آخرین نسخه اطلس سلامت روان که در روز جمعه منتشر شد، تصویر ناامیدکننده ای را ترسیم می کند، که نشان می دهد افزایش توجه به سلامت روان در سال های اخیر هنوز منجر به افزایش خدمات روانی با کیفیت که با نیازها همسو است، نشده است.
“بسیار نگران کننده”
تدروس آدهانوم گهبریسوس، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت گفت: «بسیار نگرانکننده است که… نیت خوب با سرمایهگذاری برآورده نمیشود».
ما باید به این زنگ بیدارباش توجه کنیم و به آن عمل کنیم و به طور چشمگیری افزایش سرمایه گذاری در سلامت روان را تسریع کنیم زیرا هیچ سلامتی بدون سلامت روان وجود ندارد.
دکتر تارون دوآ، رئیس واحد WHO، وزارت بهداشت روان و مصرف مواد، در انتشار این گزارش در ژنو گفت: «سرمایهگذاری در دادههای سلامت روان و تقویت خدمات مورد نیاز است تا کشورها بتوانند پس از کووید-19 بهتر بسازند.» .
وی افزود: هزینه سرمایه گذاری کم در خدمات بهداشتی مبتنی بر جامعه بسیار زیاد است و خدمات روانی، عصبی و سوء مصرف مواد مختل ترین خدمات بهداشتی در طول همه گیری بود.
کووید-19 فرصت جدیدی را برای ما فراهم کرده است تا در مورد خدمات، توزیع عادلانه و برنامه های پیشگیری آنها فکر کنیم، بنابراین فرصتی است برای بهبود بهتر… بهره وری از دست رفته یک تریلیون دلار در سال هزینه دارد، بنابراین ما باید سرمایه گذاری کنیم. دکتر فهمی هانا، از دپارتمان بهداشت روانی و مصرف مواد سازمان جهانی بهداشت، افزود: برای هر دلار سرمایه گذاری شده، بازده پنج دلار است.
اهداف 2020 از دست رفت
بر اساس این گزارش که شامل دادههای 171 کشور جهان است، هیچ یک از اهداف رهبری و حکمرانی مؤثر برای سلامت روان، ارائه خدمات سلامت روان در جوامع، ارتقاء و پیشگیری سلامت روان، یا اهداف تقویت سیستمهای اطلاعاتی نزدیک به در حال دستیابی است.
در سال 2020، تنها 51 درصد از 194 کشور عضو سازمان جهانی بهداشت گزارش دادند که سیاست یا برنامه بهداشت روان آنها مطابق با اسناد بین المللی و منطقه ای حقوق بشر است که بسیار کمتر از هدف 80 درصدی است.
و تنها 52 درصد از کشورها به هدف مربوط به برنامه های ارتقای سلامت روان و پیشگیری دست یافتند که بسیار کمتر از هدف 80 درصدی است.
در این گزارش آمده است که تنها هدف سال 2020 کاهش 10 درصدی میزان خودکشی بود، اما حتی در آن زمان، تنها 35 کشور گفتند که یک استراتژی، سیاست یا برنامه پیشگیری مستقل دارند.
نابرابری های عظیم
این گزارش نشان میدهد که اگرچه شکافهایی در سطح جهانی وجود دارد، اما پیشرفت ثابتی در پذیرش سیاستها، برنامهها و قوانین و همچنین بهبود ظرفیت گزارشدهی منظم در طول سالها در مورد مجموعهای از شاخصهای اصلی سلامت روان مشاهده شده است.
علیرغم این، درصد بودجههای بهداشتی دولت که برای سلامت روان هزینه میشود، طی سالهای گذشته به ندرت تغییر کرده است و همچنان در حدود دو درصد است.
اطلس سلامت روان 2020 همچنین نابرابری های گسترده ای را در دسترسی به منابع بهداشت روان و تخصیص آنها بین کشورهای با درآمد بالا و پایین و در مناطق مختلف نشان می دهد.
دلگرمکنندهتر، افزایش کشورهایی بود که برنامههای ارتقا و پیشگیری سلامت روان را گزارش میکردند، از 41 درصد کشورهای عضو در سال 2014 به 52 درصد در سال 2020.
مراقبت غیر متمرکز کند است
تمرکززدایی مراقبت از سلامت روان در محیط های اجتماعی مدت هاست که توسط WHO توصیه شده است.
با این حال، این گزارش نشان داد که بیش از 70 درصد از کل هزینه های دولت برای سلامت روان به بیمارستان های روانی در کشورهای با درآمد متوسط اختصاص یافته است، در حالی که این رقم در کشورهای با درآمد بالا 35 درصد است.
این گزارش نشان میدهد که بیمارستانهای روانی متمرکز و مراقبتهای بستری سازمانی همچنان بودجه بیشتری نسبت به خدمات ارائه شده در بیمارستانهای عمومی و مراکز مراقبتهای بهداشتی اولیه در بسیاری از کشورها دریافت میکنند.
اهداف جدید برای سال 2030
اهداف جهانی گزارش شده در اطلس سلامت روان از برنامه اقدام جامع سلامت روان WHO است که شامل اهدافی برای سال 2020 است.
این طرح اکنون تا سال 2030 تمدید شده است و شامل اهداف جدیدی برای گنجاندن سلامت روان و حمایت روانی اجتماعی در برنامههای آمادگی اضطراری، ادغام سلامت روان در مراقبتهای بهداشتی اولیه و تحقیقات در مورد سلامت روان است.