«هفته گذشته، COVID-19 هر سه دقیقه یک زندگی را می گرفت تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت، به رسانه ها در مقر آژانس در ژنو گفت: – و این فقط مرگ و میرهایی است که ما درباره آنها می دانیم.
بر اساس داشبورد کروناویروس WHO که آمارهای کلیدی را از اوایل همهگیری جمعآوری کرده است، تعداد موارد تجمعی در سراسر جهان اکنون به 765,222,932با نزدیک به هفت میلیون مرگ: رقم دقیق در حال حاضر 6921614 نفر است.
تا 30 آوریل، در مجموع بیش از 13.3 میلیارد دوز واکسن در سراسر جهان تجویز شده است.
“هنوز در حال کشتن، هنوز در حال تغییر”
او گفت که این ویروس – که برای اولین بار در 30 ژانویه 2020 توسط رئیس سازمان جهانی بهداشت یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی را ایجاد کرد – برای ماندن در اینجا آمده است: «هنوز در حال مرگ است و هنوز در حال تغییر است. را خطر بروز انواع جدیدی که باعث افزایش موارد جدید و مرگ و میر می شوند، باقی می ماند“
او گفت که این تصمیم به سادگی گرفته نشده است. در سال گذشته، کمیته اضطراری به رهبری WHO به دقت دادهها را در زمان مناسب برای کاهش هشدار بررسی میکرد.
برای بیش از 12 ماه، همه گیری “روند نزولی داشته استوی گفت: با افزایش ایمنی به دلیل واکسنهای بسیار موثر در زمان بیسابقه برای مبارزه با بیماری و عفونتها ساخته شده است. نرخ مرگ و میر کاهش یافته و فشار بر سیستم های بهداشتی که زمانی تحت فشار قرار گرفته بودند، کاهش یافته است.
این روند به اکثر کشورها اجازه داده است به زندگی همانطور که می دانستیم برگرد قبل از کووید-19، تدروس افزود.
“سیلی از اطلاعات نادرست و نادرست”
اما او منعکس کرد که تأثیر همهگیری «خطوط گسل سیاسی آشکار شد، درون و بین ملت ها. این دارد اعتماد از بین رفته بین مردم، دولت ها و نهادها، توسط سیلی از اطلاعات نادرست و نادرست تقویت شده است“
تدروس همچنین به آسیبهای عظیمی که ویروس به همه جنبههای زندگی جهانی وارد کرده است، از جمله تحولات اقتصادی عظیم، «حذف تریلیونها از تولید ناخالص داخلی، اختلال در سفر و تجارت، تعطیل کردن مشاغل، و فرو بردن میلیونها نفر در فقر» اشاره کرد.
او یادآور شد که در حین سخنرانی، هزاران نفر در سراسر جهان در مراقبتهای ویژه برای زندگی خود به مبارزه ادامه میدهند و میلیونها نفر دیگر برای آینده قابل پیشبینی زندگی خواهند کرد، «با اثرات ناتوانکننده» شرایط پس از کووید، یا به اصطلاح « کووید طولانی».
رئیس سازمان جهانی بهداشت گفت که در یک سطح، پایان اورژانس لحظه ای برای جشن گرفتن بود و او به «مهارت باورنکردنی و فداکاری فداکارانه کارکنان بهداشت و مراقبت» در سراسر جهان ادای احترام کرد.
تأمل در “زخم های عمیق”
اما در سطحی دیگر، زمانی برای تأمل عمیق بود، با کووید که همچنان «زخمهای عمیقی بر جهان ما» بر جای میگذاشت.
“این اسکارها باید به عنوان یادآوری دائمی از پتانسیل ظهور ویروس های جدید باشد، با عواقب ویرانگر.»
از اشتباهات درس بگیرید
اشتباهات زیادی مرتکب شد، از جمله عدم هماهنگی، برابری و همبستگی، که به این معنی بود که ابزارها و فنآوریهای موجود به بهترین وجه برای مبارزه با ویروس استفاده نمیشوند.
ما باید به خود و فرزندان و نوه هایمان قول بدهیم که این کار را خواهیم کرد هرگز دوباره آن اشتباهات را تکرار نکن“، او گفت.
این تجربه باید همه ما را به سمت بهتر شدن تغییر دهد. این باید ما را مصممتر کند تا چشماندازی را که کشورها در زمان تأسیس WHO در سال 1948 داشتند، محقق کنیم: بالاترین استاندارد ممکن سلامت، برای همه مردم.»