کارآزمایی بقای یک ساله بدون پیشرفت را در 94 درصد از بیماران مبتلا به لنفوم کلاسیک هوچکین مرحله 3 یا 4 نشان می دهد.

یک کارآزمایی فاز 3 نشان داده است که بیماران مبتلا به لنفوم کلاسیک هوچکین در مرحله پیشرفته (3 یا 4) که تحت درمان اولیه با نیولوماب، مهارکننده ایست بازرسی PD-1 و شیمی درمانی AVD (N-AVD) قرار گرفتند، به طور قابل توجهی در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار داشتند. بدتر از بیمارانی که یک سال پس از شروع درمان با برنتوکسیماب ودوتین، یک آنتی بادی مونوکلونال، و AVD (BV-AVD) درمان می‌شوند.

نود و چهار درصد از بیماران نوجوان و بزرگسال در گروه N-AVD بقای بدون پیشرفت داشتند در مقایسه با 86 درصد در بازوی BV-AVD. N-AVD نیز به خوبی تحمل شد زیرا عوارض جانبی جدی مرتبط با ایمنی در کارآزمایی S1826 وجود داشت. میانگین پیگیری 12.1 ماه بود.

این یافته‌های دیرهنگام توسط الکس هررا، MD از شهر امید، در جلسه عمومی ASCO در سال 2023، در 4 ژوئن، ساعت 2:53 بعد از ظهر CT در سالن B1 ارائه می‌شوند و در برنامه رسمی مطبوعاتی ASCO نمایش داده می‌شوند.

محقق اصلی این مطالعه، هررا رئیس بخش لنفوم در شهر هوپ، یکی از بزرگترین سازمان های تحقیقاتی و درمانی سرطان در ایالات متحده، و محقق شبکه تحقیقات سرطان SWOG است.

هررا گفت: “نتایج قابل توجه است. ترکیب نیولوماب و شیمی درمانی در بیماران مبتلا به لنفوم کلاسیک هوچکین مرحله 3 یا 4 به عنوان درمان اولیه، قوی و بی خطر است.” این در واقع یک خبر عالی برای بیماران مبتلا به این سرطان است زیرا یک گزینه درمانی موثر و ایمن دیگر برای آنها وجود دارد.”

جورج گارابت، 43 ساله، از گلندورای کالیفرنیا، یکی از بیمارانی بود که در این آزمایش شرکت کرد. زمانی که گارابت در اوایل سال 2020 احساس بیماری کرد، او یک پدر 40 ساله دو فرزند زیر 3 سال بود. علائم او شامل خارش غیرقابل کنترل در سراسر بدن و کاهش وزن شدید بود. پس از چند سفر به اتاق‌های اورژانس و نزد پزشک مراقبت‌های اولیه، در نهایت تشخیص داده شد که او به مرحله 3 لنفوم هوچکین مبتلا است.

گارابت گفت: «وقتی کلمه سرطان را شنیدم وحشت کردم. در همان زمان، او با دانستن اینکه چه چیزی باعث علائم او شده است، راحت شد.

گارابت با هررا ملاقات کرد و بلافاصله احساس کرد که در دستان خوبی است. او افزود: «او همه چیز را خیلی خوب توضیح داد. Garabet در دادگاه ثبت نام کرد. پس از اولین تزریق، او احساس خستگی کرد اما این بدترین احساسی بود که در طول درمان داشت. پس از تنها چهار تزریق، او در حال بهبودی بود. به او توصیه شد که در صورت ماندگاری سرطان، درمان را ادامه دهد و او این کار را کرد. وی افزود: “اکنون وقتی مردم به من می گویند سرطان دارند، به آنها می گویم که وحشت نکنید. اکنون درمان های زیادی وجود دارد.”

کارآزمایی S1826 که توسط NCI پشتیبانی می‌شود و توسط SWOG هدایت می‌شود، بزرگترین مطالعه کلاسیک لنفوم هوچکین است که تا کنون در شبکه کارآزمایی‌های بالینی ملی NCI انجام شده است و همچنین نماینده جمعیت متنوعی از بیماران است. حدود یک چهارم بیماران ثبت نام شده سیاه پوست یا اسپانیایی تبار بودند. همکاری با گروه انکولوژی کودکان (COG) کمک کرد تا اطمینان حاصل شود که کارآزمایی شامل نوجوانان جوان می شود و یک چهارم بیماران ثبت نام شده کمتر از 18 سال سن داشتند. تقریباً دو سوم همه بیماران سرطان مرحله 4 داشتند.

