مطالعه‌ای در دانشگاه کالیفرنیا، ایروین نشان داد که قرار گرفتن نوجوانان در معرض دوز پایین THC، جزء اصلی حشیش، تعادل انرژی و فرآیندهای ذخیره‌سازی چربی را در بزرگسالی مختل می‌کند و منجر به لاغرتر شدن بدن و کاهش خطر چاقی و دیابت می‌شود. با این حال، فرآیندهای تغییر یافته همچنین توانایی بسیج مواد مغذی ذخیره شده را که برای فعالیت مغز و ماهیچه‌ها ضروری است، مختل می‌کند، زیرا سلول‌های چربی پروتئین‌های ماهیچه‌ای را در مقادیر غیرعادی تولید می‌کنند و به طور بالقوه بر فعالیت بدنی و عملکردهای شناختی مانند توجه تأثیر می‌گذارند.
افرادی که به طور منظم حشیش مصرف می کنند، علیرغم افزایش اشتها (“مانچی ها”)، در مقایسه با افرادی که مصرف نمی کنند، وزن بدن کمتری دارند و خطر ابتلا به دیابت کاهش می یابد. با این حال، محققان دانشگاه کالیفرنیا، ایروین اخیرا توضیحی بالقوه برای این پدیده به ظاهر متناقض کشف کرده‌اند و متاسفانه خبر خوبی نیست.
یافته های محققان اخیرا در مجله منتشر شده است متابولیسم سلولی.
بسیاری از بزرگسالانی که روزانه یا تقریباً روزانه حشیش مصرف می کنند، از دوران نوجوانی شروع به مصرف این دارو می کنند. مطالعه جدید نشان می‌دهد که در طول این دوران رشد سریع فیزیکی، حشیش می‌تواند در فرآیندهای تنظیم‌شده‌ای که ذخیره انرژی را کنترل می‌کنند، ویران کند، بدن را لاغرتر و کمتر مستعد چاقی می‌کند، اما همچنین توانایی کمتری در بسیج مواد مغذی ذخیره‌شده مورد نیاز برای مغز و ماهیچه‌ها دارد. فعالیت.
این تغییرات ریشه در تغییرات مولکولی قابل توجهی دارد که در ذخایر چربی بدن رخ می دهد – که به عنوان اندام چربی نیز شناخته می شود – که پس از قرار گرفتن در معرض شاهدانه شروع به ساخت پروتئین هایی می کنند که به طور معمول فقط در عضلات و قلب یافت می شوند.
محققان دوزهای پایین روزانه THC یا وسیله نقلیه آن را به موش های نوجوان دادند. آنها سپس درمان را متوقف کردند و پس از رسیدن حیوانات به بزرگسالی، ارزیابی کاملی از متابولیسم حیوانات انجام دادند. نتایج شگفت آور بود.
موش هایی که در دوران نوجوانی تحت درمان با THC قرار گرفته بودند، اما اکنون فاقد دارو بودند، توده چربی کاهش یافته و توده بدون چربی افزایش یافته بود، تا حدی در برابر چاقی و هایپرگلیسمی مقاوم بودند، دمای بدنشان بالاتر از حد طبیعی بود و قادر به انتقال سوخت از بدن نبودند. ذخایر چربی چندین مورد از این ویژگی ها در افرادی که به طور مکرر از شاهدانه استفاده می کنند نیز دیده می شود.
برای درک این داده ها، محققان تغییرات مولکولی ناشی از THC را بررسی کردند. چیزی که آنها کشف کردند حتی شگفت‌انگیزتر بود: سلول‌های چربی موش‌های تحت درمان با THC در میکروسکوپ طبیعی به نظر می‌رسیدند اما مقادیر زیادی پروتئین عضلانی تولید کردند که معمولاً در چربی یافت نمی‌شوند.
از سوی دیگر، ماهیچه‌ها از همان پروتئین‌ها کمتر می‌ساختند. محققان به این نتیجه رسیدند که تلاش لازم برای ساخت این پروتئین‌های «بیگانه» با عملکرد سالم سلول‌های چربی و در نتیجه با توانایی آنها در ذخیره و آزادسازی مواد مغذی ذخیره شده تداخل می‌کند. این ممکن است به نوبه خود نه تنها بر فعالیت بدنی بلکه بر فرآیندهای ذهنی مانند توجه نیز تأثیر بگذارد که به هجوم مداوم سوخت به مغز بستگی دارد.
دانیله پیوملی، دکترا، مدیر مرکز UCI برای مطالعه حشیش، کرسی لوئیز ترنر آرنولد در علوم اعصاب، و استاد دانشکده پزشکی UCI، گفت: اغلب ما حشیش را فقط به عنوان یک داروی روانگردان در نظر می گیریم. از آناتومی و نوروبیولوژی، “اما، اثرات آن فراتر از مغز است. ترکیب اصلی آن، THC، از گروهی از پیام رسان های شیمیایی به نام اندوکانابینوئیدها تقلید می کند که عملکردهای مهمی را در سراسر بدن تنظیم می کنند. نتایج ما نشان می دهد که تداخل در سیگنال دهی اندوکانابینوئید در دوران نوجوانی، عملکرد اندام چربی را به طور دائمی مختل می کند و پیامدهای بالقوه گسترده ای بر سلامت جسمی و روانی دارد.
مرجع: “قرار گرفتن نوجوانان در معرض دوز کم THC تعادل انرژی و هموستاز اندام های چربی را در بزرگسالی مختل می کند” توسط لین لین، کوانگ-موک یونگ، های لیم لی، جانی لی، جورجیا کوللووری، کورتنی وود، فرانچسکا پالس، اریکا اسکوایر، جید رامیرز، شیچی سو، الکسا تورنس، یانیک فوتیو، لینگی تانگ، کلینتون یو، کوین یانگ، لان هوانگ، نیکلاس دی پاتریزیو، چلسون جانگ، ساوریو سینتی و دانیله پیوملی، 1 ژوئن 2023، متابولیسم سلولی.
DOI: 10.1016/j.cmet.2023.05.002
این مطالعه در درجه اول توسط موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر تامین شده است.