ابتلا به COVID-19 ممکن است مصونیت ایجاد کند. اما دانشمندان می گویند هنوز واکسن بزنید

بسیاری از دانشمندان می گویند که واکسیناسیون هنوز برای کسانی که به COVID-19 مبتلا شده اند ضروری است و ترکیب عفونت قبلی و واکسیناسیون ممکن است در واقع بهترین سطح محافظت را ارائه دهد.

مونیکا گاندی، استاد پزشکی و بیماری های عفونی در دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، از جمله کارشناسانی است که معتقدند یک دوز واکسن پس از عفونت قبلی بهترین محافظت را ارائه می دهد. او می گوید میزان مصونیت پس از عفونت یک بحث علمی بسیار مشروع است.

او گفت: “و مشکل این بحث کنونی این است که نادیده گرفتن مصونیت طبیعی و گفتن اینکه این یک چیز نیست، منجر به بی اعتمادی زیادی به مقامات بهداشت عمومی می شود.”

مصونیت طبیعی “به شدت مخالف” بهتر از واکسیناسیون است

به گفته بسیاری از دانشمندان، آنچه فراتر از مرزهای بحث مشروع است، این ایده است که توسط برخی از دانشمندان دیگر پیشنهاد می شود که مصونیت به دست آمده از عفونت را باید موثر یا بهتر از واکسیناسیون در نظر گرفت.

تئودورا هاتزییوآنو، ویروس شناس در دانشگاه راکفلر در شهر نیویورک گفت: «من به شدت با این ارزیابی مخالفم.

مصونیت اکتسابی حفاظتی است که فرد پس از ابتلا به بیماری ایجاد می کند. دولت فدرال کانادا و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، عفونت قبلی را به عنوان بخشی از وضعیت واکسیناسیون یک فرد به حساب نمی آورند. آنها نیاز دارند که فرد دو دوز از واکسن تایید شده را دریافت کرده باشد تا کاملاً واکسینه شده در نظر گرفته شود.

اما شهروندان بسیاری از کشورهای اروپایی که این بیماری را داشته اند و یک دوز واکسن دریافت کرده اند، کاملاً واکسینه شده در نظر گرفته می شوند. در کبک، یک دوز واحد و عفونت قبلی در شرایط خاص کاملاً واکسینه شده در نظر گرفته می شود. و در اسرائیل، فردی که از COVID-19 بهبود یافته است، بدون دریافت واکسن کاملاً واکسینه شده در نظر گرفته می‌شود.

متیو میلر، دانشیار مؤسسه مایکل جی دی گروت گفت: از منظر صرفاً پزشکی، اگر فردی قبلاً عفونت داشته است، مطمئناً باید بتواند یک پاسخ ایمنی ایجاد کند که می تواند برای مدت معینی از او محافظت کند. برای بیماری های عفونی در دانشگاه مک مستر در همیلتون.

او گفت، با این حال، اکثر مطالعاتی که ایمنی ناشی از عفونت را با مصونیت واکسیناسیون مقایسه کرده‌اند، نشان داده‌اند که دو دوز واکسن، به‌ویژه واکسن‌های mRNA، سطوح بالاتری از آنتی‌بادی‌ها را نسبت به عفونت قبلی ارائه می‌کنند.

داون باودیش، کرسی تحقیقاتی کانادا در زمینه پیری و ایمنی و استاد دانشگاه مک مستر، گفت که با افرادی که به دلیل کووید-19 در بیمارستان بستری شده اند کار می کند و متوجه شده است که آنها “مایلند پاسخ های ایمنی بسیار قوی داشته باشند، زیرا زمان زیادی با آنها داشتند. ویروس.”

او گفت که مصونیت از عفونت قبلی ممکن است برای «بعضی از افراد، برخی مواقع» کافی باشد، اما «با میزان بیماری شما کاملاً متناسب است و در افرادی که عفونت‌های سطح پایین داشتند، تنوع زیادی وجود دارد».

