تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تست‌های شناختی ساده در میانسالی می‌توانند احتمال افتادن در سنین بالاتر را که یکی از شایع‌ترین علل آسیب و مرگ است، پیش‌بینی کنند.
محققان دانشگاه کالج لندن دریافتند سطوح ضعیف حافظه کلمات، روانی کلامی، سرعت پردازش و توانایی شناختی در دهه 50 زندگی ما، نشانه های اولیه بدتر شدن تعادل در زندگی بعدی است، وضعیتی که خطر سقوط، آسیب و مرگ را افزایش می دهد.
این یافته ها همچنین این احتمال جالب را باز می کند که آموزش شناختی در میانسالی می تواند تأثیر مثبتی بر تعادل با افزایش سن داشته باشد.
دکتر جوآنا بلاجت، نویسنده اصلی مقاله، گفت: «تحقیق ما نشان می‌دهد که مؤلفه‌های شناختی قوی در تعادل موفقیت‌آمیز دخیل است». مداخلات فعلی تعادل / خطر سقوط بر جنبه‌های فیزیکی تمرکز دارند، مانند تمرینات قدرتی یا تعادلی. با این حال، اکنون ممکن است بررسی شود که آیا مداخلاتی که شناخت را بهبود می بخشد می تواند تعادل را نیز بهبود بخشد، مفید باشد.
تحقیقات قبلی در مورد توانایی تعادل عمدتاً بر جنبه های فیزیکی مانند قدرت اسکلتی عضلانی اساسی یا تحرک متمرکز شده است. بلوجت گفت: «تحقیق ما نشان می‌دهد که با توجه به ادغام عصبی حیاتی ورودی حسی و پاسخ حرکتی مورد نیاز برای حفظ تعادل، یکی از معیارهای توانایی فیزیکی است که بیشترین ارتباط را با توانایی شناختی دارد.»
سقوط شایع ترین علت مرگ و میر ناشی از آسیب در افراد بالای 75 سال است و سالانه حدود 1 میلیارد پوند برای NHS هزینه دارد. شکستگی لگن شایع ترین علت مرگ تصادفی در افراد مسن است.
اما علیرغم پیامدهای جدی، زمین خوردن در سنین بالاتر اغلب به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر از افزایش سن نادیده گرفته می شود. بلاجت گفت که یافته های او بر اساس مطالعه 3000 نفر از MRC National Survey of Health and Development، یک مطالعه کوهورت تولد در بریتانیا، و منتشر شده در Journals of Gerontology، می تواند مداخلات هدفمند در میانسالی را فعال کند که از افراد در زندگی بعدی محافظت کند. .
بلوجت گفت، توانایی تعادل بر پردازش شناختی اطلاعات از سه جهت متکی است. اولاً از آنچه می بینیم؛ دوم، آنچه بدن ما از طریق حرکت و موقعیت احساس می کند، و سوم، تحریکی که توسط گوش داخلی ما شناسایی شده و به مغز باز می گردد.
او گفت: «آزمون‌های شناختی ساده می‌توانند افراد در معرض خطر تعادل ضعیف را شناسایی کنند و فرصت‌هایی را برای غربالگری و مداخلات فراهم کنند.»
درک این پیوندها در اوایل دوران میانسالی، چه قبل و چه در مراحل اولیه زوال، به ویژه برای جلوگیری یا کاهش از دست دادن تحرک مستقل مهم است.
بلوجت گفت، هیچ مطالعه قبلی تغییرات مرتبط با سن را بین فرآیندهای شناختی خاص و تعادل در میانسالی بررسی نکرده است، یا تنظیم متقابل معیارهای شناختی متعدد را در نظر گرفته است. او گفت: «به این ترتیب، بسیاری از یافته‌های مطالعه ما جدید هستند.
دکتر لیس بولتون، مدیر سیاست Age UK از تحقیقات Blodgett استقبال کرد و گفت که باید در بررسی سلامت NHS برای بزرگسالان 40 تا 74 ساله در انگلستان معرفی شود. خطر تعادل ضعیف در زندگی بعدی و ارائه توصیه های هدفمند به آنها در قالب تمرینات تعادلی، “او گفت.
داون اسکلتون، استاد سالمندی و سلامت در دانشگاه گلاسکو کالدونین، گفت که این مقاله روشنگر بود. او گفت: «تعادل فقط به قدرت ماهیچه‌های پاها یا قسمت مرکزی بدن شما مربوط نمی‌شود. این موضوع همچنین به شما، ظرفیت ذهنی و مغز شما مربوط می شود، و اینکه مغز چقدر خوب می داند کدام ماهیچه ها را در چه زمانی و با چه سرعتی روشن و خاموش کند، و کدام قسمت را باید بچرخانید تا خود را حفظ کنید. شما باید چیزهای زیادی در مغز داشته باشید تا بتوانید با آن کنار بیایید.»