دستگاه تنفسی خود را عوض کنید، گاز خنده را کنار بگذارید: چگونه بیماران می توانند به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در مراقبت های بهداشتی کمک کنند

اما به طور طعنه آمیزی، بخش مراقبت های بهداشتی با انتشار بخش قابل توجهی از گازهای گلخانه ای به تغییرات آب و هوایی کمک می کند – و کارشناسان پزشکی می گویند که هم ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و هم بیماران می توانند کارهای بیشتری برای مهار این انتشار انجام دهند.

به گفته پزشک خانواده دکتر سامانتا گرین، عضو هیئت مدیره انجمن کانادایی پزشکان محیط زیست، انتشارات مراقبت های بهداشتی حدود پنج درصد از گازهای گلخانه ای کانادا را تشکیل می دهد.

گرین گفت: «ما می‌توانیم کارهای زیادی در بخش مراقبت‌های بهداشتی انجام دهیم تا این انتشارات را کاهش دهیم و امیدواریم، بنابراین، آسیب‌های مرتبط با آب و هوا، بیماری‌های مرتبط با آب و هوا و مرگ‌های مرتبط با آب و هوا را کاهش دهیم.»

• درباره COP26 یا علم آب و هوا، سیاست یا سیاست سؤالی دارید؟ به ما ایمیل بزنید: ask@cbc.ca. نظرات شما به اطلاع رسانی پوشش ما کمک می کند.

به عنوان مثال، در حالی که رهبران جهانی در کنفرانس آب و هوای COP26 در گلاسکو در روز دوشنبه گرد هم آمدند، فدراسیون جهانی انجمن‌های بیهوشی بیانیه اجماع منتشر کرد درخواست از ارائه دهندگان بیهوشی برای تقویت پایداری زیست محیطی در فعالیت های خود – از جمله گزینه های دیگر، انتخاب گازهایی که اثرات زیست محیطی کمتری دارند.

نگرانی فزاینده در مورد انتشار گازهای گلخانه ای مراقبت های بهداشتی نیز برخی از متخصصان پزشکی کانادایی را وادار به راه اندازی کرده است کمپین های آگاهی بخشی هم برای همکاران و هم برای بیماران، راه هایی را برای تغییر یا محدود کردن استفاده از تولیدکنندگان گازهای گلخانه ای ارائه می دهند.

از دستگاه های پزشکی خانگی گرفته تا گازهای بیهوشی در مطب دندانپزشک یا اتاق عمل، راه های مختلفی برای تعویض یا کاهش وجود دارد.

داروهای استنشاقی برای آسم، COPD

دکتر کیمبرلی وینتموت یکی از پزشکان کانادایی است که در جنگ صلیبی علیه یک دستگاه کوچک که مشکل شگفت‌آور بزرگی ایجاد می‌کند: استنشاق‌ها.

به گفته مرکز سیستم‌های سلامت پایدار (CSHS)، که یک ابتکار عمل استنشاقی پایدار به رهبری Wintemute را اجرا می‌کند، سبک‌های قدیمی‌تر از استنشاق‌های با دوز اندازه‌گیری شده حاوی سطوح بالایی از هیدروفلوئوروکربن‌ها هستند که وقتی در جو منتشر می‌شوند به عنوان گازهای گلخانه‌ای عمل می‌کنند.

با توجه به اینکه میلیون‌ها کانادایی برای بیماری‌هایی مانند آسم یا بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) به دستگاه تنفسی نیاز دارند، او می‌گوید که انتشار گازهای گلخانه‌ای افزایش می‌یابد – با تحقیقاتی که نشان می‌دهد 100 پف یک استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده تقریباً نزدیک به یک سفر معمولی 300 کیلومتری با ماشین است. از انتشارات

وینتموت گفت: “ما دوست داریم برای هر تعداد از بیماران که می توانیم، تغییری به سمت استنشاق پودر خشک و دور از استنشاقی با دوز اندازه گیری شده ببینیم.” و سپس مایلیم به مشکل تجویز بیش از حد داروهای استنشاقی نیز رسیدگی کنیم.

ابتکار استنشاق پایدار سمینارهایی را برای متخصصان مراقبت های بهداشتی برگزار می کند تا گزینه های مختلف استنشاقی را که هیدروفلوئوروکربن ها را خارج نمی کنند، تجزیه کنند، به این امید که پزشکان بیشتری در هنگام تجویز این تغییر را انجام دهند.

وینتموت گفت: «من فکر می‌کنم که بسیاری از داروها از روی عادت انجام می‌شوند.

بنابراین، بنا به دلایلی، استنشاق آئروسل با دوز اندازه گیری شده به عادت تبدیل شده است. [the] نوعی دستگاه تنفسی پیش فرض در آمریکای شمالی و در سایر نقاط جهان.”

