رندر هنری از سطح سلول دندریتیک انسانی که فرآیندهای ورقه مانندی را نشان می دهد که بر روی سطح غشاء تا می شوند. اعتبار: مؤسسه ملی بهداشت (NIH)
دانشمندان در موسسه فرانسیس کریک دریافته اند که چگونه سیستم ایمنی واکنش سلول های دندریتیک “اضطراری” را در طول عفونت ایجاد می کند، با سلول های دندریتیک در محل عفونت توسط سلول های جدیدی که از مغز استخوان حرکت می کنند، تقویت می شوند.
سلول‌های دندریتیک نقش مهمی در سیستم ایمنی دارند، باکتری‌های عفونی، قارچ‌ها یا ویروس‌هایی را که وارد بدن شده‌اند را شناسایی می‌کنند و به سلول‌های T هشدار می‌دهند که مهاجم را شناسایی کرده و به آن حمله می‌کنند.
با این حال، سلول های دندریتیک کمی در بافت سالم مانند ریه ها وجود دارد که به این معنی است که در صورت عفونت، تعداد آنها باید افزایش یابد. این سوال را مطرح می کند که این سلول های اضافی از کجا می آیند؟
در مطالعه آنها، منتشر شده در علم ایمونولوژی امروز (5 نوامبر)، محققان سلول‌های دندریتیک را در موش‌های آلوده به ویروس آنفولانزا، که باعث بیماری‌های انسانی نیز می‌شود، زیر نظر گرفتند. آنها دریافتند که پس از عفونت، سلول های دندریتیک جدید از مغز استخوان آزاد می شوند و به محل عفونت می روند.
این فرآیند توسط گیرنده‌ای به نام CCR2 تنظیم می‌شود که مولکول‌هایی به نام کموکاین‌ها را که توسط سلول‌های دیگر در بافت آلوده ساخته می‌شوند، متصل می‌کند. سطوح مختلف کموکاین های متصل شونده به CCR2 در ریه به عنوان یک نقشه عمل می کند و سلول های دندریتیک جدید را به محل دقیق ویروس هدایت می کند.
Caetano Reis e Sousa، نویسنده ارشد و رهبر گروه آزمایشگاه ایمونوبیولوژی کریک می گوید: “سلول های دندریتیک مانند دیده بان هایی هستند که به طور استراتژیک در تعداد کمی در اطراف بدن قرار دارند. این تعداد کم برای نظارت بر نقش آنها برای مهاجم کافی است، اما زمانی که عفونت رخ می دهد. مطالعه ما نشان می‌دهد که پشتیبان‌گیری سریع است و از مخزن بالقوه پیش‌سازهای سلول‌های دندریتیک در مغز استخوان به دست می‌آید، در فرآیندی که ما آن را پاسخ سلول‌های دندریتیک «اورژانسی» نامیده‌ایم.»
“پشتیبان گیری” مورد نیاز است زیرا سلول های دندریتیک مواد بیماری زا را از ریه های آلوده به غدد لنفاوی منتقل می کنند، جایی که سلول T مربوطه که مهاجم را شناسایی می کند می تواند برای انجام یک حمله هدفمند هشدار داده شود. هرچه تعداد سلول‌های دندریتیک بیشتر باشد، مواد بیشتری می‌توانند منتقل شوند، یعنی شانس بیشتری برای یافتن تمام سلول‌های T مناسب.
اهمیت این فرآیند از آنجایی نشان داده می‌شود که وقتی محققان سلول‌های دندریتیک جدیدی را که به محل عفونت می‌رفتند را مسدود کردند، موش‌ها پاسخ ایمنی ضعیف‌تری به ویروس را آغاز کردند. و هنگامی که این موش ها برای بار دوم آلوده شدند، از عفونت مجدد محافظت نشدند.
کائتانو می افزاید: درک بیشتر در مورد نحوه عملکرد سیستم ایمنی می تواند به اطلاع رسانی در مورد درمان های آینده و طراحی واکسن برای طیف وسیعی از بیماری های عفونی مختلف کمک کند. به عنوان مثال، دانستن در مورد این تقویت سیستم ایمنی به این معنی است که اکنون می‌توانیم به فکر راه‌هایی برای مهار این فرآیند باشیم.»
محققان به کار خود برای مطالعه نقش و پاسخ سلول های دندریتیک به عفونت و همچنین در پاسخ به تشکیل تومور ادامه خواهند داد.
تکه های سلولی بیمار از جیب سلول های ایمنی می ترکند تا پاسخ را فعال کنند
Mar Cabeza-Cabrerizo و همکاران، استخدام اجداد سلول های دندریتیک به کانون های عفونت ویروس آنفولانزا A ایمنی را حفظ می کند، علم ایمونولوژی (2021). DOI: 10.1126/sciimmunol.abi9331
ارائه شده توسط موسسه فرانسیس کریک
نقل قول: پشتیبان مغز استخوان مورد نیاز برای مقابله با عفونت‌های تنفسی (2021، 5 نوامبر) در 5 نوامبر 2021 از https://medicalxpress.com/news/2021-11-bone-marrow-backup-tackle-respiratory.html بازیابی شده است.
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.