جسی واردارسکی، آسوشیتدپرس
سزا پوساتری، 12 ساله، پدربزرگش تیموتی واکسنفلتر، مدیر دبیرستان کاتولیک کویگلی را همراهی می‌کند، در حالی که او دفتر خود را در بادن، پیا، دوشنبه، 8 ژوئن 2020 تمیز می‌کند.
آیا تا به حال دیده اید که در دفتر مدیر یا کلاس معلم یا حتی در دادگاه یا خانه همسایه نشسته باشید و در مورد رفتار وحشتناک فرزندتان بشنوید؟ آیا احساس شرم و خجالت کرده اید و توانایی های خود را به عنوان والدین زیر سوال برده اید؟ اگر چنین است، شما تنها نیستید.
بسیاری از بزرگسالان در تلاش هستند تا به عنوان والدین نسبت به اعمال خود اطمینان داشته باشند. شناسایی مناطقی در زندگی ما که نیاز به بهبود دارند، سالم و انگیزه‌بخش است، اما شک و شرم دائمی می‌تواند نتیجه معکوس و ضعیف‌کننده باشد.
این احساسات منفی نه تنها بر خود والدین تأثیر مضری می‌گذارد، بلکه عدم اعتماد بزرگسالان به مهارت‌های فرزندپروری خود می‌تواند باعث ایجاد کمبود اعتماد به نفس در فرزندانشان شود.
اسکات مک کانل، یک درمانگر و CMHC در گلخانه در اینجا در شهرستان یوتا، به موضوع فرزندپروری مطمئن می پردازد. وقتی از او پرسیده شد که چگونه به والدینی که دچار مشکل هستند کمک می کند، مک کانل گفت: «بسیاری از والدین احساس شرمندگی می کنند و … این کاملاً طبیعی است. خیلی وقت ها از یک جای خوب می آید. به عنوان یک والدین، اگر واقعاً به فکر فرزندم و سلامتی او باشم، متوجه می شوم که شاید بتوانم کارها را بهتر انجام دهم، که مفید است. (مشکل از آنجا ناشی می شود) که آن را به این صورت تعبیر می کنم، چیزی با من اشتباه است. و بنابراین به جای (انجام) آن، بیایید با چند استراتژی روشن برای انجام (کارها بهتر) بیاییم. همیشه جا برای رشد هست این بدان معنا نیست که هیچ مشکلی با من وجود ندارد.»
مک‌کانل توضیح می‌دهد که وقتی شروع به فکر کردن به اینکه «بد» هستید و احساس شرم می‌کنید، می‌توانید در حلقه‌ای گرفتار شوید که در آن تمام رفتار شما پاسخی به آن فکر است. او می‌گوید «یا به افسردگی و ناامیدی می‌روی یا … به جایی می‌رسی که سعی می‌کنی بهانه‌تراشی کنی، اعمال (خود) را توجیه کنی یا … (تقصیر را به گردن دیگری بیاندازی». اگر (شما) واقعاً می خواهید به مشکلی رسیدگی کنید، (شما) باید به اشتباه یا کمبود یا کمبود دانش (شما) رسیدگی کنید.»
مک‌کانل می‌گوید: «برای کسی که نیاز به یادگیری مهارت‌هایی برای انجام بهتر کارها دارد، بسیار طبیعی است. این امر به ویژه برای کسانی که با روشی که والدینشان آنها را تربیت کرده اند موافق نیستند صادق است. او پیشنهاد می‌کند کتاب‌های فرزندپروری، درمان و الگوبرداری از والدین دیگری را که به نظر شما سبک و سیاق آنها درست است، بخوانید.
اسکات می‌گوید: «چیزی که واقعاً می‌تواند اعتماد والدین را ایجاد کند، داشتن یک چشم‌انداز روشن از آنچه من حتی به‌عنوان والدین سعی در انجام آن دارم و زمانی که ابزارهایی برای انجام آن دارم، است. و زمانی که بتوانم آن موفقیت‌ها را ببینم، اعتماد به نفس من افزایش می‌یابد، زیرا می‌توانم ببینم کاری که انجام می‌دهم مؤثر است.»
او معتقد است که هدف اصلی فرزندپروری این است که فرزندتان را برای بزرگسالی آماده کنید. مهارت‌های خاصی وجود دارد که بچه‌ها برای عبور از این گذار باید یاد بگیرند، مانند یادگیری کنترل خود، یادگیری برای غلبه بر مشکلات و باور به اینکه توانایی غلبه بر مشکلات را دارند، و توانایی گرفتن تصمیم‌های خوب و توانایی فکر کردن برای آنها. خودشان این نوع مهارت‌های اصلی واقعاً به این انتقال کمک می‌کنند.»
مک کانل تأکید می کند که والدین باید از طرز فکر احساس شرم خارج شوند و به دنبال راه هایی برای بهبود باشند. تمرکز ما واقعاً باید فقط روی رشد باشد. بدون شکست به موفقیت نمی رسید. ما باید از شکست نترسیم زیرا شکست در واقع بخشی از دستور العمل ما برای موفقیت است.”
خبرنامه