اسکن مغز کودکان سرنخ هایی برای پردازش نشانه های عاطفی ارائه می دهد

کودکانی که دارای علائم روانپزشکی خاص، مانند اضطراب هستند، ممکن است در درک نشانه های عاطفی زمانی که اطرافیانشان شاد، غمگین یا عصبانی هستند، دچار مشکل شوند و عدم درک می تواند پاسخ مناسب را در موقعیت های اجتماعی دشوار کند.

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس با مطالعه اسکن مغز صدها کودک پنج تا پانزده ساله دریافتند که نحوه پردازش مغز کودکان نشانه های عاطفی معمولاً تا سن مدرسه تعیین می شود. و با رسیدن به سنین نوجوانی، چنین فعالیت های مغزی مشابه روشی است که مغز همسالان آنها چنین نشانه هایی را پردازش می کند.

این تحقیق شواهد بیشتری را ارائه می دهد که نشان می دهد بهترین زمان برای مداخله برای رسیدگی به مسائلی که کودکان ممکن است در خواندن نشانه های عاطفی دیگران داشته باشند، زود است، حتی قبل از شروع مدرسه.

این مطالعه در مجله منتشر شده است علوم اعصاب طبیعت.

M. Catalina Camacho، Ph.D.، محقق فوق دکتری در گروه روانپزشکی در دانشگاه واشنگتن، گفت: «به نظر می رسد که الگوهای فعال سازی در مغز برای پردازش نشانه های هیجانی طبیعت گرایانه تا زمانی که کودک به سن مدرسه می رسد به خوبی تنظیم شود. و نویسنده اول مطالعه

“در حالی که الگوها در نوجوانی اصلاح‌تر می‌شوند، اما اساساً تغییر نمی‌کنند. معنی آن این است که وقتی واکنش به احساسات دیگران غیرعادی است – مانند اضطراب، اوتیسم یا افسردگی – ما واقعاً نیاز به مداخله در طول دوره نوجوانی داریم. اوایل کودکی برای حمایت بهتر از رشد اجتماعی و عاطفی کودک.”

کاماچو و همکارانش داده‌های اسکن مغز 823 کودک را که دو فیلم در اسکنر تصویربرداری تشدید مغناطیسی نشان داده شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. یکی از آن ها کوتاه پیکسار با عنوان «حال» بود که در آن به پسر جوانی که بخشی از یکی از پاهایش گم شده، توله سگی هدیه داده می شود که او نیز بخشی از پایش را از دست داده است.

ویدیوی دیگر یک صحنه 10 دقیقه ای از انیمیشن «من نفرت انگیز» بود که در آن یک ابرشرور با پذیرش سه دختر یتیم تشکیل خانواده می دهد و او باید انتخاب کند که آیا بیشتر متعهد به شرور بودن است یا به تربیت دخترانش.

کاماچو می‌گوید: «ما از یافته‌ها شگفت‌زده شدیم زیرا فعالیت مغز برای هر احساس در بین این کودکان بسیار متمایز بود. به طور کلی، به نظر می‌رسد که الگوهای فعال‌سازی برای هر دسته از احساسات بسیار خوب تنظیم شده است، که به من می‌گوید ما باید حتی بچه‌های کوچک‌تر را مطالعه کنیم تا مشخص کنیم این واکنش‌های مغزی چه زمانی شروع به شکل‌گیری می‌کنند.»

مطالعات مشابهی که احساسات دیگران را شناسایی می کند در بزرگسالان و کودکان بزرگتر با استفاده از محرک های ساکن انجام شده است.

“بزرگسالان و بچه های بزرگتر می دانند که وقتی تصویر یک چهره غمگین را می بینند، به این معناست که آن شخص غمگین است، اما اگر همان تصویر را به یک کودک 3 ساله نشان دهید، اغلب آنها را تشخیص نمی دهند. کاماچو توضیح می دهد که این احساس به این دلیل است که هیچ زمینه ای وجود ندارد که نشان دهد چرا شخص بیان غمگینی دارد. با فیلم‌ها، ما می‌توانیم این شکاف را پر کنیم، زیرا فیلم‌ها نشانه‌هایی با زمینه بسیار مورد نیاز در مورد احساسات ارائه می‌دهند.»

درک و شناسایی احساسات در دیگران فرآیند پیچیده ای است که تقریباً تمام شبکه های شناختی مغز را شامل می شود.

دکتر Deanna M. Barch، محقق ارشد، استاد روانپزشکی گرگوری بی. گروه علوم روانشناسی و مغز. ما در واقع همدلی را اندازه گیری نکردیم، اما توانستیم ببینیم چگونه مغز کودکان نشانه های عاطفی دیگران را رمزگذاری می کند، که جزء مهمی از همدلی است.

برای این مطالعه، محققان داده‌های حاصل از مطالعه شبکه مغز سالم را تجزیه و تحلیل کردند، یک مطالعه تصویربرداری مبتنی بر نیویورک که در آن مغز کودکان اسکن می‌شود تا نحوه رشد ساختارها و شبکه‌های مختلف مغز را بررسی کنند. داده های این مطالعه به صورت عمومی در دسترس دانشمندان سراسر جهان است.

در کار بعدی، کاماچو در یک مطالعه آزمایشی برای ترسیم چگونگی ظهور این الگوهای فعال‌سازی هیجانی خاص در دوران کودکی در کودکان در معرض خطر بالای اضطراب شرکت دارد. او معتقد است که چنین اطلاعاتی می‌تواند به مداخلات متمرکز بر رابطه والدین کمک کند تا به والدین و کودکان کمک کند تا نشانه‌های عاطفی یکدیگر را بهتر بخوانند تا از رشد عاطفی بهتر حمایت کنند.

او گفت: «این نوع مداخلات ممکن است یکی از راه‌های کمک به بچه‌ها باشد که توانایی خواندن احساسات دیگران و پاسخ‌دهی مناسب را ایجاد کنند.»