توسط دکتر کانوی مک‌لین، DABFAS، FAPWHc
جو پس از بیش از یک سال رنج به دکترش رفت. درد او ناتوان کننده نبود (به هر حال نه هنوز)، اما او به سادگی نمی خواست کار زیادی انجام دهد، حداقل هر کاری فعال، زیرا به معنای ناراحتی بیشتر بود. جو علاقه خاصی به احساساتی که از پایین پاشنه پا می‌آمد، نداشت، احساسی که می‌توانست دردناک و گاهی تیز باشد. صبح بلند شدن از رختخواب یک ماجراجویی بود و باعث شد که او برای مدتی با نوک پا در خانه بچرخد تا درد کاهش یابد. و بدتر می شد و بهتر نمی شد.
عکس‌برداری با اشعه ایکس از پای جو نشان داد که یک خار استخوانی بدجنس از پاشنه او در ناحیه درد بیرون می‌آمد، بنابراین باید علت آن باشد، اینطور نیست؟ او نگران بود که ممکن است جراحی برای برداشتن این برجستگی استخوانی لازم باشد. تزریق کورتیزون به او تسکین زیادی داد: شاید خار را حل کرده است؟ اما درد پاشنه او پس از چند ماه شروع به فروکش کرد و در نهایت به قدرت کامل بازگشت.
هر کسی که بینایی داشته باشد و دانش غیرمعمولی از اشعه ایکس داشته باشد، می تواند خار پاشنه جو را در نمای جانبی پایش تشخیص دهد. وقتی به این مناظر از پا نگاه می کنید، اینها می توانند شگفت انگیز باشند. و با این حال، جالب است که آنها به ندرت ارتباطی با درد در قسمت پایین پاشنه پا دارند. بسیاری از ما این خارهای استخوانی بیرون زده بزرگ را روی پاشنه های خود داریم اما معمولاً از وجود آن غافل هستیم زیرا مستقیماً باعث درد نمی شود.
یک سوال واضح به شکل گیری آنها مربوط می شود. چرا این رشد استخوانی ایجاد می شود؟ به احتمال زیاد، ذکر قانون ولف کافی است. اما به طور جدی، کسانی که در این موضوع آموزش دیده اند، این حکم مهم را در مورد پاسخ بافت استخوانی به استرس درک خواهند کرد. رباط قوسی ما در این ناحیه از پاشنه پا می‌چسبد و بسته به عوامل متعددی، کشیدن استخوان توسط این ساختار رباط‌مانند می‌تواند باعث رشد استخوان در پاسخ شود.
جو پس از تزریق، تسکین درد آشکاری داشت، اما هیچ دارویی نمی‌تواند استخوان را حل کند، پس چگونه فوایدی را به همراه داشت؟ کورتیزون یک نمونه رایج از داروهای استروئیدی است، در این مورد یک کورتیکواستروئید. اینها در تغییر فرآیند التهابی که در رباط قوسی (فاشیای پلانتار) در انواع پاها و با فعالیت‌های خاص ایجاد می‌شود، مؤثر هستند. اما زمانی که علت التهاب همچنان وجود داشته باشد، مانند قوس که فرو می ریزد، تسکین همیشه موقتی خواهد بود و درد باز خواهد گشت.
حذف خارها مد سال ها پیش بود اما امروزه توسط کارشناسان نامناسب تلقی می شود. پیش از این، ما از نقش فاسیا در عملکرد پا قدردانی نمی کردیم. این بخش مهمی از تغییرات مکانیکی است که در هر مرحله رخ می دهد. وقتی خار برداشته شد، جراح مجبور شد فاسیای کف پا را که رباط قوس شماست جدا کند.
از آنجایی که فاسیا رها شد، عمل تا حدودی تسکین یافت، اما اغلب اوقات، بهبودی دشوار بود و عوارضی در پی داشت. متأسفانه، رها کردن فاسیا یک روش مکرر برای درمان فاشیای کف پا است. با این حال، حتی اگر تنها یک انتشار جزئی انجام شود، این رویکرد اغلب دارای پیامدهایی است که عوارضی نیز نامیده می شود. بدون اثر اتصال، قوس به طور غیر طبیعی حرکت می کند و مفاصل تحت فشار قرار می گیرند، رباط ها کشیده می شوند، تاندون ها بیش از حد کار می کنند.
فاشئیت کف پا حاد که اخیراً شروع شده است، گاهی اوقات می تواند با اقدامات ساده، تعویض لباس کفش، تمرینات کششی بیشتر یا استفاده کوتاه مدت از یک ضد التهاب برطرف شود. اما برای هر یک از این مبتلایان سه نفر وجود دارد که درد آنها به این راحتی برطرف نمی شود. یا گاهی برمی گردد