توالی های تنظیمی در ژنوم پستانداران، از جمله گاو، خوک، اسب و انسان، به توضیح چگونگی تهاجم بافت های طبیعی توسط سرطان کمک می کند –

انتشار در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم، یاسر سهیل، محقق فوق دکتری که در کنار کشتیز، استادیار گروه مهندسی زیست پزشکی کار می کند، توالی های تنظیمی را در ژنوم پستانداران از جمله گاو، خوک، اسب و انسان کشف کرد که توضیح می دهد که چگونه آندومتر توسط جفت مورد حمله قرار می گیرد و چگونه طبیعی است. بافت مورد تهاجم سرطان قرار می گیرد.

گونتر واگنر، استاد زیست شناسی تکاملی و بوم شناسی در دانشگاه ییل، سهیل و کشتیز به تلاش هایشان پیوستند.

در بسیاری از پستانداران از جمله انسان، جفت در دوران بارداری به دیواره رحم حمله می کند، به همان روشی که سلول های سرطانی به بافت های اطراف حمله می کنند.

Kshitiz می گوید: “وقتی به تصویری از جفت نگاه می کنید، به طرز وحشتناکی شبیه به سرطان در هر قسمت دیگری از بدن به نظر می رسد.” در این پستانداران، سلول‌های سرطانی مانند انسان به محیط اطراف خود حمله نمی‌کنند.»

کشتیز، همراه با گونتر واگنر و آندره لوچنکو در دانشگاه ییل، برای اولین بار مقایسه بین متاستاز سرطان در گاوها و انسان را در یک یافته منی انجام دادند. اکولوژی و تکامل طبیعت. با نگاهی به سلول‌های اندومتر گونه‌های مختلف، Kshitiz دریافت که برای مقاومت در برابر تهاجم به جفت، گونه‌های خاصی در طول زمان تکامل یافته‌اند تا سلول‌های استرومایی خود – سلول‌های بافت همبند در یک اندام – را در برابر هر گونه تهاجم بسیار مقاوم کنند.

آخرین تحقیق، بررسی عمیق‌تر ژنتیک مقایسه‌ای بین پستانداران است که نشان می‌دهد چگونه تغییرات در تنظیم ژنتیکی این مقاومت را در گاوها و اسب‌ها نشان می‌دهد و انسان را در برابر بدخیمی سرطان آسیب‌پذیر می‌کند. سهیل با داده‌های مقایسه‌ای تولید شده توسط واگنر و جیمی مازیارز در ییل، مدلی را برای شناسایی چگونگی اتصال فاکتورهای رونویسی – پروتئین‌هایی که بیان ژن‌ها را تنظیم می‌کنند – توضیح می‌دهد – تغییرات مقاومت در برابر تهاجم در گونه‌های مختلف پستانداران را توضیح می‌دهد.

سهیل می‌گوید: «چارچوب جدید ما فاکتورهای کلیدی رونویسی را شناسایی می‌کند و بررسی می‌کند که چگونه اهداف آنها از گاو، خوک و اسب تا انسان متفاوت است. “آنچه ما از گونه های دیگر یاد گرفتیم، کاربرد مستقیمی در پیشبرد درک ما از سرطان انسان دارد.”

سهیل از توالی‌های ژنومی و اطلاعات بیان ژن برای پیش‌بینی پروتئین‌های سیگنال‌دهنده خاصی استفاده کرد که بیان ژن‌هایی را که حساسیت تهاجم به سلول‌های انسانی را کاهش می‌دهند، هدایت می‌کنند. با استفاده از یک تراشه زیستی ساخته شده سفارشی، محققان توانستند تایید کنند که این پروتئین های پیش بینی شده در واقع تهاجم سلول های سرطانی و جفت را کاهش می دهند. آزمایش آزمایشی پیش‌بینی‌های تکاملی در میان گونه‌ها دشوار است، بنابراین تأیید این نظریه به صورت تجربی برای محققان بسیار رضایت‌بخش است.

“همه ما فکر می کنیم که سرطان های انسانی نتیجه خود سلول های سرطانی است. اما آنچه ما پیشنهاد کرده ایم این است که پستانداران مکانیسم های بسیار متفاوتی برای مقاومت در برابر گسترش سرطان دارند و این مکانیسم ها در واقع برای مقاومت در برابر تهاجم جنین به مادر ایجاد شده اند.” کشیتیز می گوید. آسیب پذیر بودن در برابر بدخیمی ممکن است تا حدی یک سازش تکاملی برای اجازه بارداری تهاجمی باشد.

در حالی که سایر محققان سرطان و سلول‌های ایمنی را هدف قرار می‌دهند، آزمایشگاه Kshitiz بر این موضوع تمرکز دارد که چگونه سلول‌های سالم رشد سرطان را در اطراف خود محدود می‌کنند. این رویکرد می تواند به ما کمک کند تا در نحوه برخورد با درمان های سرطان تجدید نظر کنیم.

این مطالعه مکانیسم‌های تنظیم‌کننده ژنتیکی خاصی را شناسایی می‌کند که این تفاوت‌ها را توضیح می‌دهد، و ما را به جهات زیادی برای بازنگری در مورد درمان ضد سرطان راهنمایی می‌کند، از روش‌هایی که سرطان را می‌کشند تا ایجاد درمان‌های جدیدی که سرطان را در محدوده‌های آن «حاوی» می‌کند.

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط دانشگاه کانکتیکات. نوشته اصلی توسط کورتنی چندلر. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.