آمریکای لاتین، پر از محصولات بدون شکر، اما با شیرین کننده ها

در حالی که سازمان بهداشت جهانی (WHO) اخیراً در مورد آسیب احتمالی شیرین کننده ها به سلامت و عدم وجود شواهد در مورد استفاده از آنها برای کاهش وزن هشدار داده است، متخصصان در آمریکای لاتین – جایی که محصولاتی که شامل این مواد هستند به طور سهوی به بازار عرضه می شوند – از این اقدام استقبال می کنند زیرا گنجاندن اطلاعات روی برچسب مواد غذایی را تشویق می کند.

دستورالعمل WHO در توصیه به عدم استفاده از شیرین کننده ها برای کنترل وزن یا پیشگیری از بیماری ها قوی است و هشدار می دهد که استفاده طولانی مدت آنها ممکن است با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2، بیماری های قلبی عروقی و مرگ و میر در بزرگسالان مرتبط باشد.

در آمریکای لاتین، محصولات حاوی شیرین کننده ها کل خط غذا را پوشش می دهند: از آب میوه، شیر و نوشابه گرفته تا کلوچه، غلات یا شیرینی. این و سایر محصولات حاوی آسپارتام، ساخارین، سوکرالوز یا استویا هستند که دقیقاً توسط WHO توصیه شده است.

آنچه ما در محصولات بررسی کرده ایم این است که آنها بیش از چهار شیرین کننده را ترکیب می کنند. آنها تا 9 شیرین کننده را در یک محصول قرار می دهند تا آن سطح شیرینی را بدست آورند. حتی اگر از حداکثر مقدار آن شیرین کننده تجاوز نکند، ترکیبی از اثرات نامطلوب به مصرف کننده می دهند.

آلخاندرا کنتراس، موسسه ملی بهداشت عمومی، مکزیک

علاوه بر این، این شیرین‌کننده‌ها در اکثر کشورها بدون برچسبی که به آن هشدار می‌دهد فروخته می‌شوند.

مورد شیلی است. در سال 2016، پس از چندین سال بحث، این اولین کشور در منطقه بود که برچسب هایی را در مورد قند اضافی، کالری، چربی اشباع شده و سدیم در غذاها و نوشیدنی ها ایجاد کرد. اما این امر باعث شد که صنایع غذایی بسیاری از محصولات را اصلاح کنند و به جای شکر، شیرین کننده ها را بدون علامت هشدار اضافه کنند.

او توضیح می‌دهد: «پس از تغییری که در صنعت ایجاد شد، در شیلی، 70 درصد نوشابه‌های گازدار و 90 درصد شیرهای طعم‌دار در حال حاضر بدون قند هستند، اما شیرین‌کننده‌های بدون برچسب (…) دارند. SciDev.Net ساموئل دوران، دکترای تغذیه و محقق در دانشگاه سن سباستین، شیلی.

دوران می‌گوید: «این در مورد ماست و سایر محصولات اتفاق می‌افتد، بنابراین بسیاری از غذاهای ما شیرین‌کننده‌ها دارند، اما مهر و موم ندارند.

در همین حال، در برزیل، در ابتدای سال جاری، گروهی از محققان در مقاله‌ای گزارش دادند که پس از تجزیه و تحلیل وجود شیرین‌کننده‌ها در نوشیدنی‌های انرژی‌زا، حداقل پنج برند از پرفروش‌ترین برندها با عنوان «شکر صفر» برچسب‌گذاری شده‌اند. حاوی شیرین کننده هستند و مقدار آنها روی برچسب ذکر نشده است.

بسیاری از این محصولات توسط کودکان مصرف می شود. در یک مطالعه در سال 2020، از 250 کودک شیلیایی بین 6 تا 12 سال که مورد بررسی قرار گرفتند، آنها دریافتند که همه آنها حداقل یک محصول “با قند کاهش یافته اما با شیرین کننده های اضافه” در ماه قبل مصرف کرده اند. آسپارتام بالاترین میانگین مصرف را داشت و عمدتاً از نوشیدنی ها به دست می آمد.

همچنین در آرژانتین مصرف بالای این محصولات در بین کودکان حتی پیش دبستانی ها گزارش شده است. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۸ که ۲۶۶۴ کودک را در بوئنوس آیرس مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، نشان می‌دهد که بیش از نیمی از آنها روزانه شیرین‌کننده‌ها، به ویژه آب‌میوه‌های پودری، نوشابه‌های رژیمی و آب‌های طعم‌دار مصرف می‌کنند.