جاناتان فریدبرگ، MS، MMSc، نویسنده ارشد این مطالعه، رئیس شبکه تحقیقات سرطان SWOG، گفت: «این مطالعه از قدرت شبکه ملی کارآزمایی‌های بالینی صحبت می‌کند و نمونه‌ای عالی از کار تحول‌آفرینی است که NCI سرمایه‌گذاری می‌کند. کمیته لنفوم و مدیر موسسه سرطان ویلموت در دانشگاه روچستر.

“لنفوم هوچکین یک بیماری شایع نیست و NCTN شبکه بزرگی از بیش از 200 ارائه‌دهنده جامعه کودکان و بزرگسالان و مراکز پزشکی دانشگاهی را قادر می‌سازد تا با هم کار کنند. به همین دلیل، ما توانستیم داده‌ها را خیلی سریع دریافت کنیم و مستقیماً بر مراقبت از بیمار تأثیر بگذاریم. این یک سرمایه گذاری حیاتی در تحقیق و درمان سرطان بود.”

بیماران مبتلا به لنفوم کلاسیک هوچکین مرحله 3 یا 4 که قبلا تحت درمان قرار نگرفته بودند و 12 سال یا بالاتر داشتند، واجد شرایط کارآزمایی بودند. از مجموع 976 بیمار واجد شرایط، 489 نفر در بازوی N-AVD (نیولوماب به همراه آدریامایسین، وینبلاستین و داکاربازین) ثبت نام کردند، در حالی که 487 نفر بخشی از گروه BV-AVD بودند. هر گروه شش سیکل انفوزیون از هر درمان ترکیبی را دریافت کرد.

همانطور که با شیمی درمانی ترکیبی انتظار می رفت، شایع ترین عوارض جانبی شامل مسمومیت های گوارشی و خونی و خستگی بود. با این حال، کمتر از 1٪ از بیماران پس از درمان آزمایشی به پرتو درمانی نیاز داشتند، که کاهش چشمگیری در نسبت بیمارانی است که در ابتدا برای لنفوم هوچکین تحت درمان قرار می گیرند و به پرتو نیاز دارند، به ویژه در میان بیماران اطفال.

شارون کاستلینو، MD، M.Sc، رئیس COG Hodgkin، گفت: توانایی حفظ نرخ بالای بقای بدون عود با حداقل استفاده از پرتودرمانی در کودکان مبتلا به لنفوم هوچکین در مرحله پیشرفته تازه تشخیص داده شده، یک تغییر پارادایم خواهد بود. کمیته لنفوم و مدیر برنامه لوسمی و لنفوم در مرکز سرطان و اختلالات خونی Aflac، مراقبت های بهداشتی کودکان آتلانتا، موسسه سرطان Winship در دانشگاه اموری.

Brentuximab vedotin اولین ترکیب آنتی بادی-دارویی بود که برای لنفوم کلاسیک هوچکین ایجاد شد. چندین مطالعه نشان داده اند که ترکیب درمان در خط مقدم درمان، بقای بدون پیشرفت و بقای کلی را بهبود می بخشد. با وجود بهبود نتایج، هنوز هم عوارض جانبی جدی وجود دارد. عود ممکن است رخ دهد.

هررا افزود: قطعاً نیاز به بهبود درمان های خط مقدم برای لنفوم هوچکین وجود دارد، به ویژه به این دلیل که تعداد نامتناسبی از بیماران مبتلا به این بیماری را نوجوانان و بزرگسالان جوان تشکیل می دهند.

مهارکننده‌های ایست بازرسی PD-1 شکل قدرتمند و رو به رشد ایمونوتراپی هستند که برای درمان ملانوما، سرطان کلیه، سرطان‌های سر و گردن، لنفوم هوچکین عودکننده یا دشوار و سایر سرطان‌ها استفاده می‌شود. پروتئین PD-L1 بر روی سلول‌های تومور لنفوم هوچکین بیان می‌شود و با ارسال سیگنال به سلول‌های ایمنی، مانند سلول‌های T، به سرطان کمک می‌کند تا در برابر تومورها کار نکنند.

مهارکننده‌های ایست بازرسی پروتئین PD-L1 را مسدود می‌کنند تا به سیستم ایمنی و به‌ویژه سلول‌های T کمک کنند، کاری را که برای آن طراحی شده‌اند، یعنی ریشه‌کن کردن سرطان، انجام دهند. در این مطالعه، افزودن نیولوماب به شیمی درمانی به قدری خوب عمل کرد که برخی از بیماران تنها پس از چند درمان بهبودی را تجربه کردند.

مراحل بعدی کارآزمایی شامل دنبال کردن بیماران برای اندازه‌گیری دوام بقای بدون پیشرفت، بقای کلی و سایر نتایج بیمار است.

ارائه شده توسط شبکه تحقیقات سرطان SWOG