ورزش بعد از ظهر با بهبود بیشتر در سطح قند خون برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است

بیش از 37 میلیون آمریکایی دیابت دارند و 90 تا 95 درصد از این جمعیت به دیابت نوع 2 مبتلا هستند. مداخلات سبک زندگی، مانند رژیم غذایی سالم و برنامه فعالیت بدنی منظم، روش هایی برای مدیریت دیابت هستند.

یک مطالعه جدید از همکاری محققان در بیمارستان بریگهام و زنان، یکی از اعضای موسس سیستم مراقبت های بهداشتی Mass General Brigham، و مرکز دیابت Joslin، بخشی از Beth Israel Lahey Health، از داده های Look AHEAD (اقدامی برای سلامت در دیابت) استفاده می کند. مطالعه، یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده است که یک مداخله سبک زندگی فشرده را با حمایت و آموزش دیابت در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و اضافه وزن یا چاقی برای ردیابی پیشرفت بیماری‌های قلبی عروقی در طول زمان مقایسه کرد.

در مطالعه حاضر، تیم تحقیقاتی بررسی کردند که آیا فعالیت بدنی در ساعات خاصی از روز با بهبود بیشتر در کنترل گلوکز خون مرتبط است یا خیر. یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که بعد از ظهر از نظر فیزیکی فعال بودند، پس از یک سال آزمایش، بیشترین پیشرفت‌ها را داشتند. نتایج این تیم در مراقبت از دیابت .

دکتر جینگی کیان، نویسنده همکار، از بخش خواب و شبانه روزی، گفت: «در این مطالعه، ما نشان دادیم که بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 بیشترین بهبود را در کنترل گلوکز داشتند که در بعدازظهر بیشتر فعال بودند. اختلالات در بریگام ما می‌دانیم که فعالیت بدنی مفید است، اما آنچه مطالعه ما اضافه می‌کند، درک جدیدی است که زمان‌بندی فعالیت نیز ممکن است مهم باشد.

پزشکان توصیه می کنند که بیماران دیابتی به عنوان روشی برای مدیریت سطح گلوکز خون خود، در فعالیت بدنی منظم شرکت کنند. افزایش سطح گلوکز خون می تواند افراد مبتلا به دیابت نوع 2 را در معرض خطر بیماری قلبی، اختلال بینایی و بیماری کلیوی قرار دهد.

این تیم داده‌های مربوط به فعالیت بدنی سال اول و چهارم مطالعه Look AHEAD را که شامل داده‌های بیش از 2400 شرکت‌کننده بود، تجزیه و تحلیل کرد. در طول مطالعه، شرکت‌کنندگان از یک دستگاه ثبت شتاب‌سنجی کمر برای اندازه‌گیری فعالیت بدنی استفاده کردند.

هنگامی که تیم بریگهام و جاسلین داده‌های سال اول را بررسی کردند، به این نتیجه رسیدند که افرادی که در بعد از ظهر فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید داشتند، بیشترین کاهش را در سطح گلوکز خون داشتند. پس از مقایسه داده های سال چهارم، گروه بعد از ظهر کاهش سطح گلوکز خون را حفظ کرد. علاوه بر این، گروه بعد از ظهر نیز بیشترین شانس را برای قطع داروهای کاهش دهنده گلوکز/دیابت داشتند.

تیم Brigham and Joslin خاطرنشان می کند که تحقیقات آنها دارای محدودیت هایی است. به عنوان مثال، مطالعه آنها مشاهده ای است و عوامل مخدوش کننده مانند خواب و رژیم غذایی را اندازه گیری نمی کند.

در مطالعات آتی، تیم ممکن است یافته‌های خود را به صورت تجربی آزمایش کند تا مکانیسم‌های اساسی را بررسی کند که ممکن است توضیح دهد چرا زمان فعالیت ممکن است بر کنترل گلوکز خون تأثیر بگذارد. از این رو، تیم ممکن است بتواند توصیه های فعالیت بدنی خاصی را برای بیماران ارائه دهد.

Roeland Middelbeek، MD، دستیار محقق در مرکز دیابت Joslin، می‌گوید: «به نظر می‌رسد زمان مهم است. در آینده، ممکن است داده‌ها و شواهد تجربی بیشتری برای بیماران داشته باشیم تا توصیه‌های شخصی‌سازی بیشتری ارائه کنند.»