آنزیم در خون نوزادان با خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد مرتبط است | سندرم مرگ ناگهانی نوزاد

در مطالعه ای که توسط دانشمند بریتانیایی که کارش زیربنای کمپین بازگشت به خواب در دهه 1990 بود، به عنوان یک پیشرفت قابل توجه مورد ستایش قرار گرفت، دانشمندان ممکن است یک قدم به کشف علل سندرم مرگ ناگهانی نوزاد نزدیکتر شده باشند.

این مطالعه اولین مطالعه‌ای است که نشانگر بیوشیمیایی در خون را شناسایی می‌کند که با خطر Sids مرتبط است، که گاهی اوقات به آن مرگ تختخواب می‌گویند، زمانی که یک نوزاد به ظاهر سالم در طول خواب می‌میرد. اگرچه این آزمایش به اندازه کافی دقیق نیست که بتوان از آن در غربالگری نوزادان استفاده کرد، اما نشان می دهد که سطوح پایین غیر طبیعی یک ماده شیمیایی مرتبط با سیستم برانگیختگی مغز می تواند در مرگ ناگهانی این نوزادان در خواب نقش داشته باشد.

پروفسور پیتر فلمینگ، از دانشگاه بریستول، گفت: “این یک مشاهده بسیار مهم است.” “اگر این به ما چیز جدیدی در مورد مکانیسم می گوید، پس این بسیار مهم است.”

این تحقیقات توسط دکتر کارمل هرینگتون، محقق افتخاری در بیمارستان کودکان در وست مید، نیو ساوت ولز، که پسر خود، دیمین، را 29 سال پیش به سیدس از دست داد، رهبری شد. هرینگتون و همکارانش نمونه‌های خون خشک شده‌ای را که در طول آزمایش نیش پاشنه نوزاد تازه متولد شده از 655 نوزاد سالم، 26 نوزادی که در اثر سیدس جان خود را از دست دادند و 41 نوزادی که در دوران نوزادی به دلایل دیگر جان خود را از دست دادند، مقایسه کردند.

آنها دریافتند که نوزادان Sids دارای سطوح پایین تری از آنزیمی به نام بوتیریل کولین استراز (BChE) هستند که نقش مهمی در مسیر برانگیختگی مغز ایفا می کند. این می تواند نشان دهنده کمبود برانگیختگی باشد، که توانایی نوزاد را برای بیدار شدن یا واکنش به محیط خارجی، مانند گرم شدن بیش از حد یا پتویی روی صورت، کاهش می دهد. دانشمندان گفتند که این می تواند باعث آسیب پذیری Sids شود.

هرینگتون گفت: «تاکنون ما نمی‌دانستیم چه چیزی باعث عدم برانگیختگی می‌شود. اکنون که می دانیم BChE درگیر است، می توانیم نتیجه را برای این نوزادان تغییر دهیم و Sids را به گذشته تبدیل کنیم.

یک نوزاد به ظاهر سالم که بخوابد و بیدار نشود کابوس هر والدینی است و تا به حال هیچ راهی برای دانستن اینکه کدام نوزاد تسلیم خواهد شد وجود نداشت.

با این حال، در این مرحله آزمایش BChE به عنوان یک ابزار غربالگری نوزاد مفید نخواهد بود. اگرچه نوزادان Sids به طور متوسط ​​سطوح پایین تری داشتند، اما همپوشانی زیادی بین گروه ها وجود داشت، به طوری که حدود نیمی از نوزادان Sids در همان محدوده با نیمی از نوزادانی بودند که نمی میرند.

این بیومارکر همچنین به اندازه برخی از عوامل محیطی شناخته شده قبلی، مانند سیگار کشیدن در دوران بارداری که با افزایش بیش از سه برابری در بروز Sids مرتبط است، یک پیش بینی کننده قوی نبود. نوزادان با BChE پایین 1.1-1.5 برابر بیشتر در معرض خطر Sids بودند.

فلمینگ گفت: “چیزی که من را نگران می کند – و قبلاً از خانواده های داغدار تماس گرفته ام – این است که در این مرحله برای فرد قابل استفاده نیست.” “این در سطح جمعیت مفید است.”

این یافته‌ها می‌تواند به توضیح اینکه چگونه سیگار کشیدن در بارداری منجر به تغییرات بیولوژیکی می‌شود که نوزادان را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به Sids قرار می‌دهد، کمک کند. فلمینگ گفت: «این نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

جنی وارد، مدیر اجرایی لالابی تراست، گفت: «یافته‌های این مطالعه جالب است و باید کارهای بیشتری انجام شود. ما مشتاقانه منتظریم تا با ادامه این تحقیقات بیشتر ببینیم و امیدواریم که به ما در درک بیشتر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد کمک کند.”

او اضافه کرد که مهم است که این یافته‌ها به عنوان دلیلی برای کم‌اهمیت جلوه دادن توصیه‌های خواب ایمن‌تر تلقی نشوند، از جمله «همیشه نوزاد را به پشت بخوابانید در فضایی روشن روی یک تشک صاف، سفت و ضد آب بدون ملافه‌های حجیم، بالش یا ضربه گیر تخت.»

این یافته ها در مجله Lancet eBioMedicine منتشر شده است.