اول شخص: روایت داستان غم انگیز مسمومیت با جیوه در ژاپن |


آقای اوگاتا به عنوان داستان نویس در موزه شهرداری بیماری میناماتا، به زنده نگه داشتن خاطره چیزی که یکی از جدی ترین حوادث آلودگی ژاپن در قرن بیستم تلقی می شود، کمک می کند.

این حادثه ناشی از انتشار مواد شیمیایی سمی از یک کارخانه صنعتی بود که در صدف‌ها و ماهی‌ها تجمع کرده و سپس توسط مردم محلی خورده شد.

بیش از 2000 نفر به عنوان قربانی شناخته شده اند، که بسیاری از آنها، از جمله آقای اوگاتا، مجبور به مبارزه برای شناسایی و جبران خسارت شدند: حدود 20 نفر از اعضای خانواده وی تحت تاثیر این بیماری قرار گرفتند، که باعث ضعف عضلانی، از دست دادن بینایی محیطی، و اختلال شنوایی و گفتار


ماسامی اوگاتا، داستان‌نویس موزه شهری بیماری مینیماتا در ژاپن که با این بیماری زندگی می‌کند.

موزه شهرداری بیماری مینیماتا

ماسامی اوگاتا، داستان‌نویس موزه شهری بیماری مینیماتا در ژاپن که با این بیماری زندگی می‌کند.

بیماری میناماتا برای اولین بار در سپتامبر 1957 به خانواده من آسیب وارد کرد. زمانی که من نزدیک به دو ساله بودم، پدربزرگم فوکوماتسو اوگاتا ناگهان دچار یک بیماری غیر قابل توضیح شد که با تشنج و آبریزش آب دهان، مشکل در راه رفتن، مشکلات گفتاری و موارد دیگر بدتر شد. علائم.

بیماری میناماتا یک بیماری عصبی است که در اثر مسمومیت شدید با جیوه ایجاد می شود.

موزه شهرداری بیماری مینیماتا

بیماری میناماتا یک بیماری عصبی است که در اثر مسمومیت شدید با جیوه ایجاد می شود.

دو ماه بعد در بخش انزوا و عفونی بیمارستان شهر میناماتا دار فانی را وداع گفت. این اولین تراژدی ناشی از بیماری میناماتا در خانواده اوگاتا بود. با این حال، هرگز به ما گفته نشد که چه چیزی باعث این بیماری شده است. خواهرم هیتومی که یک هفته قبل از ابتلای پدربزرگش به این بیماری به دنیا آمد، دوباره بدون هیچ توضیحی با معلولیت به دنیا آمد، سپس سایر اعضای خانواده اوگاتا یکی پس از دیگری شروع به بیماری کردند.

وقتی بالغ شدم، متوجه شدم که در اندام هایم احساس بسیار کمی دارم. من به عنوان نجار کار می کنم و وقتی کوچکتر بودم، اغلب هنگام تیز کردن چاقو انگشتم را روی سنگ آهن می بردم، زیرا انگشتم می افتاد.

ما متوجه شدیم که این مسمومیت با متیل جیوه ایجاد شده است، اما واقعاً نمی‌توانیم علنی کنیم که قربانی شده‌ایم، زیرا مردم فکر می‌کردند که بیماری میناماتا مسری است.

با این حال شایعات پخش شد و مردم می گفتند که هیچ کس نباید با یکی از اعضای خانواده اوگاتا ازدواج کند. من در 20 سالگی ازدواج کردم، اما روز نامزدی، همسرم تلفنی داشت. آن شخص با نام بردن از من به او گفت: «مردی که می‌خواهید با او ازدواج کنید قربانی بیماری میناماتا است. تمام خانواده نابود خواهند شد. آیا شما خوب هستید که به عنوان عروس به چنین جایی بروید؟

وقتی کوچکتر بودم، بیماری خود را از دیگران پنهان می کردم. اگر مطرح می شد موضوع را عوض می کردم و می گفتم به من ربطی ندارد. این دخترم بود که به من گفت باید صادقانه زندگی کنم. سخنان او در سینه ام گیر کرد و در 38 سالگی ترجیح دادم از پنهان شدن دست بردارم.

به مدت 10 سال، درخواست من برای اعلام رسمی قربانی بیماری میناماتا رد شد تا اینکه در 15 مارس 2007، فرماندار استان کوماموتو اعلام کرد که من را به عنوان یک بیمار بیماری میناماتا می شناسد.

پس از دریافت گواهینامه، از خودم پرسیدم که در آینده چگونه زندگی خواهم کرد، سپس تصمیم گرفتم قصه گو شوم تا بتوانم این بیماری را به مردم سراسر جهان بگویم.

میناماتا، که بسیار رنج کشیده است، به جهان کمک کرد تا کنوانسیون سازمان ملل را به نام این شهر ایجاد کند، که جان بسیاری از مردم را در سراسر جهان نجات خواهد داد. مردم میناماتا از این بیماری رنج فراوانی بردند و از هم پاشیدند، اما از این طریق قدرت شگفت انگیزی در قالب کنوانسیون میناماتا به دست آوردیم.

بیماری میناماتا به هیچ وجه تمام نشده است، اما با نشان دادن آنچه قربانیان می‌توانند انجام دهند و به آن دست یابند، فکر می‌کنم جهان می‌تواند شجاعت داشته باشد.»


ماسامی اوگاتا، داستان‌نویس موزه شهری بیماری مینیماتا در ژاپن که با این بیماری زندگی می‌کند.

موزه شهرداری بیماری مینیماتا

ماسامی اوگاتا، داستان‌نویس موزه شهری بیماری مینیماتا در ژاپن که با این بیماری زندگی می‌کند.