افزایش سرعت ضربان قلب به بیماران نارسایی قلبی با قلب سفت کمک می کند

تحقیق جدید منتشر شده در JAMA قلب و عروق از دانشکده پزشکی دانشگاه مینه‌سوتا و کالج پزشکی لارنر دانشگاه ورمونت شواهدی یافتند که نشان می‌دهد افزایش سرعت ضربان قلب با ضربان‌سازها ممکن است به بیمارانی که اغلب تنگی نفس را تجربه می‌کنند، کمک کند.

بیش از 75 میلیون آمریکایی دارای فشار خون بالا همراه با ضخیم شدن عضله قلب هستند و بیش از سه میلیون نفر از این بیماران از نارسایی قلبی رنج می برند که علت اصلی پذیرش در بیمارستان و هزینه های مراقبت های بهداشتی است. در نارسایی قلبی با عضله قلب سفت، قلب کمتر قادر به استراحت و پر شدن مجدد از خون است. با اجرای یک شتاب مناسب ضربان قلب، محققان می توانند احتقان را کاهش دهند و گردش خون را بهبود بخشند.

ما داروهای مشابهی را امتحان کرده‌ایم که برای نارسایی قلبی ضعیف با موفقیت محدود عمل می‌کنند. به عنوان مثال، بتابلوکرها در نارسایی قلبی ضعیف جان افراد زیادی را نجات می‌دهند، اما در بیمارانی که قلب سفت دارند، احتمالاً با کاهش ضربان قلب و افزایش ضربان قلب مضر هستند. احتقان خون در قلب. در این مطالعه، ما آزمایش کردیم که آیا برعکس بلوکرهای بتا، یعنی افزایش سرعت ضربان قلب با ضربان ساز، به این بیماران کمک می کند یا خیر.

نارسایی قلبی زمانی رخ می دهد که قلب نتواند به اندازه کافی خواسته های بدن را برآورده کند. حدود نیمی از بیماران نارسایی قلبی قلبی سفت با عملکرد پمپاژ طبیعی دارند، اما شل شدن عضلات قلب ضعیف است که به عنوان نارسایی قلبی با کسر جهشی حفظ شده (HFpEF) شناخته می شود. نیمی دیگر از بیماران نارسایی قلبی قلبی بزرگ و ضعیف با عملکرد پمپاژ کاهش یافته دارند که نارسایی قلبی با کسر جهشی کاهش یافته نامیده می شود. این وضعیت درمان های موثر بسیاری دارد.

مارگارت اینفلد، متخصص الکتروفیزیولوژی قلب در دانشگاه ورمونت، گفت: «این مطالعه شواهدی افزایشی ارائه می‌کند که نشان می‌دهد ضربان قلب بالاتر – در محدوده طبیعی – و نه ضربان قلب پایین‌تر ممکن است برای بیماران مبتلا به HFpEF پیش بالینی یا آشکار مفید باشد. کالج پزشکی لارنر و محقق اصلی این مطالعه. او اضافه کرد که HFpEF یک بیماری چند سیستمی متنوع با درمان‌های موجود کم است.

تیم تحقیقاتی به دنبال بررسی این موضوع بود که آیا افزایش ضربان ضربان ساز به میزان طبیعی استراحت، بر اساس اندازه بدن بیمار، نتایج را در بیمارانی که قلب سفت دارند بهبود می بخشد یا خیر. بیمارانی که ضربان قلب سریع‌تری داشتند، گزارش کردند که به طور قابل توجهی احساس بهتری داشتند و گرفتگی کمتری داشتند. علاوه بر این، بیماران فعال‌تر بودند و فیبریلاسیون دهلیزی کمتری داشتند – یک اختلال شایع ریتم قلب مرتبط با نارسایی قلبی.

دکتر دانیل لوستگارتن، استاد پزشکی UVM و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «این نتایج تحریک‌کننده هستند. تاکید بر این نکته بسیار مهم است که ضربان سازها در این مطالعه به گونه ای کاشته شده اند که بسیار متفاوت از ضربان سازهای سنتی است؛ ضربان سازهای سنتی احتمالاً این فواید را نشان نمی دهند و در واقع حتی می توانند در برخی از بیماران مضر باشند.

تیم تحقیقاتی معتقد است که این یافته‌های امیدوارکننده، مستلزم تحقیقات بیشتر برای تایید ایمنی و مزایای این رویکرد درمانی جدید است. آنها قصد دارند به مطالعه نرخ های ضربان بهینه ادامه دهند و نتایج خود را در مطالعات گسترده که بسیاری از مراکز پزشکی را شامل می شود تأیید کنند.