به عنوان پیگیری دو مطالعه NCAA در مورد سلامتی دانش‌آموزان ورزشکار که در سال 2020 انجام شد، دانشجویان ورزشکار همچنان سطوح بالایی از نگرانی‌های سلامت روان را گزارش می‌کنند.
داده ها حاکی از آن است که میزان خستگی ذهنی، اضطراب و افسردگی از پاییز 2020 تغییر چندانی نداشته است و 1.5 تا دو برابر بیشتر از آنچه قبل از همه گیری کووید-19 شناسایی شده بود باقی مانده است. با این حال، دانشجویان ورزشکار سطوح پایین‌تری از ناامیدی را در پاییز 2021 نسبت به سال اول همه‌گیری گزارش کردند.
نظرسنجی سراسری انجمن، که از 17 نوامبر تا دسامبر باز بود. 13، بیش از 9800 دانش آموز ورزشکار پاسخ دادند. این توسط تحقیقات NCAA با همکاری مؤسسه علوم ورزشی NCAA و کمیته های مشاوره دانش آموزی ورزشکار بخش I، II و III طراحی شده است.
این مطالعه پاسخ‌های دانشجو-ورزشکار را نسبت به کل جمعیت دانشجویان کالج که با این مسائل بهداشت روانی نیز سروکار دارند اندازه‌گیری نکرد.
هنگام پاسخ به سؤالات حمایت از سلامت روان، 69 درصد از شرکت کنندگان در ورزش زنان و 63 درصد از شرکت کنندگان در ورزش مردان موافق بودند یا به شدت موافق بودند که اگر نگرانی های مربوط به سلامت روان دارند، می دانند در محوطه دانشگاه کجا بروند.
طبق قانون اساسی NCAA، هر مدرسه عضو موظف است محیطی را تسهیل کند که سلامت جسمی و روانی را در ورزش دو و میدانی با اطمینان از دسترسی به منابع مناسب و مشارکت آزاد با توجه به سلامت جسمی و روانی تقویت کند.
اما هنگامی که از آنها پرسیده شد که آیا از دریافت حمایت از یک ارائه دهنده سلامت روان در محوطه دانشگاه احساس راحتی می کنند، کمتر از نیمی از شرکت کنندگان ورزش زنان و ورزش مردان پاسخ دادند که با این بیانیه موافق یا کاملاً موافق هستند (به ترتیب 48٪ و 46٪).
ادامه تلاش‌های اطلاع‌رسانی در محوطه دانشگاه یکی از راه‌های تلاش برای تغییر گسست بین دانستن اینکه در صورت بروز مشکلات سلامت روان به کجا بروید و احساس راحتی در جستجوی آن کمک است.
اسکات همیلتون، مشاور بالینی سلامت روان در DePauw، می‌گوید: «بسیاری از مواردی که بر روی این موضوع تأثیر می‌گذارد، نوع گفتگوهایی است که در محوطه دانشگاه پیرامون سلامت روان اتفاق می‌افتد. “آیا گروه هایی در محوطه دانشگاه، چه از طریق دپارتمان دو و میدانی و چه از طریق خدمات مشاوره، وجود دارند که از صدای خود برای کمک به کاهش انگ استفاده کنند؟”
همیلتون هماهنگ کننده سلامت روان دانش آموز-ورزشکار در DePauw است. در آن نقش، همیلتون از نزدیک شاهد بوده است که چگونه نگرش دانشجویان ورزشکار می تواند تغییر کند.
او گفت که انجام آموزش ذهن آگاهی یا تمرین انعطاف پذیری روانی با یک تیم جذاب است.
همیلتون که 12 سال در DePauw کار کرده است، می گوید: «در عرض یک یا دو هفته، شما شروع به مشاهده چهره های آشنا در مرکز مشاوره می کنید. زمانی که پردیس‌های کالج مایل به گفتگوهای آزاد در مورد اهمیت سلامت روان هستند، مراقبت از خود از نظر ذهنی می‌تواند دلهره دانشجویان ورزشکار را که به دنبال کمک هستند، کاهش دهد.
