بنارس: تیمی از دانشمندان دانشگاه هندو Banaras (BHU) ادعا کردند که با استفاده از یک رویکرد بیوتکنولوژیکی نانو، گیاه دارویی باکیفیت “Rishyagandha” را با موفقیت در آزمایشگاه خود پرورش داده اند.
این تحقیق تحت هدایت عالی دپارتمان گیاه شناسی و ژنتیک مولکولی انسانی انجام شد.
پروفسور Shashi Pandey می گوید: “در آیورودا، ریشیاگاندا به عنوان یک گیاه دارویی مهم شناخته می شود که معمولاً به عنوان گل پانیر یا پانیر باندا و در زبان علمی Withania coagulans نامیده می شود. ریشیاگاندا در آیورودا برای درمان مشکلات بهداشتی پیچیده مانند دیابت و سرطان شناخته می شود.” از دپارتمان گیاه شناسی، که هشت سال پیش با شاگردش دکتر دیپیکا تریپاتی این تحقیق را هدایت کرد.
او گفت که این مطالعه نقش بالقوه نانو بیوتکنولوژی را در نسخه بداهه Rhishygandha همراه با محتوای بالای ترکیبات دارویی فعال زیستی با آنولیدها نشان داد.
در ابتدا پروتکل کارآمدی برای تکثیر این گیاه در معرض خطر با استفاده از روش‌های کشت بافت گیاهی در شرایط آزمایشگاهی ایجاد کردند.
پروفسور پاندی گفت: علاوه بر این، با همکاری پروفسور گوپشوار نارایان از بخش مولکولی و ژنتیک انسانی، کارایی نانوذرات سنتز شده سبز نیز با استفاده از عصاره های گیاهی رشد یافته در آزمایشگاه به عنوان یک داروی قوی در برابر سرطان دهانه رحم مورد مطالعه قرار گرفت. او گفت: “در ادامه این کار تحقیقاتی، متوجه شدیم که نانوذرات سنتز شده و تیمار UV-B در شرایط آزمایشگاهی با افزایش کمی حدود 50 درصدی ترکیبات مفید دارویی آن با آنولیدها، عملکرد ریشیاگاندا را افزایش داد.”
پروفسور پاندی افزود که عمدتاً در مناطق آب و هوایی گرم خشک افغانستان، پاکستان و هند موجود است.
خواص دارویی عمدتاً به متابولیت های ثانویه فعال زیستی موجود مانند تری ترپن ها با آنولیدها و کواگولینولیدها بستگی دارد.
اما متاسفانه به دلیل استفاده بی رویه و دلایل مختلف این گیاه در رده در معرض خطر قرار گرفته است. در حال حاضر برای حفظ پایداری این گیاه در حال انقراض و بهبود کارایی دارویی با کارایی بالا، تحقیقات مختلفی در حال انجام است.