یک مطالعه جدید نشان میدهد کودکانی که در فعالیتهای بعد از مدرسه، از جمله درسهای ورزش و موسیقی شرکت میکنند، نسبت به کودکانی که به صفحه نمایش چسبانده شدهاند، بیشتر احساس شادی و سلامت میکنند.
محققان دانشگاه استرالیای جنوبی و بخش آموزش SA دریافتند که رفاه کودکان زمانی افزایش مییابد که در فعالیتهای فوق برنامه، حتی تکالیف درسی شرکت کنند.
این مطالعه دادههای 61759 دانشآموز مدرسهای در سالهای 4 تا 9 را تجزیه و تحلیل کرد و میانگین روزهایی را که کودکان خانوادههای اقتصادی-اجتماعی پایینتر در هفته درگیر فعالیتهای بعد از مدرسه بودند، بررسی کرد.
آخرین اخبار را تماشا کنید و به صورت رایگان در 7plus پخش کنید >>
آن ها را در برابر عوامل رفاهی از جمله شادی، غم، نگرانی، مشارکت، پشتکار، خوش بینی، تنظیم احساسات و رضایت از زندگی اندازه گیری کرد.
دانشآموزانی که مرتباً ورزش میکردند، 15 درصد بیشتر به احتمال زیاد خوشبین، 14 درصد بیشتر از زندگی خود شاد و راضی بودند و 10 درصد بیشتر احتمال داشت که بتوانند احساسات خود را تنظیم کنند.
برعکس، کودکانی که بازیهای ویدیویی انجام میدهند و از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند، تقریباً همیشه از سطح رفاه پایینتری برخوردارند: تا ۹ درصد کمتر احتمال دارد شاد باشند، تا ۸ درصد کمتر خوشبین هستند و ۱۱ درصد بیشتر در معرض تسلیم شدن هستند. در مورد چیزها
رزا ویرگارا، محقق اصلی، گفت: این تحقیق نیاز شدید به تشویق کودکان را برای شرکت در فعالیتهایی غیر از نمایشگرها برجسته میکند.
دکتر ویرگارا گفت: «کمک به کودکان برای ایجاد حس خوب سلامت شخصی در محیط نامطمئن امروزی بسیار مهم است.
این امر به ویژه برای کودکان دبستانی مهم است زیرا آنها در مورد چالش ها و خطراتی که مدرسه تمام وقت می تواند ایجاد کند یاد می گیرند.
اما برای نوجوانانی که با طیف وسیعی از تغییرات فیزیکی، اجتماعی و عاطفی روبرو هستند، به همان اندازه مهم است.
دکتر ویرگارا گفت که نمایشگرها حواس پرتی زیادی برای کودکان در هر سنی ایجاد میکنند و چه کودکان در حال بازی، تماشای تلویزیون یا در رسانههای اجتماعی باشند، چیزی در همه صفحهها وجود دارد که به سلامتی آنها آسیب میزند.
او میگوید: «این جالب است زیرا ممکن است فکر کنید که فقدان حرکت فیزیکی است که باعث این امر میشود، اما تحقیقات ما نشان میدهد که انجام تکالیف یا خواندن، هر دو فعالیتهای بیتحرک، به طور مثبت به رفاه کمک میکنند، بنابراین چیز دیگری است.
«در واقع، ما متوجه شدیم که رفاه کودکان زمانی که در فعالیتهای فوق برنامه شرکت میکردند، بالاتر بود، حتی اگر قبلاً خوشحال بودند.
آنچه این نشان می دهد این است که ما باید راه هایی پیدا کنیم تا کودکان در هر سن و پیشینه ای را تشویق کنیم تا در فعالیت هایی شرکت کنند که آنها را از تلویزیون، رایانه و دستگاه های تلفن همراه دور نگه می دارد.
دکتر ویرگارا اذعان داشت که ایجاد تغییرات لازم آشکارا چالشی برای اکثر کودکانی است که امروزه با دستگاه ها بزرگ می شوند.
او گفت: «اما اگر خانوادهها بتوانند از مسائل مربوط به صفحه نمایش بیشتر آگاه شوند، شاید بتوانیم تعادل بهتری بین زمان نمایش و سایر فعالیتهای خارج از مدرسه پیدا کنیم.