“دوام پاسخ”

به عنوان مثال، اخیراً Bowdish از فردی خواسته بود که قبلاً به COVID-19 آلوده شده بود اما فقط با علائم بسیار خفیف خون داده بود.

باودیش در مورد نتایج آزمایش گفت: «ما تلاش کردیم تا شواهدی مبنی بر اینکه او مصونیت دارد پیدا کنیم.

هنگامی که ماه گذشته از دکتر آنتونی فائوچی، کارشناس ارشد بیماری های عفونی در ایالات متحده در مورد ایمنی طبیعی در CNN پرسیده شد، گفت که نمی تواند پاسخ محکمی در مورد این موضوع ارائه دهد.

فائوسی، مدیر مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی (NIAID) گفت: «این چیزی است که ما باید در مورد دوام پاسخ صحبت کنیم.»

این موضوعی است که بسیاری از افراد مخالف واکسن به آن توجه کرده اند، به ویژه نظرات برخی از دانشمندان که تا آنجا پیش رفته اند که از مصونیت طبیعی برابر یا شاید بهتر از واکسیناسیون با دوز دوز حمایت می کنند.

هاتزییوآنو می‌گوید مشکل آن و آنچه بسیاری از دانشمندان به آن اشاره خواهند کرد این است که سطح ایمنی طبیعی بین افراد مختلف کاملاً متفاوت است و این محافظت بسته به شدت بیماری قبلی آنها متفاوت است.

بر اساس داده‌های خودش، او تخمین می‌زند که تعداد بسیار کمی از کسانی که قبلاً به COVID-19 آلوده شده‌اند، حدود 10 درصد، «پاسخ آنتی‌بادی خنثی‌کننده واقعاً بسیار بالایی» دارند.

او گفت که بقیه، پاسخی متوسط ​​به پایین دارند، با اکثریت بسیار کم.

به نظر می‌رسد که هر چه بیشتر بیمار باشید، به طور کلی سطح آنتی‌بادی‌های شما بالاتر می‌رود. اما به طور کلی، اکثر عفونت‌ها یا بدون علامت هستند یا بسیار بسیار خفیف تا متوسط. بنابراین من انتظار ندارم که اکثر این افراد مبتلا شوند. آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده واقعاً بالا».

تاثیر بر انواع

میلر گفت، همچنین، نوع خاصی از ویروس کرونا که فرد را آلوده کرده است، به ناچار درجاتی از تأثیر آن بر میزان محافظت از آنها در برابر عفونت با یک نوع متفاوت خواهد بود، که لایه دیگری از پیچیدگی را به موضوع اضافه می کند.

او گفت: “من فکر می کنم که موضوع علمی این که آیا عفونت علامتی می تواند از شما در برابر عفونت آینده محافظت کند یا خیر – من فکر می کنم این واضح است.” “آیا دقیقاً مشخص است که چقدر خوب و تا چه حد و برای چه مدت زمانی؟ نه، اینطور نیست.”

در همین حال، دانشمندان دیگر پیشنهاد می کنند که این مورد کاملاً واضح است که ایمنی طبیعی ممکن است محافظت بیشتری از آنچه قبلاً تصور می شد فراهم کند.

متیو ممولی، مدیر واحد مطالعات بالینی آزمایشگاه بیماری‌های عفونی NIAID، به BMJ، یک مجله پزشکی معتبر مستقر در بریتانیا، گفت که احتمالاً تفاوت زیادی بین ایمنی طبیعی و واکسیناسیون از نظر مقاومت در برابر پروتئین اسپایک وجود ندارد. یک ویژگی مهم در سطح ویروس کرونا که به آن اجازه می دهد به سلول های ما دسترسی پیدا کند.

او گفت که واکسن‌ها فقط بر روی بخش کوچکی از ایمنی متمرکز شده‌اند که می‌تواند با خنثی کردن سنبله ایجاد شود، در حالی که فردی که COVID-19 داشته است در معرض کل ویروس قرار گرفته است، “که احتمالاً مصونیت مبتنی بر گسترده‌تری را ارائه می‌کند” در برابر انواع مختلف محافظت بیشتری داشته باشید.

