[ad_1]

بر اساس یک مطالعه جدید در مجله، یک نامزد واکسن ویروس زیکا در جلوگیری از انتقال ویروس زیکا از مادر به جنین در مطالعات پیش بالینی حیوانی موثر است. npj واکسن ها.

این تحقیق با همکاری موسسه ترودو، مرکز تحقیقات ملی پستانداران جنوب غربی موسسه تحقیقات زیست پزشکی تگزاس (SNPRC) و موسسه تحقیقات ارتش والتر رید (WRAIR) که واکسن در آنجا ساخته شده است، انجام شده است.

دکتر In-Jeong Kim، دکتر In-Jeong Kim می‌گوید: نشان داده شده است که این واکسن برای انسان‌های غیرباردار بی‌خطر است، اما البته باید بدانیم که آیا این واکسن برای افرادی که بیشترین خطر را دارند، یعنی زنان باردار و جنین‌هایشان، ایمن و مؤثر است یا خیر. یک ایمونولوژیست ویروسی در موسسه ترودو و اولین نویسنده مقاله. “مطالعات اثبات مفهوم ما که در ترودو و تگزاس بیومد انجام شد، نتایج بسیار امیدوارکننده ای را نشان می دهد که واکسن تزریق شده قبل از بارداری سطوح بالایی از محافظت را برای مادران و نوزادان فراهم می کند.”

شیوع زیکا 2015-2016 در برزیل و سایر کشورهای قاره آمریکا باعث افزایش سقط جنین و مجموعه ای از نقایص مادرزادی به نام سندرم زیکا مادرزادی، از جمله کوچکی سرهای غیرطبیعی و اختلالات عصبی-رشدی شد. این امر سازمان بهداشت جهانی را بر آن داشت تا شیوع زیکا را یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی با نگرانی بین المللی اعلام کند.

دکتر ژان پترسون، ویروس شناس در تگزاس بیومد و نویسنده ارشد مقاله، می گوید: «آزمایش واکسن ها قبل از شیوع بزرگ بعدی مهم است، زیرا یک بیماری دیگر وجود خواهد داشت. زیکا بخشی از خانواده ویروس‌هایی است که چرخه‌هایی را طی می‌کنند. این ویروس‌ها به سرعت در میان جمعیت‌های ساده‌ای که قبلاً هرگز در معرض ویروس قرار نگرفته‌اند گسترش می‌یابند، سپس عفونت‌ها برای سال‌ها کاهش می‌یابند، زیرا بیشتر افراد در معرض این ویروس قرار گرفته‌اند. افراد بیشتری متولد می شوند، گروه جدیدی از افراد ساده لوح وجود دارند که ویروس می تواند بار دیگر ویران کند. ما می خواهیم به شکستن این چرخه کمک کنیم.”

واکسن خالص و غیرفعال زیکا (ZPIV) توسط تیمی در WRAIR با استفاده از همان فناوری که برای ساخت واکسن ژاپنی آنسفالیت استفاده کردند، ساخته شد. این واکسن روی حیوانات غیرباردار آزمایش شده است و نشان می‌دهد که به طور موثر ویروس را از خون پاک می‌کند. در آزمایشات انسانی فاز 1، نشان داده شده است که ایمن است و باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی محافظتی می شود.

با این حال، انجام آزمایش‌های دقیق برای اثبات اینکه واکسن از زنان و جنین‌هایشان در برابر عفونت و ناهنجاری‌های شدید محافظت می‌کند، به دلایل اخلاقی و ایمنی محدود شده است. اینجاست که مدل های حیوانی وارد می شوند.

موسسه ترودو و تگزاس بیومد واکسن را به ترتیب در موش‌های باردار و مارموست‌ها ارزیابی کردند. مطالعات روی موش به رهبری کیم و مارسیا بلکمن، دکترای ایمونولوژیست ویروسی در ترودو، نشان داد که واکسن از حدود 80 درصد ناهنجاری‌های جنینی جلوگیری می‌کند و آنتی‌بادی‌هایی که قادر به خنثی کردن ویروس هستند، هشت روز پس از عفونت در نمونه‌های خون جنین شناسایی شدند.

کیم می‌گوید: «ما توانستیم آنتی‌بادی‌های مادر را در جنین در دوران بارداری تشخیص دهیم و نتایج نشان می‌دهد که آنتی‌بادی‌ها نقش مهمی در محافظت از جنین در برابر ویروس زیکا دارند.»

مارموست ها که پستانداران کوچکی هستند نسبت به سایر پستانداران غیرانسانی به عفونت زیکا حساس تر هستند. مطالعات قبلی نشان داد که جنین ها در عرض دو هفته پس از عفونت مادر سقط شدند.

در مطالعه حاضر، چهار مارموست با واکسن ZPIV ایمن شدند. پس از باردار شدن آنها در معرض ویروس زیکا قرار گرفتند. تنها 1 فرزند از 12 فرزند برای ویروس زیکا مثبت شد که بیش از 90 درصد اثربخشی را نشان داد.

پترسون می‌گوید: «از آنجایی که حیوانات در زمان‌های مختلف باردار شدند، مطالعه ما توانست نشان دهد که واکسن حداقل 18 ماه پس از واکسیناسیون محافظت می‌کند، که برای نشان دادن ایمنی طولانی‌مدت مهم است».

محققان در حال حاضر در حال آزمایش هستند که وقتی واکسن در دوران بارداری تجویز می شود چه اتفاقی می افتد.

Kayvon Modjarrad، MD، PhD، که رهبری واکسن زیکا ارتش ایالات متحده را رهبری می کند، می گوید: “این مطالعات شواهدی را اضافه می کند که واکسن زیکا WRAIR نه تنها از حیوانات در برابر عفونت ویروس زیکا محافظت می کند، بلکه از نقایص مادرزادی مشابه آنچه در افراد مشاهده شده است نیز محافظت می کند.” برنامه و مدیر شعبه بیماری های عفونی نوظهور WRAIR است. ما معتقدیم که همراه با آزمایش‌های بالینی فاز اولیه، این داده‌ها حتی بیشتر از این حمایت می‌کنند که این پلت فرم واکسن رویکردی مناسب برای مقابله با تهدید دائمی زیکا است.

همکاران در npj واکسن ها مقاله همچنین شامل: دانشگاه ایلینوی شیکاگو. دانشگاه کالیفرنیا، دیویس؛ دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو؛ و دانشگاه ایالتی نیویورک، دانشگاه پزشکی آپاستیت.

این تحقیق توسط وزارت دفاع و دفتر مدیر، مؤسسه ملی کمک هزینه سلامت P51OD011133 پشتیبانی می شود.

[ad_2]