داروی جدیدتر آرتریت روماتوئید ممکن است خطرات قلب و سرطان را افزایش دهد

(HealthDay)— یک کارآزمایی بالینی جدید تأیید می کند که یافتن داروی مناسب برای آرتریت روماتوئید آسان نیست و یک قرص جدیدتر علیه این بیماری خطر حمله قلبی، سکته مغزی و سرطان بیشتری را نسبت به داروهای قدیمی RA دارد.

این مطالعه توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده پس از سیگنال های ایمنی قبلی در مورد این دارو، به نام توفاسیتینیب (Xeljanz) اجباری شد.

در پاسخ به این یافته ها، در 26 ژانویه در مجله پزشکی نیوانگلند، FDA برچسب دارو و همچنین دو داروی دیگر را در همان کلاس دارویی که به عنوان مهارکننده های JAK شناخته می شوند، تغییر داده است.

اکنون این داروها باید هشدارهایی در مورد خطرات افزایش یافته داشته باشند. FDA همچنین به پزشکان توصیه می‌کند که مهارکننده‌های JAK را تنها زمانی تجویز کنند که بیمار حداقل یکی از مهارکننده‌های TNF را امتحان کرده و ناموفق باشد – یک کلاس قدیمی‌تر از داروهای RA.

کارشناسان می گویند این مطالعه اطلاعات مهمی را ارائه می دهد، اما بیماران باید با پزشک خود در مورد معنای آن صحبت کنند. آنها افزودند، افرادی که قبلاً از مهارکننده‌های JAK استفاده می‌کنند ممکن است احساس کنند که مزایای آن بیشتر از هر خطری است.

این کارآزمایی شامل تقریباً 4400 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید (RA) 50 ساله و بالاتر بود که حداقل یک عامل خطر برای بیماری قلبی یا سکته مغزی مانند فشار خون بالا یا دیابت داشتند. همه نتوانستند تسکین کافی را از داروی استاندارد RA، متوترکسات دریافت کنند. آنها به طور تصادفی برای شروع یا توفاسیتینیب یا یک مهارکننده TNF تعیین شدند.

در طول چهار سال آینده، بیماران توفاسیتینیب یک سوم بیشتر از کسانی که از مسدود کننده های TNF استفاده می کردند، دچار حمله قلبی یا سکته می شدند.

در عین حال، خطر ابتلا به سرطان در آنها 48 درصد بیشتر بود: فقط بیش از 4 درصد از بیماران توفاسیتینیب به سرطان مبتلا شدند، در مقابل 3 درصد از بیماران مهارکننده TNF.

RA در اثر حمله نادرست سیستم ایمنی بدن به بافت مفصلی بدن ایجاد می شود که منجر به درد، تورم و سفتی در مفاصل می شود. با گذشت زمان، این التهاب سیستمیک می تواند مشکلاتی را در سایر نواحی بدن از جمله قلب، ریه ها، پوست و چشم ها ایجاد کند.

داروهای RA متعددی وجود دارند که می توانند با هدف قرار دادن بخش هایی از پاسخ ایمنی، پیشرفت آسیب مفصلی را کاهش دهند. مهارکننده های TNF از جمله آنها هستند و شامل داروهایی مانند اتانرسپت (Enbrel) و آدالیموماب (Humira) می شوند.

مهارکننده‌های JAK – توفاسیتینیب، بارسیتینیب (Olumiant) و آپاداسیتینیب (Rinvoq) – درمان‌های نسبتاً جدیدتری برای RA هستند. برخلاف مهارکننده‌های TNF که تزریق یا انفوزیون می‌شوند، به صورت خوراکی مصرف می‌شوند.

از آنجایی که تمام این داروها بخشی از سیستم ایمنی بدن را ترمز می کنند، می توانند افراد را در برابر عفونت ها آسیب پذیرتر کنند. و مهارکننده‌های TNF با افزایش اندکی خطر برخی سرطان‌ها از جمله سرطان لنفوم و پوست مرتبط هستند.

اما در مطالعه جدید، توفاسیتینیب خطر سرطان بالاتری نسبت به مهارکننده‌های TNF داشت.

دکتر استیون ایتربرگ، محقق اصلی، که در زمان آزمایش، روماتولوژیست در کلینیک مایو در روچستر، مینیون بود، گفت: مشخص نیست چرا.

اما، او خاطرنشان کرد، مهارکننده‌های JAK بخش متفاوتی از سیستم ایمنی را نسبت به مسدودکننده‌های TNF هدف قرار می‌دهند – که ممکن است تفاوت را ایجاد کند.

پس از آن خطر اضافی قلبی عروقی وجود داشت: 3.4٪ از بیماران توفاسیتینیب حمله قلبی یا سکته مغزی داشتند یا به دلایل قلبی عروقی جان خود را از دست دادند، در مقایسه با 2.5٪ از مصرف کنندگان مهارکننده TNF.

ایتربرگ گفت که ممکن است منعکس کننده آسیب مهارکننده JAK نباشد: تحقیقات دیگر مسدود کننده های TNF را با کاهش خطرات قلبی عروقی مرتبط می دانند، احتمالاً به این دلیل که التهاب را فروکش می کنند.

ایتربرگ گفت: «یک سوال این است که آیا هر دو نوع دارو خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی را کاهش می‌دهند، اما مهارکننده‌های TNF در آن بهتر هستند.

FDA اکنون می گوید بیماران RA باید ابتدا داروهای ضد TNF را امتحان کنند. اما در مورد افرادی که قبلاً یک مهارکننده JAK مصرف می‌کنند چطور؟

دکتر اس. لوئیس بریجز جونیور، پزشک ارشد و رئیس پزشکی در بیمارستان جراحی ویژه، در شهر نیویورک، گفت: عوامل زیادی در تصمیم گیری برای ادامه دادن وجود دارد.

بریجز گفت، برای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، یافتن دارویی که کار می کند می تواند یک فرآیند آزمون و خطا باشد – و بسیاری از کسانی که از مهارکننده JAK استفاده می کنند ممکن است قبلاً یک مهارکننده TNF را امتحان کرده باشند. بنابراین، اگر داروهای فعلی آنها برای آنها مؤثر باشد، باید آن فواید را در مقابل هر خطری سنجید.

بریجز گفت و این مستلزم بحث با پزشکتان است.

وی گفت: ما باید به فرد و عوامل خطر شخصی او برای بیماری های قلبی عروقی و سرطان نگاه کنیم.

بریجز گفت که ترجیحات شخصی بیماران – از جمله تمایل به داروی خوراکی به جای تزریق یا تزریق – نیز مهم است.

ایتربرگ موافقت کرد که این بحث ها کلیدی هستند. او گفت: «اگر بیمار از مهارکننده JAK استفاده می‌کند و خوب کار می‌کند، این جایی است که معضل ایجاد می‌شود.

ایتربرگ گفت: “در نهایت، این به درک بیمار از خطر بستگی دارد. اگر من بیمار باشم، آیا از ماندن در این دارو راحت هستم؟”

این آزمایش توسط سازنده Xeljanz Pfizer Inc.

حق چاپ © 2021 HealthDay. تمامی حقوق محفوظ است.