در یک اولین مطالعه در نوع خود، تحقیقات مرکز سرطان دانشگاه ورمونت، فتالات ها را که معمولاً “مواد شیمیایی همه جا” نامیده می شود، با بروز بیشتر سرطان های خاص دوران کودکی مرتبط دانسته است.
فتالات ها افزودنی های شیمیایی هستند که برای افزایش دوام یا قوام پلاستیک ها و طیف وسیعی از محصولات مصرفی استفاده می شوند. وقتی انسان از محصولات خارج می شود و وارد محیط می شود، به طور معمول در معرض این ترکیبات قرار می گیرند. آنها همچنین به عنوان مواد غیرفعال در برخی داروها استفاده می شوند، به ویژه آنهایی که برای اثربخشی مناسب نیاز به انتشار طولانی یا تأخیردار دارو دارند، به عنوان مثال، برخی از داروهای ضد التهابی و آنتی بیوتیک ها.
این مطالعه، منتشر شده در مجله موسسه ملی سرطان، نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض فتالات های مرتبط با دارو ممکن است در ایجاد برخی از سرطان های دوران کودکی نقش داشته باشد و به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض فتالات ها ممکن است به پیشگیری از برخی سرطان های دوران کودکی در آینده کمک کند.
این مطالعه ارتباط بین قرار گرفتن در معرض فتالات دوران بارداری و دوران کودکی و بروز سرطان دوران کودکی را اندازه گیری کرد. محقق ارشد توماس آهرن، دکترا، MPH، دانشیار کالج پزشکی لارنر دانشگاه ورمونت، با همکارانش در دانشگاه آرهوس و بیمارستان دانشگاه اودنسه در دانمارک همکاری کردند. محققان با استفاده از دادههای ثبت نام پزشکی دانمارک، آژانس پزشکی دانمارک، و ثبت سرطان دانمارک، که همگی توسط سیستم مراقبت بهداشتی جهانی این کشور پشتیبانی میشوند، همه تولدهای زنده را بین سالهای 1997 تا 2017 مورد مطالعه قرار دادند که در مجموع نزدیک به 1.3 میلیون کودک بودند.
در میان 2027 مورد سرطان دوران کودکی، محققان ارتباط بین قرار گرفتن در معرض فتالات دوران بارداری و دوران کودکی و بروز سرطان های خاص را اندازه گیری کردند.
دوران کودکی، اما نه بارداری (در دوران جنینیقرار گرفتن در معرض فتالات با 20 درصد بیشتر سرطان دوران کودکی به طور کلی همراه بود، با نرخ تقریباً سه برابر تشخیص استئوسارکوم، سرطان استخوان، و دو برابر بیشتر تشخیص لنفوم، سرطان خون.
Ahern میگوید: «این نتایج به شواهدی افزوده میشود که نشان میدهد این مواد شیمیایی در همه جا تأثیر منفی بر سلامت انسان دارند.»
او گفت: “مطالعه ما قرار گرفتن در معرض فتالات را بر اساس مواد پرکننده داروهای حاوی فتالات مشخص کرد. در حالی که چنین قرار گرفتن در معرض معمولاً بسیار بالاتر از آن چیزی است که ما آن را قرار گرفتن در معرض “پس زمینه” محیطی می نامیم، یافته های ما جای نگرانی دارد.”
یکی از اعضای مرکز سرطان، همکار انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم (AAAS) و پروفسور کالج پزشکی UVM Larner، دکتر فرانسیس کار، خاطرنشان می کند که فتالات ها در حال حاضر مختل کننده غدد درون ریز شناخته شده اند زیرا با سیستم های هورمونی تداخل دارند و ممکن است بر عملکرد تیروئید تأثیر بگذارند. “اگرچه مطالعات بیشتری مورد نیاز است، قرار گرفتن در معرض فتالات ها با تیروئید، پستان و سایر تومورهای جامد مرتبط است. فتالات ها، مانند سایر نرم کننده ها مانند بیسفنول A (BPA)، در همه جا در محیط وجود دارند؛ سن قرار گرفتن در معرض و همچنین مزمن. قرار گرفتن در معرض دوز کم، عوامل خطر مهمی برای اثرات نامطلوب سلامتی هستند.”
Randall Holcombe، مدیر مرکز سرطان UVM، MD، MBA گفت: «در حالی که هیچ ارتباط مستقیمی بین فتالاتها در منطقه ما و افزایش خطر ابتلا به سرطان ایجاد نشده است، این مطالعه بر اهمیت قرار گرفتن در معرض محیطی و ارتباط آن با خطر سرطان تأکید میکند.» نویسندگان این مطالعه پیشنهاد میکنند که تحقیقات آینده بررسی خواهد کرد که کدام فتالات خاص (یا ترکیبی از فتالاتها) بیشترین خطر را دارد و فتالاتها با چه مکانیسمی ممکن است خطر ابتلا به استئوسارکوم و لنفوم را ایجاد کنند. هولکامب گفت: «در نهایت، تحقیقاتی مانند این منجر به درک بهتری از نحوه کاهش خطرات فتالات های زیست محیطی می شود.
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط دانشگاه ورمونت. نوشته اصلی توسط کیت استروتمایر. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.