاضر همچنین بررسی کرد که چرا این دارو مصرف الکل را کاهش می دهد. نتایج نشان می دهد که کاهش پاداش ناشی از الکل می تواند یک عامل کمک کننده باشد. در این مطالعه، سماگلوتید بر سیستم پاداش مغز در موش‌ها تأثیر می‌گذارد، به عبارت دقیق‌تر ناحیه هسته اکومبنس مغز، که بخشی از سیستم لیمبیک است.

الکل سیستم پاداش مغز را فعال می کند و در نتیجه دوپامین آزاد می شود، چیزی که هم در انسان و هم در حیوانات دیده می شود. این روند توسط دارو در موش ها مسدود می شود و با تفسیر ما، این می تواند باعث کاهش الکل شود. کایسا آراناس، دانشجوی دکترا در آکادمی Sahlgrenska در دانشگاه گوتنبرگ، که مسئول بسیاری از کارهای پشت مطالعه ارائه شده در اینجا است، می گوید.