علاوه بر این، گزارش هایی وجود دارد که استفاده از این شیرین کننده ها در دوران بارداری به میزان قابل توجهی افزایش یافته است، به طوری که در حال حاضر 30 درصد از زنان باردار آنها را مصرف می کنند.

WHO اذعان می کند که شواهد در مورد اثرات سلامتی مصرف شیرین کننده در بین کودکان و زنان باردار محدود و با کیفیت متوسط ​​است. اما او هشدار می دهد که آسیب در بزرگسالان، مانند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی را می توان به این جمعیت آسیب پذیر تعمیم داد.

آلخاندرا کنتراس، محقق مؤسسه ملی بهداشت عمومی در مکزیک، می‌گوید: «برای اتخاذ تصمیم‌هایی که از مشکلات احتمالی سلامتی جلوگیری می‌کنند، نیازی به داشتن 100 درصد شواهد نیست». در مورد شیرین کننده ها می گوید: «شواهد برای تنظیم کافی است».

و یکی از مواردی که باید تنظیم شود، روش گمراه کننده ای است که معمولاً شیرین کننده ها در بازار آمریکای لاتین ارائه می شوند.

به عنوان مثال، در پرو، دولت در سال 2022 گزارش داد که چندین برند از شیرین کننده ها شامل جدول تغذیه نیستند و “شیرین کننده هایی وجود دارند که گزارش می دهند قندهای صفر بر روی برچسب خود دارند، علیرغم اینکه موادی مانند مالتودکسترین و دکستروز را در برچسب خود اعلام کرده اند. مواد تشکیل دهنده آنها، که آنها می توانند گلوکز را افزایش دهند.

آنها همچنین پیام هایی را روی برچسب هایی شناسایی کردند که مصرف آنها را تشویق می کند، مانند “مجاز برای کودکان، زنان باردار و بیماران دیابتی”. این گزارش می‌گوید: «این می‌تواند بر تصمیم مصرف‌کنندگان تأثیر بگذارد، بنابراین باید به صحت آن دقت کرد».

Contreras هشدار می دهد که مشکل دیگر مربوط به مخلوط شیرین کننده ها است که گزارش نشده است. آنچه ما در محصولات بررسی کرده ایم این است که آنها بیش از چهار شیرین کننده را ترکیب می کنند. آنها تا 9 شیرین کننده را در یک محصول قرار می دهند تا آن سطح شیرینی را بدست آورند. حتی اگر از حداکثر مقدار آن شیرین‌کننده تجاوز نکند، ترکیبی از اثرات نامطلوب به مصرف‌کننده می‌دهند.»

تحقیقی در سال 2017 که مصرف استویا را در مکزیک مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، تأیید می‌کند که عصاره‌های به شکل پودری که در سوپرمارکت‌ها فروخته می‌شوند «در وسیله‌ای پراکنده می‌شوند که می‌تواند مالتودکسترین، دکسترین، سوکرالوز، شیرین‌کننده‌های مصنوعی و غیره باشد، محصول را تقلب کرده و عملکرد آن را ارتقاء می‌دهد. خواص عصاره استویا بدون اینکه قابل اعتماد یا کاملا درست باشد.

با وجود تمام این ناهماهنگی ها در فروش شیرین کننده ها، متخصصان معتقدند که دستورالعمل WHO به تنظیم وعده های دروغین شیرین کننده های ایجاد شده توسط صنعت کمک می کند.

دوران می‌گوید: «این برچسب‌های مواد غذایی و نوشیدنی‌های آینده را در کشورهای منطقه که در شرف افزودن آنها هستند تشویق می‌کند تا هشداری مبنی بر داشتن شیرین‌کننده‌ها اضافه کنند».

Contreras مطمئن است که “صنعت استفاده از بسیاری از شیرین کننده ها را متوقف خواهد کرد، زیرا وقتی مصرف کننده محصول را می خواند و هشدار را می بیند، مصرف کنندگان قبل از خرید آنها دو بار فکر می کنند.”

این مقاله توسط نسخه آمریکای لاتین و کارائیب تهیه شده است SciDev.Net