کارشناسان مصونیت طبیعی را مطرح می کنند

جفری دی. کلاوسنر، استاد جمعیت و علوم بهداشت عمومی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی مطالعه ای را منتشر کرد این نشان می دهد که “شواهد اپیدمیولوژیک ثابت” وجود دارد که عفونت قبلی “ایمنی قابل توجهی” را در برابر عفونت مجدد ایجاد می کند و در مقایسه با واکسیناسیون محافظت مشابهی را ارائه می دهد.

مارتی مکاری، استاد دانشکده پزشکی جان هاپکینز و دانشکده بهداشت عمومی بلومبرگ در بالتیمور، مدیترانه، در بیان این موضوع که سیاست گذاران باید مصونیت طبیعی را برابر یا بهتر از واکسیناسیون در نظر بگیرند، بسیار پر سر و صدا بوده است.

در یک ستون واشنگتن پست ماه گذشته، مکاری، یک متخصص انکولوژیست جراحی، نوشت که برای مدت طولانی، مقامات بهداشت عمومی مصونیت طبیعی را به عنوان محافظت غیرقابل اعتماد در برابر COVID-19 رد کرده اند – “مشاهده ای که به سرعت توسط علم رد می شود.”

مکاری به برخی از مطالعات اخیر اشاره کرد، از جمله مطالعه‌ای در اسرائیل که نشان داد افرادی که دوبار واکسینه شده‌اند در مقایسه با افرادی که قبلاً به کووید-19 آلوده شده‌اند اما واکسینه نشده‌اند، شش برابر بیشتر در معرض ابتلا به واریانت دلتا هستند.

اما فائوچی ماه گذشته در جریان حضورش در CNN گفت که مطالعه اسرائیل به دوام مصونیت در برابر عفونت در مقایسه با مصونیت ناشی از واکسیناسیون پرداخته است.

او گفت: «بنابراین ممکن است از شما محافظت شود، اما ممکن است برای مدت نامحدودی محافظت نشوید.

در همین حال، مطالعات دیگر محدودیت هایی را برای ایمنی طبیعی پیشنهاد کرده اند. یک مطالعه از سوی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده که ماه گذشته منتشر شد، دریافتند احتمال ابتلای مجدد افراد واکسینه نشده که قبلاً به کووید-19 مبتلا شده‌اند، دو برابر بیشتر از افرادی است که پس از ابتلای قبلی به این ویروس کاملاً واکسینه شده‌اند.

با این حال، اثربخشی مصونیت طبیعی می‌تواند پیامدهای سیاستی بالقوه‌ای داشته باشد، به‌ویژه در کشورهایی که واکسن‌ها کمبود دارند.

و محققان دریافتند که ترکیبی از عفونت قبلی COVID-19 و واکسیناسیون، به اصطلاح ایمنی ترکیبی، ممکن است بهترین محافظت را ارائه دهد.

باودیش گفت که دانشگاه مک مستر در حال حاضر در حال انجام مطالعه ای در زمینه مراقبت های طولانی مدت با 60 بازمانده از کووید-19 است.

او گفت: “و ما قطعاً دریافتیم که پس از دریافت واکسن خود، به نظر می رسد که آنها پاسخ های ایمنی واقعا قوی و طولانی دارند.”

Hatziioannou موافقت کرد که این تحقیق به افرادی که قبلاً آلوده شده بودند، حتی اگر پاسخ های ایمنی اولیه آنها عالی نبود، پیشنهاد می کند که پس از واکسینه شدن، حتی با یک دوز واحد، ایمنی آنها “قابل توجه” می شود.

او گفت: «این واقعاً مصونیت عالی است. بی معنی است که بگوییم مصونیت در برابر عفونت ها کافی است.