[ad_1]

برای بسیاری از بزرگسالان نوظهور، دوره بین 18 تا 25 سالگی مرحله ای از زندگی را مشخص می کند تا آنچه را که برای آنها مهم است بررسی کنند و حقوق و مسئولیت های قانونی جدید، از جمله اطلاعات بهداشتی خصوصی و تصمیم گیری پزشکی خود را به عهده بگیرند. اما این گذار به استقلال می تواند پویایی خانواده را ایجاد کند، به خصوص زمانی که بزرگسالان در حال ظهور در برنامه های بیمه درمانی والدین خود باقی می مانند.

یک مطالعه جدید از دانشگاه ایالتی آیووا نشان می‌دهد که گفت‌وگوی باز و اشتراک‌گذاری اطلاعات متقابل بین والدین و بزرگسالان نوظهور، موانع صحبت در مورد سلامتی را کاهش می‌دهد، که می‌تواند منجر به نتایج کلی سلامت بهتر برای بزرگسالان نوظهور شود.

“اگر شما یک بزرگسال در حال ظهور هستید که نگران این هستید که والدین چه فکری می‌کنند، به خصوص اگر این یک مسئله سلامتی است که مورد انگ است یا انتخاب‌های شما در رسیدگی به موضوع سلامتی با ارزش‌های والدین‌تان مطابقت ندارد، به احتمال زیاد از آن اجتناب خواهید کرد. کاترین رافرتی، استادیار تدریس روانشناسی و مطالعات ارتباطی در دانشگاه ایالتی آیووا، و یکی از نویسندگان نشریه جدید منتشر شده در، گفت: به دنبال درمان یا جستجوی یک مسیر جایگزین. مجله غربی ارتباطات.

در ایالات متحده، 18 سالگی به این معنی است که فرد می تواند بدون رضایت والدین تصمیمات پزشکی بگیرد. آنها همچنین مالکیت قانونی اطلاعات بهداشتی خصوصی خود را به عهده می گیرند. اما با قانون مراقبت مقرون به صرفه، کودکان بزرگسال می توانند تا 26 سالگی در برنامه های بیمه درمانی والدین خود بمانند. بنابراین، در حالی که والدین از سوابق پزشکی فرزند بزرگسال خود اطلاعی ندارند، هنوز صورتحساب دریافت می کنند.

رافرتی می‌گوید: «وقتی مادر و پدر برای سلامتی فرزند بزرگسال خود هزینه می‌کنند، هر زمانی که به پزشک مراجعه می‌کنند یا به دنبال مراقبت‌های پزشکی هستند، نیاز به گفت‌وگو دارد.

رافرتی، همراه با دانشیار زبان انگلیسی تینا کوفلت و یک تیم تحقیقاتی متشکل از دانشجویان مقطع لیسانس، برای درک چگونگی گفتگوها در مورد اطلاعات خصوصی سلامت بین بزرگسالان در حال ظهور و والدینشان، بیش از 300 دانشجوی کالج را مورد بررسی قرار دادند. اکثریت آنها تحت برنامه بیمه درمانی والدین خود بودند و از خانواده ای سنتی و هسته ای با مادر و پدر بودند.

محققان سه عامل مهم را یافتند که بر افشای اطلاعات سلامتی یک بزرگسال در حال ظهور برای والدین تأثیر می‌گذارد: کیفیت رابطه، تعامل متقابل، و انطباق.

“اصولاً، چقدر رابطه خوبی با مادر یا بابا دارم؟ آیا والدینم اطلاعات مربوط به سلامتی یا تصمیم گیری های خود را در زمان بزرگ شدن با من در میان گذاشتند؟ آیا من در خانواده ای بزرگ شدم که در مورد مسائل بهداشتی صحبت می کردند؟ پدر و مادرم نسبت به تفاوت ها تمایل دارند یا از من انتظار داشتند که با هنجارهای خانواده مطابقت کنم؟ رافرتی توضیح داد.

کیفیت رابطه ای

محققان دریافتند که بزرگسالان نوظهور که والدین خود را فردی باز و محترم می دانند، بیشتر در مورد مسائل بهداشتی صحبت می کنند، اما این مکالمات بیشتر با مادران در مقایسه با پدران اتفاق می افتد.

رافرتی می گوید: «با توجه به هنجارهای جنسیتی و نحوه اجتماعی شدن مردان و زنان، به نوعی منطقی است که در یک خانواده سنتی، ممکن است این تمایل یا تمایل به صمیمیت با مادر بیشتر از پدر وجود داشته باشد.

رافرتی و سایر محققان تأکید کردند که مادران معمولاً کسانی هستند که قرار ملاقات های پزشک و اطلاعات بهداشتی را در خانواده ها پیگیری می کنند. به اشتراک گذاری اطلاعات سلامتی با مادر به عنوان یک بزرگسال در حال ظهور ممکن است به سادگی ادامه رفتارهای گذشته باشد و بر اساس دانش مشترک قبلی در مورد تاریخچه سلامت بزرگسالان در حال ظهور باشد.

