تجزیه و تحلیل جدید نشان می دهد که عدم ثبت نام دسترسی به داروهای ضروری را در کنیا، تانزانیا و اوگاندا محدود می کند.

بر اساس تجزیه و تحلیل جدید دانشگاه نیوکاسل در بریتانیا و دانشگاه Makerere در اوگاندا، عدم ثبت دارو در کنیا، تانزانیا و اوگاندا دسترسی به داروهای ضروری ایمن، موثر و مقرون به صرفه را محدود می کند. مجله انجمن سلطنتی پزشکی.

قبل از اینکه یک دارو در یک کشور در دسترس قرار گیرد، تولیدکنندگان باید به آژانس نظارتی داروی کشور برای صدور مجوز برای فروش آن مراجعه کنند و نشان دهند که دارو ایمن و مؤثر است. این به عنوان ثبت بازار شناخته می شود.

محققان فهرست داروهای ضروری در هر کشور را با محصولات دارویی موجود در فهرست ملی داروهای هر کشور مقایسه کردند. تجزیه و تحلیل آنها نشان می دهد که نسبت بالایی از داروهای ضروری ثبت نشده است (28٪ در کنیا، 50٪ در تانزانیا و 40٪ در اوگاندا). محققان می گویند عدم ثبت داروهای ضروری مانعی برای در دسترس بودن است.

در سه کشور، 80 تا 100 درصد داروهای ضد پارکینسون، 71 تا 90 درصد داروهای پادزهر و ضد مسمومیت، 0 تا 43 درصد دیورتیک ها، 28 تا 41 درصد داروهای ضد صرع، 21 تا 44 درصد داروهای هورمونی و غدد درون ریز وجود دارد. و 21 تا 30 درصد از داروهای ضد عفونی ثبت نشده و بنابراین نمی توانند در دسترس باشند.

بخش قابل توجهی از داروهای ضروری که ثبت شده اند کمتر از سه محصول ثبت شده دارند (به ترتیب برای کنیا، تانزانیا و اوگاندا 38٪، 45٪ و 36٪).

دکتر موزس اوکان، مدرس ارشد گروه فارماکولوژی و درمان در دانشگاه Makerere، گفت: «با توجه به اینکه سازمان جهانی بهداشت حداقل سه تولیدکننده مختلف برای هر دارو را برای اطمینان از عرضه پایدار توصیه می‌کند، ثبت کمتر از سه محصول کافی نیست.» دانشکده علوم بهداشت و نویسنده همکار پژوهش.

تجزیه و تحلیل فرعی ضد میکروبی ها در این تحقیق نشان داد که ثبت بالای آنتی بیوتیک های غیر ضروری در سه کشور احتمالاً منجر به استفاده نامناسب و ایجاد مقاومت ضد میکروبی می شود. دکتر اوکان افزود: “هزاران محصول دارویی آنتی بیوتیک در بازار وجود دارد. این به این دلیل است که تولید کنندگان ممکن است برای یک دارو در دوزها و فرمولاسیون های مختلف مجوز درخواست کنند. ما 2310 محصول را برای 21 آنتی بیوتیک با بیشترین ثبت نام پیدا کردیم که فقط از این تعداد است. 46 درصد داروهای ضروری بودند.

یکی دیگر از محققان، پروفسور آلیسون پولاک، استاد بالینی بهداشت عمومی در دانشگاه نیوکاسل، گفت: “ثبت بیش از حد داروها، به ویژه داروهای غیر ضروری، منابع نظارتی را به سمت ثبت داروهای غیر اولویت دار و گاهی اوقات از نظر بالینی غیربهینه سوق می دهد. اگر ثبت داروهای ضروری اولویت بندی شود و ثبت داروهای غیر ضروری محدود شود، پروژه هماهنگ سازی ثبت داروهای جامعه آفریقای شرقی پتانسیل بهبود دسترسی به داروهای کلیدی را دارد.”