On 5 ژوئن 1983 نظاره گر خوانندگان را به دویدن سریع در صنعت نوپای سلامتی برد. دکتر ریچارد اسمیت با تخیل سناریویی که در آن مردی ممکن است از معاینه سالانه خود با رضایت از وضعیت سلامتی خود خارج شود و سنگ مرده را رها کند، نوشت: زندگی می تواند ظالمانه باشد و مرگ ظالمانه تر.
اسمیت خاطرنشان کرد که مربیان بهداشت قبلاً به این موضوع اشاره کرده بودند که «بی‌بیماری چه لذت‌بخش و جذاب است»، در حالی که موارد مورد علاقه همیشگی – ترک سیگار، نوشیدن کمتر و «ورزش عمدی» – توصیه‌های برجسته در یک پرونده هشت صفحه‌ای بود. نکات سلامتی
چهار مطالعه موردی تخیلی سلامت، کپسول زمانی خوشمزه از آداب دهه 80 هستند. دکتر دانکن جوانی وجود دارد که غذاهای مشخصش «کوک اووین یا بیف استروگانف» است و جفری مدیر اجرایی (تصویر درخشان با شلوارهای گلف چک شده)، که «کلاس اجرایی» پرواز می‌کند و از «شوخی‌های تجاری روی چند اسکاتلندی» لذت می‌برد، اما سالاد را انتخاب می‌کند. در اتاق غذاخوری کارگردانان جویس ناظر وزن بیوه «هنوز می‌تواند از Jean Muir 8 استفاده کند» و اعتبارنامه طراح گرافیک جو با چراغ زرد رنگ Anglepoise در دفتر کارش علامت‌گذاری شده است. او با آخرین سهمیه سیگار و G&T سفت در خانه “قبل از سقوط” آرام می گیرد (شاید این مقدار هنوز هم طنین انداز باشد). این گزارش نتیجه گرفت که هر چهار نفر نیاز داشتند تا بازی سلامتی خود را بالا ببرند، و چشم انداز شادی از عفونت قفسه سینه، نرم شدن استخوان و اعتیاد به الکل را تداعی می کرد.
ما ممکن است از خرخرها کنار گذاشته شده باشیم و حتی با ژانویه خشک معاشقه کرده باشیم، اما تصویر پیام‌های سلامت متناقض، ترس‌های ایجاد کننده اضطراب و وسواس‌های سلامت و زیبایی که در «دنیای منقبض شده و خود شیفته» زندگی می‌کنند، آشنا باقی مانده است. با این مشاهدات که “درد، بیماری و مرگ بخشی از انسان بودن هستند… بدون شک کنار آمدن با آنها سالم است.”