این مقاله با روشن کردن چگونگی تأثیر طبیعت بر بدن ما، به دانش موجود در مورد مزایای سلامتی زندگی در اطراف فضای سبز می افزاید. محققان به بررسی قرار گرفتن طولانی مدت در فضاهای سبز اطراف و چگونگی تأثیر آن بر پیری بیولوژیکی در میان گروهی متشکل از 900 نفر در چهار شهر ایالات متحده پرداختند.
لیفانگ هو، استاد پزشکی پیشگیری در دانشکده پزشکی فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن و محقق اصلی این مطالعه، گفت: «مطالعه ما نشان می‌دهد که قرار گرفتن در نزدیکی فضای سبز باعث ایجاد برخی تغییرات بیولوژیکی یا مولکولی می‌شود که می‌توان آنها را در خون ما شناسایی کرد.»
چگونه طبیعت می تواند «زیر پوست ما شود»
برای بررسی ارتباط بین قرار گرفتن طولانی مدت در معرض فضای سبز و پیری، محققان تغییرات بیولوژیکی مرتبط با سن را در شرکت کنندگان در مطالعه طی یک دوره 20 ساله با داده های مربوط به فضاهای سبز در نزدیکی محل زندگی آن افراد مقایسه کردند. هو گفت که با استفاده از DNA خون، آنها توانستند سن بیولوژیکی را در سطح مولکولی با تجزیه و تحلیل تغییرات کوچک در نحوه عملکرد ژن های مربوط به فرآیند پیری اندازه گیری کنند.
اگر سن بیولوژیکی یک فرد، که می تواند بسته به نحوه زندگی او تسریع یا کاهش یابد، بیشتر از سن تقویمی او باشد، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های مرتبط با سن مانند سرطان، بیماری های قلبی عروقی یا آلزایمر باشد. گفت.
هو گفت که سن بیولوژیکی “واقعاً به آنچه روزانه انجام می دهیم بستگی دارد” از جمله آنچه می خوریم و میزان فعالیت بدنی ما. او گفت، با این حال، این مطالعه تأکید می‌کند که این فقط به این موضوع نمی‌پردازد که هر فرد به‌طور جداگانه برای سلامتی خود انجام می‌دهد، بلکه به محله‌ها و جوامع خود نیز مربوط می‌شود.
دیوید روجاس-روئدا، استاد اپیدمیولوژی در دانشگاه ایالتی کلرادو که مزایای سلامتی پوشش گیاهی را مطالعه کرده است، اما در آخرین مقاله دخالتی نداشته است، گفت: ما از مزایای فضای سبز در کاهش مرگ و میر زودرس می دانیم.
او در ایمیلی نوشت: «این مطالعه توضیح می‌دهد که چگونه این اتفاق می‌تواند رخ دهد، توضیح می‌دهد که چگونه فضاهای سبز می‌توانند نحوه بیان ژن‌ها را تغییر دهند.
این یکی از اولین مطالعاتی است که واقعا به نوعی نحوه قرار گرفتن در معرض طبیعت، زندگی در آن را نشان می دهد پیتر جیمز، اپیدمیولوژیست محیطی در دانشکده بهداشت عمومی تی چان هاروارد که طبیعت و سلامت را مطالعه می کند، اما در این زمینه نقشی نداشت، اضافه کرد: مناطق سبزتر، ممکن است به زیر پوست ما نفوذ کنند و منجر به این نوع تغییرات اساسی در این بیومارکرهای پیری شوند. پژوهش.
Kyeezu Kim، نویسنده اصلی این مطالعه و محقق فوق دکتری در دانشکده پزشکی Feinberg دانشگاه نورث وسترن، گفت: برای ارزیابی فضاهای سبز، محققان از تصویربرداری ماهواره ای استفاده کردند و یک معیار کاملاً پذیرفته شده برای تعیین کمیت پوشش گیاهی را به کار گرفتند. کیم افزود که آنها همچنین پارک های اصلی را در نزدیکی خانه های شرکت کنندگان شناسایی کردند. در حالی که این به شناسایی مکان و کمیت زندگی گیاهی کمک کرد، این رویکرد جزئیاتی در مورد نوع – به عنوان مثال، اینکه آیا این منطقه یک زمین گلف است یا یک مسیر طبیعت جنگلی – یا کیفیت فضای سبز ارائه نمی دهد.
جیمز گفت: «ما این داده‌های پوشش گیاهی را داریم، اما اطلاعات بسیار کمی در مورد مواد فعال موجود در طبیعت که بر سلامتی تأثیر می‌گذارند، به ما می‌گوید. “این فقط به شما می گوید مقدار پوشش گیاهی در یک منطقه مشخص در اطراف خانه شما.”
کارن ستو، مدیر مرکز اکولوژی شهری هیکسون در مدرسه محیط زیست ییل، گفت که دانستن جزئیات بیشتر در مورد فضاهای سبز مورد مطالعه و آنچه مردم ممکن است در آنها انجام دهند بسیار مهم است.
“چون ما نمی دانیم چه نوع فضای سبز است، فکر می کنم برای شهرها، آنها نمی دانند که آیا کاشتن یک دسته درخت خیابان کافی است؟” ستو، که در مطالعه جدید مشارکتی نداشت، گفت.
این مطالعه همچنین سؤالات بی پاسخ دیگری از جمله اینکه چرا نرخ پیری بیولوژیکی در بین نژاد، جنسیت و وضعیت اجتماعی-اقتصادی یکسان به نظر نمی رسد، باقی گذاشت. به عنوان مثال، محققان مشاهده کردند سیاهپوستانی که دسترسی بیشتری به فضای سبز داشتند، در مقایسه با میانگین 2.5 سال مطالعه، تنها حدود 1 سال از نظر سنی جوان‌تر بودند.
کارشناسان می گویند مطالعات بیشتری برای مشخص کردن چگونگی بهره مندی مردم از فضای سبز و سایر عوامل تعیین کننده اجتماعی مورد نیاز است.
هو گفت: در این بین، این تحقیق باید افراد را تشویق کند تا هنگام تصمیم گیری برای زندگی سالم، علاوه بر رژیم غذایی، خواب و ورزش، بیشتر به محیط اطراف خود فکر کنند.
جیمز گفت، این مطالعه همچنین باید به عنوان انگیزه ای برای سیاست گذاران باشد تا طبیعت را در زندگی روزمره مردم بگنجانند.
او گفت: “ما باید شروع به تغییر دیدگاه خود در مورد فضای سبز کنیم و واقعاً به آن به عنوان یک زیرساخت ضروری نگاه کنیم، درست مانند سیستم های فاضلاب و جمع آوری زباله.” “این چیزی است که ما به عنوان انسان برای شکوفایی و سلامتی به آن نیاز داریم.”