وی افزود، در حالی که برخی از بیماران جوان یا مسن ممکن است به راحتی از یک استنشاقی با دوز اندازه گیری شده نیاز داشته باشند، بسیاری دیگر می توانند گزینه پودر خشک را درخواست کنند.

وینتموت گفت، افرادی که از استنشاقی با دوز اندازه گیری شده استفاده می کنند، باید مطمئن شوند که به درستی تشخیص داده شده اند و واقعاً به طور مداوم به دستگاه نیاز دارند.

اگر به آن نیاز ندارید، آن را رها کنید. و اگر به آن نیاز دارید، ارزش آن را دارد که از پزشک خود در مورد گزینه های سازگارتر با محیط زیست بپرسید.

گازهای بیهوشی جراحی

گازهای بیهوشی مورد استفاده در حین جراحی مانند سووفلوران و دسفلوران نیز به تغییرات آب و هوایی کمک می کنند.

به عنوان مثال، طبق CSHS، تنها یک ساعت استفاده از سووفلوران تقریباً برابر است با یک سفر 50 کیلومتری با ماشین، در حالی که یک ساعت استفاده از دسفلوران برابر است با یک سفر 370 کیلومتری – که دومی تأثیرات آب و هوایی دارد. بیش از 2500 برابر دی اکسید کربن است.

در غیر این صورت گازها بسیار شبیه به هم هستند، اگرچه گفته می شود سووفلوران بوی بهتری دارد.

دکتر علی عباس، متخصص بیهوشی در مرکز بهداشت سنت جوزف در تورنتو، می‌گوید متخصصان باید از کمترین مقادیر مورد نیاز استفاده کنند و در برخی موارد، گزینه‌های دیگر را کاملاً انتخاب کنند، مانند بی‌حسی منطقه‌ای.

“اگر جراحی بازو انجام می دهید، [physicians can] بازوی خود را با مقداری بی حس کننده موضعی انجماد ضعیف کنید و عمل جراحی خود را بدون گاز بی حس کننده انجام دهید.”

بیهوشی عمومی نیز وجود دارد – به جای گازهای استنشاقی، با داروهای بیهوشی داخل وریدی.

عباس ادامه داد، در حالت ایده‌آل، این تصمیم‌ها فقط بر دوش تیم‌های پزشکی نیست، بلکه بیماران را نیز شامل می‌شود.

او گفت: «در مراقبت‌های بهداشتی، پایداری و نظارت بر محیط‌زیست حرکت بسیار زیادی وجود دارد، ما می‌خواهیم اکنون بیمار را نیز در این بحث مشارکت دهیم.»

“گاز خنده” در دندانپزشک

گازهای بیهوشی نیز اغلب بخشی از جراحی های دندانپزشکی هستند.

به ویژه، اکسید نیتروژن – یا گاز خنده – وقتی صحبت از تغییرات آب و هوایی به میان می‌آید، خنده‌دار نیست. به عنوان یک داروی بیهوشی، مسئول حدود 80000 تن انتشار بود. فقط در انتاریو در سال 2015.

دکتر میشل وانگ، مدیر برنامه تخصصی فارغ التحصیل در بیهوشی دندان در دانشگاه تورنتو، می گوید که روند رو به رشدی برای کاهش استفاده از گازهای بی حس کننده در صورت امکان وجود دارد، تا حدی به دلایل محیطی و همچنین برای بهبود مراقبت از بیمار.

او گفت: “بازیابی پس از استفاده از داروی داخل وریدی بسیار بهتر است.” سهولت استفاده، مشخصات بهبودی، احساس بیمار پس از آن – بدون گازهای بیهوشی کمتر دچار بی حالی یا بی حالی می شوند.

وونگ افزود، اما آنچه مشکل است، این است که اکثر بیمارانی که برای کارهای دندانپزشکی درخواست بیهوشی عمومی می کنند، از سوزن می ترسند.

او گفت: «تغییرهای زیادی در تصمیم گیری درباره استفاده از گازها یا عوامل IV وجود دارد.

برای بسیاری از بیماران، مواجهه با جنبه‌های تولید انتشار در سیستم مراقبت‌های بهداشتی اجتناب‌ناپذیر است – با این حال، طرفداران جامعه پزشکی امیدوارند که گزینه‌های سبزتر در آینده به یک امر عادی تبدیل شوند.

گرین از انجمن پزشکان کانادایی برای محیط زیست گفت: «این همه یا هیچ نیست.

هر اندکی کاهشی که می‌توانیم از داخل بخش مراقبت‌های بهداشتی – و خارج از بخش مراقبت‌های بهداشتی – انجام دهیم، در واقع به افرادی تبدیل می‌شود که از آسم بیمار نمی‌شوند، افرادی که مجبور نخواهند شد جامعه‌ای را به دلیل آن تخلیه کنند. یک سیل. و من فکر می کنم این امیدوار کننده است.”