به نظر می رسد مکمل ها باعث تقویت ماهیچه ها و سلامت میتوکندری می شوند –

مقاله در شبکه JAMA باز است.

نویسنده اصلی این مقاله، دیوید مارسینک، استاد رادیولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، گفت: «این هم برای افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن و هم برای افرادی که می‌خواهند در مراحل بعدی زندگی فعال‌تر باشند، مرتبط است. تحقیقات او بر نقش میتوکندری در پیری و بیماری مزمن متمرکز شده است.

Urolithin A محصول جانبی باکتری های روده فرد و رژیم غذایی حاوی پلی فنول های موجود در انار، انواع توت ها و آجیل است. از آنجایی که رژیم غذایی، سن، ژنتیک و بیماری بر ساختار میکروبیوم روده تأثیر می گذارد، افراد اورولیتین A را با نرخ های متغیر تولید می کنند. این ترکیب همچنین توسط شرکت های مکمل های غذایی تولید و به فروش می رسد.

اورولیتین A مکمل در آزمایشات حیوانی و مطالعات مولکولی روی انسان برای تحریک میتوفاژی نشان داده شده است، فرآیندی که Marcinek آن را به عنوان “کنترل کیفیت میتوکندری” توضیح داد.

او گفت: “میتوکندری ها مانند باتری هایی هستند که سلول های بدن شما را تامین می کنند.” اما با گذشت زمان آنها از بین می روند. فرآیند میتوفاژی این شکست را تشخیص می دهد و به طور فعال میتوکندری را از بین می برد و آن را به اجزای عنصری کاهش می دهد که سلول می تواند دوباره از آنها استفاده کند. اما با افزایش سن، میتوفاژی کارآمدتر می شود و بدن شما این مخزن میتوکندری های ناکارآمد را جمع می کند. این یکی از راه‌هایی است که با افزایش سن ماهیچه‌ها عملکرد کمتری پیدا می‌کنند.”

محققان گروه کوچکی از افراد بالای 65 سال را که به طور تصادفی برای دریافت دارونما یا مکمل روزانه 1000 میلی گرم اورولیتین A به مدت چهار ماه انتخاب شدند، مورد مطالعه قرار دادند. هر یک از 66 آزمودنی در ابتدا تایید شد که ظرفیت متوسط ​​یا کمتری برای تولید آدنوزین تری فسفات (ATP) دارند، که میتوکندری برای کمک به سلول ها در انجام وظایف بی شمار تولید می کند.

محققان فرض کردند که اگر مکمل urolithin A واقعا میتوفاژی را تقویت کند، گروه آزمایشی عملکرد عضلانی بهبود یافته و خروجی ATP بیشتر را تجربه خواهد کرد.

در هر دو گروه، دو مقایسه عملکرد عضلانی برای حمایت از این تز پیدا شد، اما دو مقایسه دیگر این کار را نکردند:

• دو معیار استقامت عضلانی در گروه مکمل در مقایسه با گروه دارونما بهبود یافت. استقامت با تمرینات شامل دست (اول بین استخوانی پشتی، بین شست و سبابه) و ساق پا (تیبیالیس قدامی، در کنار استخوان ساق پا) اندازه‌گیری شد. محققان افزایش تعداد انقباضات عضلانی را تا زمان خستگی بین یک تست پایه و تست آخر اندازه‌گیری کردند. ماههای بعد.
• اندازه‌گیری‌های مسافت طی شده طی یک پیاده‌روی شش دقیقه‌ای بین آزمایش‌ها در ابتدا و چهار ماه در هر دو گروه مکمل و دارونما به طور قابل‌توجهی بهبود یافت. با این حال، محققان هیچ اثر قابل توجهی از مکمل در مقایسه با دارونما مشاهده نکردند.
• اقدامات (از طریق طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی) بهبود حداکثر تولید ATP بین شروع و چهار ماه در هر دو گروه تغییر معنی‌داری نداشت.

مارسینک گفت: «اگرچه ما تأثیری از مکمل را در عملکرد کل بدن مشاهده نکردیم (از طریق اندازه گیری شش دقیقه ای و تولید ATP)، این نتایج هنوز هیجان انگیز هستند زیرا نشان می دهد که مصرف یک مکمل برای مدت کوتاه در واقع استقامت عضلات را بهبود بخشید. مقاومت در برابر خستگی در غیاب ورزش بهتر شد.”

نمونه های پلاسما نیز از شرکت کنندگان در مطالعه در ابتدا، در دو ماه و چهار ماهگی جمع آوری شد. هدف ارزیابی اثر بالقوه مکمل بر فراهمی زیستی urolithin A و بیومارکرهای سلامت و التهاب میتوکندری بود. محققان گزارش کردند که در گروه آزمایشی، Urolithin A با کاهش قابل توجهی در چندین آسیل کارنیتین و سرامید مرتبط با نقش آنها در اختلالات متابولیک مربوط به میتوکندری همراه بود.

Marcinek گفت: “من فکر می کنم این تغییرات نشان می دهد که درمان بر وضعیت متابولیک افراد تأثیر می گذارد. حتی اگر بر حداکثر تولید ATP تأثیری نداشته باشد، متابولیسم عمومی افراد مورد آزمایش را بهبود بخشد.”

او افزود که مکمل های اورولیتین A می تواند برای افرادی که به دلیل سلامت ضعیف ماهیچه ها یا بیماری نمی توانند ورزش مورد نظر خود را انجام دهند، مفید باشد.

“فقط عبور دادن آنها از نقطه ای که ورزش ممکن است – پیاده روی در اطراف بلوک یا بالا رفتن از پله ها – ممکن است به فرد کمک کند تا سلامت خود را بسازد.”

سرمایه‌گذار این مطالعه، آمازنتیس، از لوزان، سوئیس، مکمل urolithin A را تولید می‌کند که در کارآزمایی مورد استفاده قرار گرفت.