دوزهای بالای یک داروی پرمصرف که در درمان هورمونی شرایطی مانند رشد بیش از حد مو، بلوغ زودرس، سرطان پروستات استفاده می شود، با افزایش خطر ابتلا به مننژیوم (شایع ترین نوع تومور خوش خیم مغز) مرتبط است. مطالعه بریستول روی بیش از 8 میلیون بیمار. این مطالعه در منتشر شده است گزارش های علمی امروز [Friday 4 Feb 2022].
مننژیوم معمولاً با رشد آهسته، تومورهای خوش خیمی هستند که اغلب به طور اتفاقی با تصویربرداری آشکار می شوند، اما می توانند ناتوانی قابل توجهی را به دلیل فشردن یا فشردن مغز، اعصاب و عروق مجاور و اثرات فشار در یک طاق جمجمه ثابت ایجاد کنند.
مطالعات اخیر ارتباط بین رشد مننژیوم و درمان های هورمونی، به ویژه استفاده طولانی مدت و با دوز بالای داروی سیپروترون استات (CPA) را گزارش کرده اند.
دوزهای بالای سیپروترون استات (بیش از 50 میلی گرم در روز) معمولاً برای بیماران مرد مبتلا به سرطان پروستات غیرقابل عمل تجویز می شود، وضعیتی که منجر به رشد بیش از حد مو به نام هیرسوتیسم یا درمان هورمونی ترنس جنسی مرد به زن می شود. دوزهای کمتر (10-2 میلی گرم در روز) دارو معمولاً در ترکیب با استرادیول برای درمان آلوپسی مرتبط با آندروژن یا سبوره زنانه استفاده می شود.
با توجه به استفاده گسترده از این دارو، محققان دانشگاه های بریستول، کمبریج و دانشگاه ملی سنگاپور، یک مطالعه مروری سیستماتیک و متاآنالیز را با استفاده از چهار مطالعه شامل نمونه ای از 8132348 بیمار انجام دادند تا شواهد ارتباط بین سیپروترون استات را ارزیابی کنند. و بروز مننژیوم
نمونه شامل 165988 بیمار بود که مشخص شد سیپروترون استات را در مقادیر مختلف مصرف می کردند. با استفاده از این داده‌ها، این تیم وقوع مننژیوم را در بیمارانی که سیپروترون استات با دوز بالا در مقابل دوز پایین استفاده می‌کردند، تجزیه و تحلیل کردند و ارتباط معنی‌داری بین مصرف دوز بالا و افزایش خطر ابتلا به مننژیوم پیدا کردند. با این حال، این ارتباط با دوزهای پایین یافت نشد.
کنگ سیانگ لی، دانشجوی پزشکی و نویسنده اصلی این مطالعه از دانشکده پزشکی بریستول در دانشگاه بریستول، گفت: “علت مننژیوم بحث برانگیز است، اما شواهد قوی وجود دارد که نقش قابل قبولی برای هورمون های جنسی در شروع مننژیوم وجود دارد. ما می دانیم که این ماده برای زنان به خصوص پس از بلوغ تمایل دارد. علاوه بر این، نوسانات در رشد مننژیوم در طول چرخه قاعدگی، بارداری و شیردهی نیز به خوبی مستند شده است. ما همچنین از توزیع مشخص پروژسترون، استروژن و استروژن آگاه هستیم. گیرنده های آندروژن در مننژیوم های خاص واقع در پایه جمجمه.
“با توجه به این نتایج، تجویز سیپروترون استات با دوز بالا، به ویژه برای نشانه های خارج از برچسب، باید با دقت مورد توجه قرار گیرد. علاوه بر این، ما پیشنهاد می کنیم که غربالگری معمول و نظارت بر مننژیوم توسط MRI مغز ارائه شده به بیمارانی که سیپروترون استات تجویز می کنند، احتمالاً منطقی است. توجه بالینی اگر در دوزهای بالا برای دوره های زمانی طولانی تجویز شود.
با این حال، مطالعه ما بر شواهد محدود فعلی در مورد خطر مننژیوم داخل جمجمه مرتبط با سیپروترون استات با دوز پایین تاکید دارد. هنوز مشخص نیست که آیا سیپروترون استات زیر یک آستانه خاص ممکن است از نظر خطر مننژیوم کاملاً ایمن باشد یا خیر. نتایج به‌دست‌آمده در اینجا لزوم تحقیقات بالینی بیشتر در مورد مننژیوم داخل جمجمه مرتبط با سیپروترون استات را نشان می‌دهد.
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط دانشگاه بریستول. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.