شیوع سرخک در اوهایو نگرانی‌هایی را در مورد شیوع این بیماری و اینکه چگونه کاهش نرخ واکسیناسیون در بین کودکان ممکن است منجر به شیوع بیشتر شود، افزایش داده است.
به گفته بهداشت عمومی کلمبوس، از روز جمعه هشتاد و پنج مورد در اوهایو گزارش شده است که عمدتاً در کلمبوس و سایر بخش‌های شهرستان فرانکلین گزارش شده است. بیشتر این موارد در کودکان واکسینه نشده بود. بستری شدن در بیمارستان برای 34 نفر از مبتلایان ضروری بود.
این تنها شیوع اخیر سرخک در کشور نیست.
مینه سوتا سال گذشته 22 مورد را در منطقه شهرهای دوقلو تجربه کرد.
شیوع این بیماری که در بحبوحه افزایش احساسات ضد واکسن رخ می دهد، نگرانی کارشناسان بهداشتی را در مورد اینکه آیا نرخ کمتر واکسیناسیون منجر به گسترش بیشتر بیماری هایی می شود که می توان با واکسن ها در برابر آنها محافظت کرد، ایجاد کرده است.
سوزان کوله‌تار، مدیر بخش بیماری‌های عفونی در مرکز پزشکی وکسنر ایالت اوهایو، می‌گوید: «در مورد هر یک از بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن، ما همیشه نگران زمانی که ایمنی گله‌ای کافی وجود ندارد، هستیم.
مصونیت گله ای زمانی اتفاق می افتد که افراد کافی از طریق واکسیناسیون یا عفونت طبیعی مصون باشند تا از گسترش بیماری جلوگیری کنند. سرخک آنقدر مسری است که برای از بین بردن این بیماری، میزان واکسیناسیون باید حداقل 95 درصد باشد.
شیوع اوهایو در اکتبر 2022 آغاز شد و بیشتر موارد در اواسط نوامبر تا اوایل دسامبر رخ داد. پزشک Mysheika W. Roberts، که کمیسر بهداشت کلمبوس است، می‌گوید: تصور می‌شود که این موارد اجتماعی با یکی از چهار مورد سرخک مرتبط با سفر مرتبط است.
اگرچه بیشتر موارد در کودکان واکسینه نشده است، شش کودک از دو دوز اول واکسن ترکیبی سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را دریافت کرده بودند. بر اساس وب سایت آژانس، بیست و چهار کودک دیگر برای هر دوز بسیار جوان بودند.
ایالات متحده در سال 2000 عاری از سرخک اعلام شد، اما مسافران به طور دوره‌ای عفونت‌هایی را وارد می‌کنند. افرادی که از کشورهایی دیدن می کنند که سرخک در آن ها بومی است، به این معنی که انتقال منظم در جمعیت وجود دارد، می توانند به جوامع خود بازگردند و شیوع محلی را ایجاد کنند.
رابرتز می‌گوید: «این واقعیت که افرادی که واکسینه نشده‌اند، به یک کشور بومی سرخک سفر کرده‌اند و سپس اجازه بازگشت به ایالات متحده را پیدا کرده‌اند، جایی که احتمالاً این شیوع را تحریک کرده‌اند، برای من به عنوان یک متخصص بهداشت عمومی نگران‌کننده است.»
یکی از دلایل بالقوه شیوع سرخک این است که نرخ پوشش واکسن در طول همه‌گیری کاهش یافته است.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) گزارش می دهد که نرخ واکسیناسیون در میان مهدکودک ها بالا است، اما پوشش برای سال تحصیلی 2021-2022 در مقایسه با 95 درصد برای سال تحصیلی 2019-2020 به 93 درصد کاهش یافته است.
خطر ابتلا به بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن به ویژه برای کودکانی که در خانواده‌های کم درآمد زندگی می‌کنند یا در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، افزایش یافته است، زیرا پوشش واکسن برای این گروه‌ها در طول همه‌گیری 4 تا 5 درصد کاهش یافته است.
CDC گزارش داد که کاهش واکسیناسیون در دوران کودکی تا حدی ناشی از اختلالات در طول همه گیری و همچنین موانع مالی و لجستیکی است. اما افزایش تردید در مورد واکسن و جنبش ضد واکسن نیز به این امر کمک کرده است و عامل اصلی شیوع اخیر سرخک است.
