- هیوستون از سال 2019 تا 2022 شاهد افزایش شدید موارد سیفلیس بوده است
- STD دارای علائم همپوشانی زیادی است و متخصصان می توانند آن را نادیده بگیرند
- در اینجا، MailOnline پنج علامت هشدار دهنده این بیماری را به گفته کارشناسان نشان می دهد
شیوع سیفلیس زنگ خطر را در هیوستون به صدا درآورده است.
آمارهای رسمی نشان می دهد که موارد ابتلا به بیماری مقاربتی در میان زنان از سال 2019 تا کنون 128 درصد افزایش یافته است.
روسای بهداشت در آنجا اکنون در حال تلاش برای جلوگیری از گسترش این حشره هستند، که در صورت عدم درمان می تواند به طور بالقوه تهدید کننده زندگی باشد. زنان باردار همچنین می توانند آن را به نوزادان خود منتقل کنند و با خطر بیشتری برای سقط جنین یا مرده زایی روبرو هستند.
اما علائم عفونت باکتریایی، که می‌تواند برای چندین دهه در داخل بدن پنهان شود، اغلب خفیف است و به سختی قابل تشخیص است.
در اینجا، MailOnline پنج علامت هشدار دهنده از این بیماری را نشان می دهد.
زخم های متعدد
سیفلیس – که بیشتر از طریق رابطه جنسی منتقل می شود – توسط باکتری به نام ترپونما پالیدوم ایجاد می شود.
اولین علامت هشدار دهنده یک زخم مقعر است که به عنوان شانکر شناخته می شود، در دهان یا اندام تناسلی.
بسیاری از افراد مبتلا فقط یک زخم ایجاد می کنند که معمولاً سفت و بدون درد است.
شانکرها معمولاً سه هفته پس از قرار گرفتن در معرض باکتری، در نقطه‌ای که باکتری وارد بدن می‌شود، ایجاد می‌شود.
جفری کلاوسنر، مدیر سابق خدمات پیشگیری و کنترل STD در وزارت بهداشت سانفرانسیسکو، به واشنگتن پست گفت که «مردم ممکن است خیلی از علائم سیفلیس آگاه نباشند».
شانکرها می توانند شش هفته دوام بیاورند و ممکن است بدون درمان ناپدید شوند، اما این بدان معنا نیست که شما در وضعیت روشن هستید.
بثورات در کف دستان شما
اگر سیفلیس درمان نشود، بیماری می تواند وارد مرحله دوم عفونت شود.
علائم سیفلیس ثانویه چند هفته پس از ناپدید شدن زخم شروع می شود. این معمولاً شامل راش است.
NHS این بثورات را به عنوان “بثورات پوستی بدون خارش که در هر نقطه از بدن ظاهر می شود، اما معمولا در کف دست ها یا کف پاها” توصیف می کند.
بثورات ممکن است ضعیف و به سختی قابل تشخیص باشند و حتی ممکن است شبیه بثورات ناشی از بیماری های دیگر مانند پسوریازیس و اگزما باشند، به این معنی که حتی پزشکان نیز می توانند علائم را نادیده بگیرند.
کلاوسنر گفت که پزشکان گاهی اوقات می توانند سیفلیس را به عنوان یک عفونت ویروسی تشخیص دهند که به گفته او به این دلیل است که: متخصصان سیفلیس کمتر و کمتر می شوند.
تورم غدد
به گفته پن مدیسین، در مرحله اولیه عفونت، سیفلیس می‌تواند منجر به “بزرگ شدن غدد لنفاوی در ناحیه زخم” شود.
غدد متورم می توانند در مرحله دوم باقی بمانند، زیرا باکتری به رشد خود ادامه می دهد.
غدد متورم نشانه ای از مبارزه بدن با عفونت است. NHS می گوید که آنها معمولاً طی دو هفته خود به خود بهتر می شوند.
نواحی رایجی که ممکن است متوجه تورم غدد لنفاوی شوید عبارتند از: گردن، زیر چانه، زیر بغل و کشاله ران.
ریزش مو
در حالی که این بیماری یک علامت کمتر شایع سیفلیس است، می تواند منجر به ریزش مو شود.
NHS می گوید که می تواند شبیه ریزش موی تکه تکه روی سر، ریش و ابرو باشد.
طبق یک مطالعه در سال 2013 که در مؤسسه ملی بهداشت منتشر شد، فراوانی ریزش مو در سیفلیس ثانویه تنها از 2.9 تا 7 درصد متغیر است.
این شایع‌ترین نوع ریزش مو یک الگوی پروانه‌خورده است و یک آلوپسی بدون زخم است که می‌تواند سایر نواحی پوست سر را تحت تأثیر قرار دهد.
با این حال، ریزش مو پایدار نیست و طبق این مطالعه: “آلوپسی معمولاً در عرض سه ماه پس از درمان مناسب برای سیفلیس برطرف می شود.”
علائم شبیه آنفولانزا
یکی دیگر از علائم هشدار دهنده که باید مراقب آن باشید، علائم شبیه آنفولانزا است که می تواند در مرحله دوم عفونت ادامه یابد.
در حالی که این علائم معمولاً بدون درمان از بین می‌روند، اگر فرد مبتلا هرگز برای سیفلیس درمان نشود، می‌تواند وارد مرحله سوم بیماری شود.
به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، “مرحله نهفته” – زمانی که هیچ علامت یا نشانه قابل مشاهده ای وجود ندارد – می تواند سال ها طول بکشد.
سیفلیس ثالثی می تواند تا 30 سال پس از آلوده شدن فرد رخ دهد.
این می تواند کشنده باشد و ممکن است بر روی چندین سیستم ارگان از جمله مغز، اعصاب، چشم ها، قلب، عروق خونی، کبد، استخوان ها و مفاصل تاثیر بگذارد.
علائم دیگر سیفلیس چیست؟
در هر مرحله از عفونت، بیماری می تواند به سیستم عصبی (نوروسیفلیس)، سیستم بینایی (سیفلیس چشمی) و سیستم شنوایی و/یا دهلیزی (استوسیفلیس) حمله کند.
طبق CDCP، علائم نوروسیفلیس عبارتند از:
- سردرد شدید؛
- مشکل در حرکات عضلانی؛
- ضعف یا فلج عضلانی (ناتوانی در حرکت دادن قسمت های خاصی از بدن)؛
- بی حسی؛ و
- تغییرات در وضعیت ذهنی (مشکل تمرکز، سردرگمی، تغییر شخصیت) و/یا زوال عقل (مشکلات با حافظه، تفکر و/یا تصمیم گیری).
علائم سیفلیس چشمی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد یا قرمزی چشم؛
- نقاط شناور در میدان دید (“شناور”)؛
- حساسیت به نور؛ و
- تغییرات در بینایی (تاری دید یا حتی نابینایی).
علائم و نشانه های استوسیفلیس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن شنوایی؛
- زنگ زدن، وزوز، غرش یا خش خش در گوش (“وزوز”)؛
- مشکلات تعادل؛ و
- سرگیجه یا سرگیجه