مطالعه استرالیایی برای هدایت درمان بیماران بدحال در سراسر جهان تنظیم شده است

تحقیقات جدید روی مایعات داخل وریدی مورد استفاده در مراقبت‌های ویژه نشان می‌دهد که سالین معمولی به اندازه محلول‌های متعادل گران‌تر در زنده نگه داشتن افراد و عملکرد اندام‌های آنها مؤثر است.

نتایج نه تنها اطمینان بیشتری را در مورد ایمنی و مزایای محلول نمکی به پزشکان ارائه می دهد، بلکه پیامدهای گسترده تری برای در دسترس بودن و هزینه های درمان در سراسر جهان دارد.

پروفسور Simon Finfer AO، پزشک ICU و محقق ارشد موسسه جورج، گفت: تقریباً هر بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) مایعات داخل وریدی را برای احیا یا به عنوان بخشی از درمان استاندارد دریافت می کند.

با این حال، بهترین انتخاب مایع یک بحث طولانی مدت بوده است، زیرا برخی از مایعات بر اساس کارآزمایی‌ها در تعداد کمی از بیماران که فقط به نتایج کوتاه‌مدت نگاه می‌کنند، تأیید و مجوز استفاده را دریافت کرده‌اند.»

Plasma-Lyte 148 نوعی مایع داخل وریدی است که بیشتر با سطوح طبیعی مواد معدنی خاص بدن مطابقت دارد که به عنوان محلول های متعادل چند الکترولیت یا BMES شناخته می شود. استفاده از BMES از زمانی که نگرانی ها در مورد افزایش میزان آسیب کلیه و مرگ مرتبط با سالین مطرح شد، افزایش یافته است، اگرچه این در کارآزمایی های بالینی ثابت نشده بود.

برای رفع این عدم قطعیت و کمک به پزشکان در انتخاب بهترین مایع برای بیماران خود، محققان موسسه جورج یک کارآزمایی بالینی بزرگ را طراحی و رهبری کردند – مطالعه Plasma-Lyte 148 vs Us Saline (PLUS) – شامل بیش از 5000 بیمار در 53 سایت در استرالیا و نیو. نیوزلند

آنها بیماران بزرگسال بستری شده در بخش مراقبت های ویژه را در طول دوره مطالعه که نیاز به احیای مایع داخل وریدی برای شرایط پزشکی زمینه ای خود داشتند، انتخاب کردند. این بیماران به مدت 90 روز پس از درمان تحت نظر قرار گرفتند، زیرا تحقیقات قبلی نشان داده بود که از هر چهار نفر یک نفر در معرض خطر مرگ در این بازه زمانی قرار دارد.

تیم تحقیقاتی در درجه اول به بررسی میزان مرگ و میر در بیمارانی پرداختند که به آنها BMES یا سالین در حالی که در ICU بودند، داده شد. در 90 روز پس از درمان، تعداد مشابهی از بیماران در گروه BMES و سالین جان خود را از دست دادند.

تعداد روزهایی که بیماران نیاز به تهویه مکانیکی، دیالیز کلیه، زمان بقای آنها در ICU و بیمارستان و همچنین معیارهای عمده هزینه های مراقبت های بهداشتی داشتند بین گروه ها مشابه بود.

پروفسور فینفر گفت: «ما هیچ مدرکی دال بر اینکه استفاده از محلول چند الکترولیت متعادل در ICU در مقایسه با سالین سالین، خطر مرگ یا آسیب حاد کلیه را در بزرگسالان بدحال کاهش می دهد، پیدا نکردیم.

هر ساله در استرالیا 160000 نفر در بخش مراقبت های ویژه بستری می شوند. این یکی از گران ترین جنبه های مراقبت های بهداشتی است که یک روز در ICU حداقل 4000 دلار هزینه دارد. با تقاضای بالا برای تخت‌های ICU، منابع و تخصص، حتی یک تفاوت کوچک در نتایج ممکن است اثرات بالینی و اقتصادی مهمی در سطح جمعیت داشته باشد.

در اوایل دهه 1990، از هر هفت نفر یک نفر در بخش مراقبت های ویژه در سراسر استرالیا و نیوزلند جان خود را از دست می داد، که محققان موسسه جورج را بر آن داشت تا تحقیق در مورد احیای مایع داخل وریدی را آغاز کنند که یکی از رایج ترین درمان ها در بخش مراقبت های ویژه است.

این یک برنامه تحقیقاتی در مورد احیای مایعات را آغاز کرد که در ICU انجام شد و هیچ‌کس قبلاً آن را امکان‌پذیر نمی‌دانست که منجر به تغییرات عمده در دستورالعمل‌های درمان بالینی در سراسر جهان شده است، از اقدامات مضر جلوگیری می‌کند و جان بسیاری را نجات می‌دهد.

پروفسور فینفر افزود: «PLUS اکنون سومین کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با تأثیر بالا در مورد مایع درمانی است که ما انجام داده‌ایم که منجر به تغییراتی در روش درمان بیماران بدحال شده است».

در اولین کارآزمایی خود، ما سالین معمولی مورد استفاده را با مایع دیگری، آلبومین و در کارآزمایی دوم، سالین را با محلول هیدروکسی اتیل نشاسته یا HES مقایسه کردیم که به طور گسترده برای احیای مایع در سراسر جهان استفاده می‌شد.»

ما دریافتیم که سالین به اندازه آلبومین خوب است و برای بیماران مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک بهتر است و سالین نتایج مشابهی با HES بدون سمیت مرتبط داشت.

پروفسور فینفر افزود: «محققان ما طرز فکر دنیای پزشکی در مورد مایعات داخل وریدی را تغییر داده‌اند و نشان داده‌اند که انتخاب مایعات باید با دقت و توجهی مشابه با تجویز هر دارویی انجام شود.»

این مطالعه در منتشر شده است مجله پزشکی نیوانگلند.