دهلی نو: بر اساس مطالعات انجام شده توسط موسسه ملی تحقیقات سل ICMR، بیماران حتی پس از اتمام موفقیت آمیز درمان سل در معرض خطر مرگ و میر ناشی از همه علل و کاهش امید به زندگی هستند. هند به عنوان بخشی از تعهد خود برای پایان دادن به سل تا سال 2025، پنج سال قبل از هدف SDG جهانی در سال 2030، از طریق برنامه ملی حذف سل (NTEP) به مبارزه با سل ادامه می دهد.
دکتر Padmapriyadarsini C، مدیر موسسه ملی تحقیقات سل (NIRT) در چنای گفت، اگرچه در سال های اخیر نتیجه درمان بهبود یافته و میزان مرگ و میر کاهش یافته است، بقای طولانی مدت این بیماران پس از درمان همچنان یک نگرانی است.
یافته های مطالعات انجام شده توسط NIRT نشان داد که مرگ و میر در میان افرادی که برای سل تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گرفته اند دو برابر بیشتر از افرادی است که تحت تاثیر قرار نگرفته اند.
این مطالعات 4022 بیمار سل و 12243 گروه کنترل همسان جنسیتی و سنی را برای بقای طولانی مدت آنها دنبال کردند.
یافته‌های کلیدی بیان کرد، حتی اگر بیماران سل با موفقیت درمان شدند، پیگیری طولانی‌مدت افراد تحت درمان برای سل نشان داد که مرگ‌های زودرس بیش از حد در بین مبتلایان به این بیماری وجود دارد.
در این یافته ها آمده است: “مرگ و میر در میان افرادی که برای سل تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گرفته اند، دو برابر بیشتر از افرادی است که تحت تاثیر سل قرار نگرفته اند و بیشتر مرگ و میرها در سال اول پس از اتمام درمان رخ داده است.”
در میان زیر گروه های جمعیت، مرگ و میر در مردان بیشتر از زنان بود.
بر اساس یافته‌ها، سال‌های از دست رفته زندگی در جمعیت تحت درمان با سل 15/6 در هر 1000 نفر و در جمعیت غیر سلی 52/1 در هر 1000 سال بود.
نویسندگان مشاوره منظم یا ایجاد آگاهی در مورد سل و عواقب آن در میان افراد سیگاری، الکلی ها و سایر گروه های در معرض خطر را به عنوان اقداماتی برای کاهش مرگ و میر ناشی از سل پیشنهاد کردند.
سل ریوی تعداد بیشتری از مرگ و میرها را با 42 درصد، در مقابل 18 درصد مشاهده شده در میان افرادی که مبتلا به سل خارج ریوی تشخیص داده بودند، نشان داد. هنوز سهم بیشتری از مرگ و میرها با 61 درصد مربوط به افرادی است که درمان غیر DOTS داشتند.
NIRT به NTEP توصیه کرد که یک استراتژی برای کاهش مرگ و میر پس از درمان سل و عوارض تنفسی، و همچنین اطمینان از تشخیص زودهنگام موارد، شروع درمان و تبعیت از درمان تشکیل دهد.
بدن همچنین پیگیری طولانی مدت برای عود سل را توصیه کرد.
این، همراه با مداخلات برای شرایط همراه هر شش ماه به مدت دو سال پس از درمان سل برای جلوگیری از مرگ و میر زودرس پیشنهاد شد.
همچنین توصیه شد که مدیران برنامه سل باید مشاوره افراد در مورد عادات سیگار و الکل را برای کاهش مرگ و میر پس از درمان سل در نظر بگیرند.
NIRT انجام یک تحقیق اجرایی در مقیاس بزرگ در مورد واکسیناسیون موارد درمان شده برای اطمینان از کاهش عود سل و مرگ و میر پس از درمان سل را توصیه کرد.
دکتر پادماپریادارسینی گفت: حتی پس از اتمام موفقیت آمیز درمان، کیفیت زندگی بیماران سل تحت درمان به خطر می افتد.
وی افزود: «از آنجایی که عوارض پس از سل نه تنها بر فرد بلکه بر بهره وری کشور نیز تأثیر می گذارد، NTEP باید استراتژی های مناسبی را برای کاهش مرگ و میر پس از سل در اولویت قرار دهد.