تحقیقات جدید نشان می دهد که نزدیک به 70 درصد دامپزشکان یک همکار یا همتای خود را به دلیل خودکشی از دست داده اند و از هر 10 نفر 6 نفر برای سلامت روان خود به دنبال کمک حرفه ای بوده اند.
برای کسانی که چندین دهه تجربه دارند، از جمله رئیس سابق ملی انجمن دامپزشکی استرالیا، دکتر وارویک ویل، این ارقام تعجب آور نیست.
او مانند بسیاری از افراد با بیماری روانی دست و پنجه نرم می کرد و از همکاران نزدیک خود خواسته بود جان خود را بگیرند.
“[A lot] ندارند [my] واله به AAP گفت.
“این درست نیست – این یک تراژدی است. این مشکلی است که باید آن را حل کنیم و فکر می‌کنم مشکل احتمالاً بدتر می‌شود.»
این تحقیق که توسط دکتر نادین همیلتون و با حمایت شرکت رویال کنین سازنده غذای حیوانات خانگی انجام شد، منعکس کننده مسائل طولانی مدت در این بخش است.
مطالعه بزرگتر دیگری توسط انجمن دامپزشکی نشان داد که حدود 67 درصد از دامپزشکان در مقطعی شرایط سلامت روانی را تجربه کرده اند.
Vale بدتر شدن سلامت روان دامپزشکان را به افزایش تقاضاهای مشتری، تغییر در نگرش نسبت به مراقبت های دامپزشکی، افزایش هزینه ها و برخورد با افرادی که توانایی پرداخت آن ها را ندارند، محدود می کند.
او گفت: «این برای دامپزشکان کاملاً بی انگیزه است که مجبور شوند به دلیل کمبود منابع برای معالجه حیوانات، از درمان یا معالجه کردن حیوانات جلوگیری کنند.
واله گفت که این حرفه در مورد حمایت بهتر از کارگران و تضمین دوام صنعت، کارهای زیادی برای انجام “خانه داری” دارد.
او گفت که برخی از آنها 12 ساعت در روز بدون وقفه ناهار کار می کنند، 50000 دلار در سال درآمد دارند و با سوء استفاده از مشتریان برخورد می کنند.
او گفت: “ما در تلاشیم تا افراد را بعد از شکستن آنها تعمیر کنیم، در حالی که واقعا باید روی جلوگیری از شکستن آنها تمرکز کنیم.”
دکتر مورگان باوم، دامپزشک ملبورن، به اندازه کافی خوش شانس بود که یک محل کار حمایتی پیدا کرد که سختی های پیش روی دیگر فارغ التحصیلان جدید را کاهش دهد.
با این حال، او و واله توافق کردند که یک گسست بزرگ بین دامپزشکان و جامعه وجود دارد.
تحقیقات همیلتون نشان داد که تقریباً هشت نفر از هر 10 صاحب حیوان خانگی استرالیایی نمی‌دانند که میزان خودکشی در میان دامپزشکان چهار برابر میانگین ملی است.
حدود چهار نفر از هر 10 نفر معتقدند حقوق دامپزشکان بیش از 100000 دلار است، در حالی که دامپزشکان سطح پایه با حداکثر سه سال تجربه به طور متوسط 87810 دلار درآمد دارند.
باوم گفت: “مردم واقعاً با حیوانات خانگی خود مانند فرزندان خود رفتار می کنند و اگر می خواهند بهترین مراقبت را داشته باشند … مهم است که دامپزشکان عقل سالم و خوشحال باشند و از کاری که برای ارائه این مراقبت انجام می دهند لذت می برند.”
او گفت که دامپزشکان دائماً در نوسانی از اوج و فرود بودند. حرکت از یک قرار اتانازی به قرار ملاقات با توله سگ یا بچه گربه جدید خانواده.
“وقتی با خانواده و دوستان خود به خانه می روید، آنقدر خسته می شوید که نمی توانید با کسی صحبت کنید.”
واله گفت بر خلاف خدمات پزشکی برای انسان، خدمات حیوانات از حمایت کمی از دولت برخوردار شد، بدون مشوق های مالیاتی برای مراقبت از حیوانات خانگی و منابع کمی برای آموزش.
او به یک دامپزشکی در استرالیای غربی اشاره کرد که مجبور شد خدمات اضطراری آخر هفته خود را تعلیق کند.
واله گفت: “بدون مشارکت جامعه و درک جامعه که بدون خدمات دامپزشکی فقیرتر و بدتر خواهیم بود… آنگاه شاهد تعطیلی، به ویژه در مناطق کشور و منطقه خواهیم بود.”