افزایش بیماری های تنفسی در کودکان کمبود دارو برای کودکان رئیس یک بیمارستان کودکان اتاوا می‌گوید: شروع فصل سرماخوردگی و آنفولانزا، به‌علاوه کووید-19 را اضافه کنید، و این یک «سرمایه‌ی مشکلات» است که در زمانی به وجود می‌آید که سیستم مراقبت‌های بهداشتی با چالش‌های کارکنان دست و پنجه نرم می‌کند.
الکس مانتر، مدیر عامل CHEO، بیمارستان کودکان شرقی انتاریو، گفت: “وضعیت کنونی دارای اجزای بسیار زیادی است … که در یک سیستم همگرا هستند، یک سیستم بهداشتی کودکان که خیلی کوچک بود و در حال پیشروی در همه گیری بود.” کت سفید، هنر سیاه میزبان دکتر برایان گلدمن.
“این به این حجم تقاضا کمک می کند که قبلا هرگز دیده نشده بود – در طی تقریباً 50 سالی که CHEO باز بوده است.”
مانتر می‌گوید: این تقاضا در حال گسترش یک سیستم در حال حاضر بیش از حد است. او از جامعه می‌خواهد که ماسک بزنند و برای کووید و آنفولانزا واکسینه شوند تا به کاهش شیوع بیماری و تعداد کودکان بیمار کمک کند.
این می تواند به اطمینان حاصل شود که CHEO می تواند به فشارهایی که می بینیم پاسخ دهد کمک کند.
مونتر با گلدمن در مورد چالش های پیش روی CHEO و سایر بیمارستان های کودکان در سراسر کشور صحبت کرد. بخشی از گفتگوی آنها را در ادامه می خوانید.
در حال حاضر در CHEO چقدر مشغول است زیرا با RSV، COVID و به طور فزاینده آنفولانزا سروکار دارد؟
بنابراین [on Sunday]، 250 بازدید از بخش اورژانس ما. فقط آن را در چارچوب قرار دهید. این یک بخش اورژانس است که برای 150 کودک ساخته شده است. نیمه شب 10 تا بچه در اورژانس داشتیم که نیاز به تخت داشتند اما تختی برایشان نبود.
بیمارستان‌های کودکان در بخش‌هایی از کانادا به دلیل افزایش شدید بیماری‌های تنفسی در میان کودکان، همچنان با افزایش بی‌سابقه‌ای در مراجعات و دریافت‌های اورژانسی مواجه هستند. در انتاریو، کودکان 5 تا 17 ساله با مشکلات تنفسی بیش از سه برابر میانگین فصلی به اورژانس مراجعه می کنند.
اشغال ما در خدمات پزشکی بستری 183 درصد و اشغال ما در مراقبت های ویژه 186 درصد است. و بنابراین ما یک ICU دوم را در بخش روز جراحی باز می کنیم و کارکنان را مجدداً تخصیص می دهیم تا بتوانند این کار را انجام دهند.
هنگامی که شما در 183 درصد اشغال هستید، آنگاه کودکانی را که به طور معمول در بخش پزشکی اطفال حضور دارند را در هر مکانی که تخت وجود دارد پذیرش می کنید. و وقتی تختی وجود ندارد، متأسفانه، خانواده ها – والدین و فرزند بیمار – باید در بخش اورژانس منتظر بمانند تا تخت وجود داشته باشد.
این فقط یک وضعیت دلخراش برای همه است.
شما اشاره کردید که در حال افتتاح یک ICU دوم هستید. چگونه آن را پرسنل می کنید؟
ما نمی توانیم به اندازه کافی سریع استخدام کنیم و افراد کافی برای استخدام وجود ندارند. و بنابراین، ما نیاز داریم که پزشکان و پرستاران و سایر کارکنان را از کلینیک‌های تخصصی سرپایی، از جراحی، از سایر بخش‌های سازمان … به کارکنان این تخت‌های اضافی، به کارکنان بخش اورژانس اختصاص دهیم.
بیماران تأثیر فشار فزاینده بر سیستم مراقبت های بهداشتی کانادا را احساس می کنند زیرا کمبود کارکنان برخی بیمارستان ها و بخش های اورژانس را مجبور می کند درهای خود را ببندند. کارشناسان هشدار می دهند که این مشکلی است که می تواند با موج دیگری از COVID-19 بدتر شود.
