تعداد تلفات جهانی ناشی از کووید-19 روز دوشنبه از پنج میلیون نفر گذشت، کمتر از دو سال پس از بحرانی که نه تنها کشورهای فقیر را ویران کرده است، بلکه ثروتمندانی را که دارای سیستم های مراقبت بهداشتی درجه یک هستند نیز تحقیر کرده است.
ایالات متحده، اتحادیه اروپا، بریتانیا و برزیل – همه کشورهای با درآمد متوسط یا بالا – یک هشتم جمعیت جهان را تشکیل می دهند اما تقریباً نیمی از مرگ و میرهای گزارش شده را تشکیل می دهند. ایالات متحده به تنهایی بیش از 740000 جان خود را از دست داده است که بیش از هر کشور دیگری است.
دکتر آلبرت کو، متخصص بیماری های عفونی در دانشکده بهداشت عمومی ییل گفت: «این لحظه تعیین کننده ای در زندگی ما است. “برای محافظت از خودمان چه کنیم تا به پنج میلیون دیگر نرسیم؟”
تعداد تلفات، همانطور که توسط دانشگاه جان هاپکینز محاسبه شده است، تقریباً برابر با جمعیت لس آنجلس و سانفرانسیسکو است. بر اساس برآوردهای موسسه تحقیقات صلح اسلو، این رقیب با تعداد افرادی است که در نبردهای بین کشورها از سال 1950 کشته شده اند. در سطح جهان، کووید-19 در حال حاضر سومین علت مرگ و میر پس از بیماری قلبی و سکته مغزی است.
این رقم خیره کننده تقریباً به دلیل آزمایشات محدود و افرادی که در خانه بدون مراقبت پزشکی جان خود را از دست می دهند، به ویژه در مناطق فقیر جهان، مانند هند، کم شمار است.
“کنایه” کووید
نقاط داغ طی 22 ماه از آغاز شیوع این بیماری تغییر کرده اند و نقاط مختلف نقشه جهان را قرمز کرده اند. اکنون، این ویروس روسیه، اوکراین و سایر بخش‌های اروپای شرقی را تحت فشار قرار داده است، به ویژه جایی که شایعات، اطلاعات نادرست و بی‌اعتمادی به دولت تلاش‌های واکسیناسیون را مختل کرده است. در اوکراین، تنها 17 درصد از جمعیت بالغ به طور کامل واکسینه شده اند. در ارمنستان فقط هفت درصد.
دکتر وفا الصدر، مدیر ICAP، یک مرکز بهداشت جهانی در دانشگاه کلمبیا، گفت: «آنچه که در مورد این بیماری همه گیر متفاوت است این است که بیشترین ضربه را به کشورهای با منابع بالا وارد کرده است. “این طنز کووید-19 است.”
الصدر خاطرنشان کرد که کشورهای ثروتمندتر با امید به زندگی طولانی تر، نسبت بیشتری از افراد مسن، بازماندگان سرطان و ساکنان خانه سالمندان دارند که همه آنها به ویژه در برابر کووید-19 آسیب پذیر هستند. کشورهای فقیرتر تمایل دارند سهم بیشتری از کودکان، نوجوانان و جوانان داشته باشند که کمتر در معرض ابتلا به ویروس کرونا هستند.
هند، علیرغم افزایش وحشتناک دلتای خود که در اوایل ماه مه به اوج خود رسید، اکنون نرخ مرگ و میر روزانه گزارش شده بسیار کمتری نسبت به روسیه، ایالات متحده یا بریتانیا ثروتمندتر دارد، اگرچه در مورد ارقام آن عدم اطمینان وجود دارد.
گسست ظاهری بین ثروت و سلامتی پارادوکسی است که متخصصان بیماری سال ها در مورد آن فکر می کنند. اما الگویی که در مقیاس بزرگ، زمانی که کشورها با هم مقایسه می‌شوند، مشاهده می‌شود، زمانی که در فاصله نزدیک‌تر مورد بررسی قرار می‌گیرند، متفاوت است. در هر کشور ثروتمند، زمانی که مرگ و میر و عفونت نقشه برداری می شود، محله های فقیرتر بیشترین ضربه را می بینند.
به عنوان مثال، در ایالات متحده، کووید-19 تلفات زیادی را بر سیاه پوستان و اسپانیایی تبارها وارد کرده است، که احتمال دسترسی کمتری به مراقبت های بهداشتی دارند.
کو گفت: «وقتی میکروسکوپ‌هایمان را بیرون می‌آوریم، می‌بینیم که در داخل کشورها، آسیب‌پذیرترین افراد بیشترین آسیب را دیده‌اند.
ثروت همچنین نقش مهمی در واکسیناسیون جهانی ایفا کرده است و کشورهای ثروتمند متهم به قفل کردن منابع هستند. ایالات متحده و دیگران در حال حاضر واکسن های تقویت کننده را در زمانی که میلیون ها نفر در سراسر آفریقا حتی یک دوز دریافت نکرده اند، تزریق می کنند، اگرچه کشورهای ثروتمند نیز صدها میلیون شات را به سایر نقاط جهان ارسال می کنند.
آفریقا همچنان کم‌کم‌ترین منطقه واکسینه شده جهان است و تنها پنج درصد از جمعیت 1.3 میلیارد نفری آن تحت پوشش کامل قرار دارند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در بیانیه ای کتبی گفت: «این نقطه عطف ویرانگر به ما یادآوری می کند که ما در حال شکست دادن بیشتر جهان هستیم». این یک شرم جهانی است.»