مشکلات لخته شدن خون و عوارض ناشی از آن در بیماران کووید-19 شایع است. اکنون محققان دانشگاه پزشکی وین نشان داده اند که یکی از اعضای گروه داروهای ضد انعقاد نه تنها تأثیر مفیدی بر بقای بیماران COVID-19 دارد، بلکه بر مدت زمان عفونت فعال با ویروس SARS-CoV-2 نیز تأثیر می گذارد. نتایج اخیراً در مجله منتشر شده است تحقیقات قلب و عروق.
بیماری کرونا (COVID-19) یک بیماری عفونی چند وجهی است. در حالی که در آغاز همهگیری جهانی، فرض بر این بود که COVID-19 در درجه اول یک بیماری ریه است، اکنون مشخص شده است که چندین سیستم عملکردی در بدن انسان به دنبال عفونت با پاتوژن SARS-CoV-2 تحت تأثیر قرار میگیرند. یکی از این سیستم های عملکردی لخته شدن خون است. بیماران مبتلا به کووید-19 خطر افزایش ترومبوز و آمبولی مانند سکته مغزی، انفارکتوس ریوی یا میوکارد و حتی ترومبوز ورید عمقی دارند. استفاده از داروهایی که انعقاد خون را مهار می کنند از ژوئیه 2020 بخشی از دستورالعمل های درمانی برای COVID-19 بوده است. دیوید پریرا از بخش جراحی عمومی MedUni وین، که اولین نویسنده این نشریه است، گزارش می دهد. کواگولوپاتی زمینه ای هنوز به طور کامل شناخته نشده است.
COVID-19 باعث ایجاد مشکلات لخته شدن منحصر به فرد می شود
آلیس آسینگر، رهبر گروه در مؤسسه بیولوژی عروقی و تحقیقات ترومبوز در دانشگاه پزشکی وین و آخرین نویسنده این نشریه میگوید: «انعقاد مشاهدهشده در بیماران COVID-19 جدید است و از بسیاری جهات با مشکلات انعقادی شناخته شده قبلی متفاوت است. “کواگولوپاتی مرتبط با کووید-19 ویژگی هایی را نشان می دهد که اگرچه تا حدی با سایر بیماری های انعقادی قابل مقایسه است، اما نمی توان آنها را به طور کامل توضیح داد.” بنابراین، گروه آلیس آسینجر در بهار 2020، در مرحله اولیه همهگیری، شروع به جستجوی توضیحی برای این شرایط فرعی COVID-19 کردند.
در یک تجزیه و تحلیل چند مرکزی از بیماران COVID-19 در وین، لینز و اینسبروک، این گروه مشاهده کردند که انعقاد ناشی از COVID-19 تقریباً منحصراً در بیمارانی که نیاز به مراقبت های ویژه دارند یا در بیمارانی که در نتیجه COVID-19 می میرند رخ می دهد. اگرچه داروهای ضد انعقاد بقای بیماران COVID-19 را بهبود می بخشد، اما هیچ تاثیری بر فرآیندهای ایمنی مرتبط با انعقاد خون (ایمونوترومبوز) ندارند.
هپارین با وزن مولکولی کم مدت زمان عفونت را کاهش می دهد
با این حال، آنالیزها نشان داد که دوره عفونت فعال SARS-CoV-2 در بیماران تحت درمان با هپارین با وزن مولکولی پایین، رایجترین داروی ضد انعقاد، کاهش مییابد. “در بیمارانی که این دارو را دریافت می کنند، زمان عفونت به طور متوسط 4 روز کمتر از بیمارانی است که تحت درمان با هپارین با وزن مولکولی پایین قرار نمی گیرند. ما شگفت زده شدیم که هپارین با وزن مولکولی پایین ممکن است تاثیر مستقیمی بر روی بیماران داشته باشد. دیوید پریرا گفت: ویروس کرونا و عفونی بودن آن. دادههای تجربی نشان میدهند که هپارین میتواند توانایی SARS-CoV-2 را برای اتصال به سلولها مهار کند و در نتیجه از آلوده شدن آنها جلوگیری کند.
این مشاهدات در چارچوب همکاری نزدیک بین سه بیمارستان درگیر – بیمارستان فاوریتن در وین، بیمارستان منطقهای اینسبروک اینسبروک و بیمارستان دانشگاه یوهانس کپلر در لینز – و همچنین از طریق تبادل فعال بین محققان پایه و آلیس آسینگر، میگوید که همکاری خوب در طول همهگیری COVID-19 برای درک بهتر این بیماری و درمان آن اهمیت دارد.
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط دانشگاه پزشکی وین. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.