بر اساس گزارش CDC، ایالات متحده در سال 2019 با 1274 مورد بالاترین تعداد سالانه سرخک در تاریخ اخیر خود را داشته است که اکثر آنها در هشت جامعه ایمن نشده رخ داده است.
کوله‌تر می‌گوید: «ما در نسلی زندگی می‌کنیم که اکثر افرادی که در مورد واکسن‌ها تردید دارند، هرگز هیچ یک از این بیماری‌ها را تجربه نکرده‌اند. و آنها هرگز هیچ یک از این بیماری ها را به دلیل شیوه های گسترده ایمن سازی تجربه نکردند.
رابرتز می‌گوید: «من فکر می‌کنم بسیاری از والدین احساس می‌کنند از آنجایی که در جامعه ما سرخک را مشاهده نمی‌کنند، برایشان بی‌خطر است که فرزندشان را واکسینه نکنند.
او برخی از تردیدهای واکسن را به انتشار اطلاعات نادرست نسبت می دهد. یک نظریه رد شده که واکسن MMR را به اوتیسم مرتبط می کند یک مثال است. نگرانی بی اساس ناشی از این نظریه ممکن است برخی از والدین را وادار کند که واکسیناسیون MMR را درست قبل از ورود فرزندشان به مدرسه به تعویق بیاندازند، که می تواند به این معنی باشد که کودک اولین دوز خود را در حدود 4 سالگی به جای 12 ماهگی دریافت می کند.
رابرتز خاطرنشان می کند که واکسن MMR از دهه 1960 وجود داشته است و بسیار بسیار مؤثر است. ما نتوانستیم سرخک را بدون واکسن MMR از بین ببریم.
او می‌گوید که سیاسی کردن واکسن‌ها در طول همه‌گیری کووید-19 به نگرش‌های ضد واکسن دامن زده است.
«ضد واکس [and] رابرتز خاطرنشان می کند که جامعه مردد واکسن احتمالاً در نتیجه این بیماری همه گیر رشد کرده است و از تردید COVID-19 به همه تردیدهای واکسن سرایت کرده است.
الیزه خربندا، محقق ایمنی واکسن، می‌گوید، هر خانواده ممکن است خطرات شخصی خود را سنجیده و از این طریق تصمیم بگیرد. تمایل به واکسینه شدن ممکن است زمانی افزایش یابد که انتقال بالا باشد یا خاطره اخیر شیوع بیماری وجود داشته باشد، اما پس از برطرف شدن آن، پذیرش واکسن ممکن است کاهش یابد، او ادامه می دهد.
در میان کاهش نرخ واکسیناسیون، Koletar نگران است که در سایر بیماری های قابل پیشگیری با واکسن مانند کزاز، سرخجه و آبله مرغان افزایش یابد. به گفته Koletar، تشخیص سرخجه دشوارتر از سرخک است و ممکن است گاهی اوقات تشخیص داده نشود.
او می افزاید، افرادی که در اواخر نوجوانی و بزرگسالی خود نه آبله مرغان داشته اند و نه در برابر آن واکسینه شده اند، در صورت ابتلا به آبله مرغان، ممکن است واقعاً بیمار شوند. به عنوان یک پزشک، این زمان ها ترسناک است، به خصوص اگر زن باردار جوانی دارید که به آبله مرغان مبتلا می شود.
در حال حاضر، وضعیت در اوهایو مثبت به نظر می رسد. جدیدترین مورد سرخک در 24 دسامبر شناسایی شد، به این معنی که اگر تا 4 فوریه مورد جدیدی وجود نداشته باشد، ممکن است شیوع آن به طور رسمی پایان یافته باشد.
به گفته خربندا، با نگاهی به آینده، نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد اینکه چه مداخلاتی می تواند به پذیرش واکسن توسط افراد بیشتری در جوامع مقاوم به واکسن کمک کند، وجود دارد.
خربندا به The Hill می‌گوید، مداخلاتی مانند هشدارها و نامه‌ها «در ترویج واکسیناسیون به خانواده‌هایی که قصد واکسینه کردن فرزندان خود را دارند و تازه مشغول شده‌اند و فراموش کرده‌اند، مؤثر است».
اما او می‌گوید: «این نوع مداخلات ساده واقعاً با خانواده‌ها و جوامعی که ترسناک هستند و در برابر واکسن مقاوم هستند، کار نمی‌کند». او می‌افزاید که برای درک اینکه چه باورهایی باعث تداوم تردید واکسن می‌شوند و جلب اعتماد نیاز به زمان و روابط خوب با جوامع دارد.