عمل متقابل

محققان دریافتند که اگر والدینشان این رفتار را در اوایل رابطه الگوبرداری کنند، بزرگسالان در حال ظهور بسیار بیشتر با والدین خود در مورد سلامت خود صحبت می کنند. رافرتی گفت اشتراک‌گذاری اطلاعات متقابل همچنین به بزرگسالان نوظهور کمک می‌کند تا سلامت خود را بهتر مدیریت کنند، خواه در حال به‌روزرسانی سابقه سلامت خانوادگی خود در مطب پزشک باشند یا به دنبال مراقبت‌های اضافی باشند.

ما بیشتر و بیشتر در مورد انواع خاصی از سرطان ها و مسائل مربوط به سلامت روانی که دارای مولفه های ژنتیکی هستند یاد می گیریم. در این موارد، به ویژه برای بزرگسالان در حال ظهور، بسیار مهم است که بدانند مستعد چه چیزی هستند، که تنها نیستند، و رافرتی گفت که آنها از حمایت والدین خود برخوردار هستند.

جهت گیری انطباق

محققان دریافتند انگ حول موضوعات بهداشتی خاص (مانند رفتارهای جنسی) نیز تأثیر زیادی بر افشای سلامت دارد. بزرگسالان نوظهور که نگران احساس شرمندگی بودند یا می خواستند از رابطه با پدرشان محافظت کنند، به احتمال زیاد اطلاعات بهداشتی خصوصی را از آنها پنهان می کردند، به خصوص اگر از خانواده هایی با “جهت گیری های مطابقت بالا” باشند. با این حال، این تأثیری بر صحبت با مادر در مورد مسائل بهداشتی خصوصی نداشت.

رافرتی با مثالی از جک بایرن (شخصیت رابرت دنیرو) از فیلم ملاقات با خانواده توضیح داد: “با جهت گیری انطباق بالا، فشار زیادی برای رعایت هنجارهای خانواده وجود دارد، معمولاً از طرف پدری در یک خانواده سنتی.” والدین.” این انتظار وجود دارد که در مورد چه چیزی می توان و نمی توان با اعضای خانواده صحبت کرد.”

رافرتی به برنامه تلویزیونی “خانواده مدرن” به عنوان نمونه ای از جهت گیری کم انطباق اشاره کرد. در این نمایش اعضای خانواده به دلیل داشتن سبک زندگی متفاوت پذیرفته و پذیرفته می شوند.

یافته‌های جدید نشان می‌دهد که چگونه پویایی خانواده باعث می‌شود که آیا بزرگسالان نوظهور اطلاعات بهداشتی خصوصی را به اشتراک می‌گذارند و والدین خود را در تصمیم‌گیری‌های پزشکی مشارکت می‌دهند. گفتگوهای باز و محترمانه و به اشتراک گذاری اطلاعات متقابل در مراحل اولیه می تواند سلامت کلی بزرگسالان نوظهور را بهبود بخشد و تضادهای خانوادگی را کاهش دهد.

رافرتی، که حوزه تحقیقاتی او بر روی والدینی با کودکان پیچیده پزشکی متمرکز است، همچنین به والدین توصیه کرد که فرزندان خود را در هنگام مدیریت سلامت خود مشارکت دهند.

او می‌گوید: «اگر فرزندتان دیابت دارد، به او بیاموزید که چگونه انسولین خود را تجویز کند یا بفهمد چه غذاهایی برای مبارزه با قند خون پایین بخورد، به جای اینکه منتظر بمانید که مادر یا پدر بگویند، خوب، وقت آن رسیده است که انسولین خود را مصرف کنید. توضیح داد.

رافرتی گفت که شامل کردن کودکان در مدیریت سلامت خود و تصمیم گیری های پزشکی با هم می تواند انتقال به بزرگسالی در حال ظهور را بسیار راحت تر کند. بزرگسالان نوظهور احساس قدرت بیشتری می‌کنند و می‌دانند که وقتی با یک مشکل سلامتی مواجه می‌شوند از حمایت برخوردارند.

رافرتی گفت: “اگر کووید به ما چیزی یاد داده است، این است که مسائل بهداشتی در مقطعی بر همه ما تاثیر می گذارد.” همه ما مجبور شده‌ایم سلامت و رفاه جسمی خود را درنگ کنیم و دوباره ارزیابی کنیم. اینکه چگونه این الگوی والدین برای فرزندانشان بر نحوه صحبت و برخورد آنها با مسائل بهداشتی زمانی که بزرگسالان نوظهور می‌شوند تأثیر می‌گذارد.

[ad_2]