این فقط وحشتناک است زیرا بسیاری از کودکان در حال حاضر برای جراحی برنامه ریزی شده یا روش برنامه ریزی شده مدت زیادی منتظر می مانند. و اکنون باید آنها را لغو کنیم. و بنابراین ما هیچ عملی انجام نداده‌ایم – نباید بگویم هیچ، احتمالاً یکی دو مورد بوده است – اما در ماه گذشته تقریباً هیچ عمل جراحی ستون فقرات، قلب یا مغز انجام نداده‌ایم زیرا برای بهبودی نیاز به بستری در ICU دارد. ما فقط هیچ تخت آی سی یو نداریم… ما هیچ جراحی به اصطلاح الکتیو انجام نداده ایم. بدیهی است که جراحی قلب و مغز و اعصاب اورژانسی و اورژانسی همچنان اتفاق می افتد، اما من در مورد جراحی برنامه ریزی شده صحبت می کنم.
آنها منتظر جراحی بی اهمیت نیستند، آن پدر و مادر و آن بچه ها، اینطور نیست؟
نه. مثلاً… چند هفته پیش با مادری صحبت کردم که فرزندش اسکولیوز دارد و انحنای ستون فقرات در انتظار جراحی بدتر شده است. و جراحی آنها لغو شد… چند روز قبل چون ظرفیت تخت وجود نداشت.
فقط برای همه سخته…. هیچ کس در اینجا از وضعیت آنطور که هست راضی نیست. فقط خوب نیست.
این ناراحتی اخلاقی است که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی با آن روبرو هستند زیرا … کودکی که به جراحی یا درمان یا مداخله پزشکی نیاز دارد … وقتی آن را دریافت نمی کند، می تواند بر مسیر حرکت آنها تأثیر بگذارد – می تواند بر مسیر حرکت آنها تأثیر بگذارد. [lives].
ما یک سیستم بهداشتی کودکان داریم که برای جمعیت در حال رشد کودکان و جوانان بسیار کوچک است.– الکس مونتر
همانطور که از این وضعیت بحرانی خارج می‌شویم، فکر می‌کنم باید بدانیم که، می‌دانید، علت اصلی این است که ما سیستم بهداشتی کودکان داریم که برای جمعیت در حال رشد کودکان و نوجوانان بسیار کوچک است. و نکته اخلاقی این داستان این است که ما باید سیستم بهداشتی کودک را اندازه درست کنیم.
چطوری این کار را انجام میدهی؟
این در مورد ایجاد سیستم های مراقبت در مورد نیازهای کودکان و زندگی کودکان است.
ما باید ظرفیتی را که داریم تقویت کنیم و باید مدل‌های جدید مراقبت را توسعه دهیم. بنابراین، به عنوان مثال، در اینجا در CHEO، ما یک سرویس جدید در برنامه سلامت روان و اعتیاد خود به نام “یک تماس، یک کلیک” ایجاد کرده ایم. این از طریق تیم بهداشت Kids Come First ما است که 24 آژانس سلامت روان و اعتیاد را گرد هم می آورد.
ما چند کلینیک مراقبت فوری را راه‌اندازی کرده‌ایم … به رهبری متخصصان اطفال و پزشکان خانواده، و این برای ما واقعاً بسیار مهم است که بتوانیم به خانواده‌ها جایگزینی برای بخش اورژانس بدهیم… اما تقریباً همه این ابتکارات، قطعاً کلینیک های مراقبت فوری و “یک تماس، یک کلیک”، همه با پول موقت است. تخت های اضافی که در حال حاضر داریم – همه با پول موقت.
ما باید این سرمایه‌گذاری‌ها را برای سلامت کودکان دائمی کنیم، اول از همه بدانیم که این کار درستی است.
و ثانیاً سود سهامی که می پردازد برای کل جامعه، البته بعداً برای سیستم بهداشت و درمان قابل توجه است. وقتی بچه‌ها را در مسیر سلامتی مادام العمر قرار می‌دهیم، به این معنی است که با افزایش سن، از منابع مراقبت‌های بهداشتی زیادی استفاده نخواهند کرد.
در حین عبور از این بحران، چه چیزی شما را بیشتر نگران می کند؟
البته آنچه که من را بیشتر نگران می‌کند، بچه‌ها و اطمینان از اینکه به‌ویژه کودکانی که مشکلات سلامتی جدی و مداوم دارند، مراقبت‌های مورد نیازشان را دریافت می‌کنند، هستند. یا اگر تاخیر داشته باشد، آنقدر تاخیر نداشته باشد که کل مسیر زندگی آنها را تغییر دهد.
این فقط روی همه ما سنگینی می کند.
نگرانی دیگر من برای افراد خودمان است که این کار را انجام می دهند … آنها کارهایی را انجام می دهند که باید انجام شود، و در شیفت های اضافی کار می کنند، و شبانه روز کار می کنند، و به راه های جدیدی فکر می کنند. انجام کارها اما این خسته کننده است.
تهیه کنندگی کولین راس و جف گودز. پرسش و پاسخ برای طول و وضوح ویرایش شده است.