اضافه وزن و افزایش وزن در بزرگسالی با افزایش خطر ابتلا به سرطان دستگاه گوارش مرتبط است

پزشکان مدت‌هاست که بر اهمیت حفظ وزن سالم برای بهبود سلامت کلی تاکید کرده‌اند، اما یک مطالعه جدید بزرگ همچنین نشان می‌دهد که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان دستگاه گوارش (GI) در آینده را نیز کاهش دهد.

این مطالعه که امروز در شبکه JAMA باز استنشان داد که اضافه وزن یا چاق شاخص توده بدنی (BMI) در اوایل و میانسالی با افزایش خطر ابتلا به سرطان دستگاه گوارش مرتبط است. این مطالعه همچنین نشان داد که مصرف مکرر آسپرین این افزایش خطر را در افراد دارای اضافه وزن و چاق اصلاح نمی کند.

سرطان کولورکتال سومین سرطان شایع در بین مردان و زنان در ایالات متحده است. اگرچه پیشرفت در غربالگری منجر به شناسایی بسیاری از سرطان ها در مراحل اولیه شده است، سالانه بیش از 150000 مورد جدید سرطان روده بزرگ و رکتوم تشخیص داده می شود.

این مطالعه می‌گوید: «در زمانی که نرخ چاقی در سطح جهان در حال افزایش است و ۷۰ درصد از جمعیت ایالات متحده به تنهایی دارای اضافه وزن یا چاق در نظر گرفته می‌شوند، درک ارتباط بین چاقی و خطر بیماری‌های طولانی‌مدت مانند سرطان برای بهبود سلامت عمومی ضروری است». نویسنده اصلی، Holli Loomans-Kropp، Ph.D.، محقق کنترل سرطان و اپیدمیولوژیست با مرکز جامع سرطان دانشگاه ایالتی اوهایو – بیمارستان سرطان آرتور جیمز جیمز و موسسه تحقیقاتی ریچارد جی سولو. “مطالعه ما نشان می دهد که اضافه وزن یا چاقی در چندین مرحله از زندگی می تواند خطر ابتلا به سرطان های دستگاه گوارش را در بزرگسالی بعدی افزایش دهد.”

طراحی و روش مطالعه

برای این مطالعه جدید، محققان می خواستند بفهمند که چگونه تغییرات شاخص توده بدن (BMI) که در چندین مرحله از بزرگسالی رخ می دهد می تواند بر خطر سرطان دستگاه گوارش تأثیر بگذارد.

این تیم داده‌های جمع‌آوری‌شده قبلی از ۱۳۱۱۶۱ بیمار را که در کارآزمایی غربالگری سرطان پروستات، ریه، کولورکتال و تخمدان ثبت‌نام کرده بودند، ارزیابی کردند. این مطالعه بین سالهای 1993 و 2001 در شرکت کنندگان 55 تا 74 ساله در زمان ثبت نام انجام شد.

Loomans-Kropp اشاره می کند که چاقی ناشی از تجمع و ذخیره سازی بافت چربی سفید یا چربی است. سلول‌های چربی می‌توانند پاسخ التهابی را تحریک کنند و اختلال عملکرد سلول‌های ایمنی را که منجر به توسعه بیماری‌ها می‌شود، از جمله بیماری‌های قلبی عروقی مانند سکته مغزی، شرایط متابولیک مانند دیابت نوع 2 و برخی سرطان‌های تحت تأثیر سلول‌های چربی را افزایش دهند.

برای این تحلیل جدید، سن 20 سالگی به عنوان اوایل بزرگسالی، 50 سالگی به عنوان دوران میانسالی و سن 55 سالگی یا بالاتر در بزرگسالی دیرتر در نظر گرفته شد.

BMI بر اساس داده های پرسشنامه های خود گزارشی که در زمان اولیه ثبت نام در مورد وزن و قد در این سنین تکمیل شده بود، محاسبه شد. سپس شرکت کنندگان بر اساس استانداردهای سازمان بهداشت جهانی در مورد کم وزنی (BMI کمتر از 18.5)، نرمال (18.5-24.9)، اضافه وزن (25 تا 29.9) و چاق (BMI بالای 30) دسته بندی شدند. همچنین از شرکت کنندگان خواسته شد در این مطالعه پایه گزارش دهند که چند بار آسپرین یا محصولات حاوی آسپرین مصرف کرده اند. همه شرکت‌کنندگان به‌مدت 13 سال یا تا 31 دسامبر 2009، هر کدام که اول بود، پیگیری شدند.

نتایج مطالعه نشان داد که خطر ابتلا به سرطان دستگاه گوارش در میان افراد دارای اضافه وزن و BMI چاق در اوایل، میانه و بعد از بزرگسالی افزایش می یابد. همچنین نشان داد که افزایش BMI در طول زمان با افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و غیر کولورکتال مرتبط است. این ارتباط با مصرف منظم آسپرین اصلاح نشد.

“ما بر این باوریم که نتایج این مطالعه نیاز به درک بهتر مکانیسم های اساسی عوامل پیشگیری از سرطان و همچنین افرادی که ممکن است از استفاده از آنها سود ببرند یا نه. تحقیقات پیشگیری از سرطان، گفت: Loomans-Kropp.