وقتی روچیکا متوجه شد که دومین فرزندش را باردار است، در اکتبر 2021، نمی‌توانست تصور کند که ساعاتی قبل از زایمان نوزادش، خود را در صف توزیع شلوغی بیابد که برای رسیدن به بیمارستان از سوخت درخواست می‌کند.
روچیکا به یاد می آورد: «اکثریت جمعیت همدل بودند. “مقامات پس از بررسی مدارک پزشکی برای تایید داستانم به من اجازه دادند سوخت مورد نیازم را بخرم، اما هنوز عده ای بودند که سر ما فریاد می زدند.”
زنان باردار در سریلانکا خود را در دنیایی می یابند که تا چند ماه پیش غیرقابل تصور بود. این بحران به شدت خدمات بهداشت جنسی و باروری، از جمله مراقبت های بهداشتی مادر و دسترسی به پیشگیری از بارداری را تضعیف می کند، و خدمات پیشگیری و پاسخ به خشونت مبتنی بر جنسیت نیز به خطر افتاده است.
از بیماران خواسته شد تجهیزات پزشکی تهیه کنند
روچیکا یک روز پس از انتظار وحشتناکش برای سوخت، درست به موقع برای به دنیا آوردن نوزادش به بیمارستان رسید. اما سوخت تنها دغدغه او نبود.
دو ماه قبل از موعد مقرر، روچیکا شنید که هنگام مراجعه به بیمارستان دولتی برای زایمان، از زنان خواسته شده است که دستکش، تیغه و سایر مواد اولیه مورد نیاز برای زایمان ایمن را تهیه کنند. روچیکا به یاد می آورد: «بیمارستان تمام شده بود و راهی برای پر کردن ذخایر خود نداشت.
او ترسیده بود. فوراً با پزشکم تماس گرفتم و در مورد در دسترس بودن مواد و اینکه آیا نیاز به آماده سازی دارم یا خیر پرسیدم. او به من گفت: “ما فعلاً مواد را داریم.” اما او نمی‌توانست به من اطمینان دهد که وضعیت تا دو ماه دیگر برای زایمان من چگونه خواهد بود. من نگران این بودم که اوضاع چقدر بد شود، بنابراین دو بار از پزشکم پرسیدم که آیا نوزادم می تواند سالم به دنیا بیاید، حتی اگر دو ماه زودتر باشد.
پزشک با اشاره به خطراتی که برای سلامتی نوزاد وجود دارد، امتناع کرد. او به من اطمینان داد که تا زمانی که به موقع به بیمارستان برسم، مطمئن خواهد شد که هر دو سالم هستیم – اما حتی این هم سخت بود.
او نه تنها در مورد دسترسی خود به سوخت، بلکه همچنین نگران دسترسی کارکنان بیمارستان بود. او گفت: “یک هفته قبل از زایمان، شوهرم در مورد وضعیت سوخت پزشکم پرسید، زیرا ما داستان های زیادی از پزشکان و پرستاران شنیده بودیم که به دلیل بحران سوخت نمی توانند به محل کار خود مراجعه کنند.”
بانک جهانی/دومینیک سانسونی (پرونده)
ون سیار آموزش بهداشت در روستایی سریلانکا
درخواست وجوه
خانواده روچیکا به مبارزه ادامه می دهند. وقتی دختر چهار و نیم ساله او مریض شد، مجبور شدند برای یافتن نبولایزر مورد نیازش به شش داروخانه مراجعه کنند. و هفته‌ها پس از زایمان، روچیکا از تاریخی که قرار بود بخیه‌هایش را بکشد، گذشته است. او منتظر است تا پزشکش به او اطلاع دهد که چه زمانی می تواند وارد شود. در حال حاضر، پزشک موظف است سوخت محدودی را که برای سفر دارد صرفه جویی کند، فقط زمانی که یکی از بیماران دیگرش شروع به زایمان فعال کند.
دکتر ناتالیا کانم، مدیر اجرایی آژانس سلامت جنسی و باروری سازمان ملل متحد، UNFPA، گفت: “بحران اقتصادی کنونی پیامدهای گسترده ای برای سلامت، حقوق و منزلت زنان و دختران دارد.” در حال حاضر، اولویت ما پاسخگویی به نیازهای منحصر به فرد آنها و حفاظت از دسترسی آنها به خدمات و پشتیبانی مراقبت های بهداشتی نجات دهنده است.
بر اساس داده های وزارت بهداشت سریلانکا در حال حاضر حدود 215000 زن سریلانکا باردار هستند که 11000 دختر نوجوان را شامل می شود و حدود 145000 زن در شش ماه آینده زایمان خواهند کرد.
صندوق جمعیت ملل متحد خواهان دریافت 10.7 میلیون دلار برای رفع فوری نیازهای سلامت جنسی و باروری و نیازهای حفاظتی زنان و دختران در سریلانکا است. این بودجه صرف داروها، تجهیزات و لوازم نجات بخش، از جمله تدارکات برای مدیریت بالینی تجاوز جنسی و خدمات برای بازماندگان خشونت خانگی خواهد شد.
همچنین 10000 کیت زایمان، زایمان و کرامت ارائه می کند و به بیش از 37000 زن کمک کوپن نقدی برای خدمات بهداشت باروری، گسترش خدمات برای بازماندگان خشونت و حمایت از 1250 ماما ارائه می دهد.
با این حال، با زیرساخت ها و چالش های حمل و نقل، زایمان می تواند یک چشم انداز تهدید کننده زندگی برای کسانی باشد که قادر به دسترسی به مراقبت های پزشکی ماهر نیستند.