موسسه علوم ورزشی منابع سلامت و ایمنی را برای ورزشکاران کالج، مربیان، مدیران دو و میدانی و شرکای دانشگاه فراهم می کند. منابع آموزشی بهداشت روان شامل بررسی بهترین شیوه‌ها، داده‌ها و تحقیقات و اجلاس‌ها و گروه‌های کاری است.
این نظرسنجی شامل سؤالی در مورد اینکه هم تیمی ها نگرانی های سلامت روانی یکدیگر را جدی می گیرند، بود. شصت و پنج درصد از شرکت کنندگان در ورزش زنان و 58 درصد از شرکت کنندگان در ورزش مردان با این کار موافق بودند یا به شدت موافق بودند. در همین راستا، 56 درصد از شرکت‌کنندگان در ورزش مردان و زنان گزارش دادند که می‌دانند چگونه به هم تیمی‌ای که مشکل سلامت روانی را تجربه می‌کند کمک کنند.
وقتی از آنها پرسیده شد که آیا فکر می‌کنند سلامت روانشان در اولویت دپارتمان دو و میدانی است، 55 درصد از شرکت‌کنندگان ورزشی مردان و 47 درصد از زنان ورزشکار دانشجو موافق بودند یا به شدت موافق بودند.
در پاسخ به این سوال که آیا مربیان آنها نگرانی‌های مربوط به سلامت روان آنها را جدی می‌گیرند، 59 درصد از شرکت‌کنندگان ورزشی مردان موافق یا کاملاً موافق بودند و 50 درصد از شرکت‌کنندگان ورزش زنان این کار را انجام دادند.
نگرانی های سلامت روان در طول همه گیری
نگرانی‌های مربوط به سلامت روان در میان زیرگروه‌های جمعیتی دانش‌آموز-ورزشکار که معمولاً نرخ‌های بالاتری از ناراحتی روانی را نشان می‌دهند (زنان، دانش‌آموزان ورزشکار رنگین پوست، کسانی که در طیف عجیب و غریب شناسایی می‌شوند و آنهایی که مشکلات اقتصادی خانواده را گزارش می‌کنند) بالاترین میزان را نشان می‌دهند.
این نظرسنجی، همراه با دو نظرسنجی قبلی، از شرکت‌کنندگان پرسید که آیا از نظر ذهنی خسته شده‌اند، مشکلات خواب را تجربه کرده‌اند، احساس اضطراب شدید، غمگینی، احساس از دست دادن یا احساس ناامیدی می‌کنند.
بیشترین درصد کاهش در میان پاسخگویان به ورزش زنان در رابطه با احساس تنهایی یا ناامیدی بسیار مشاهده شد.
16 درصد از شرکت کنندگان در ورزش زنان گفتند که به طور مداوم یا بیشتر هر روز احساس تنهایی می کنند، که نسبت به نظرسنجی پاییز 2020 5 درصد کاهش داشته است. ده درصد از پاسخ دهندگان به ورزش زنان گزارش کردند که احساس می کردند همه چیز ناامید کننده است، در مقایسه با 16 درصد که در نظرسنجی قبلی به این ترتیب پاسخ دادند.
38 درصد از شرکت کنندگان در ورزش زنان و 22 درصد از شرکت کنندگان در ورزش مردان گزارش کردند که به طور مداوم یا بیشتر هر روز احساس خستگی ذهنی می کنند که شایع ترین نگرانی گزارش شده است.
تجربیات تحصیلی
دانشجویان ورزشکار نسبت به بهار و پاییز 2020 نسبت به توانایی خود برای همگام شدن و گذراندن دوره های پاییز 2021 خود خوش بینی بیشتری داشتند.
نیمی از دانش‌آموزان ورزشکار از توانایی خود در یافتن تعادل بین تحصیلی و فعالیت‌های فوق برنامه، از جمله دو و میدانی، خوشحال بودند. تعادل خود گزارش شده در بین ورزشکاران ورزشی مردان (56%) بیشتر از ورزشکاران ورزشی زنان (47%) بود.
عوامل مربوط به انتقال
از آنجایی که ساختار مدیریتی بخش I قوانین انتقال استثنایی یکباره را تغییر داد تا شامل بیسبال، فوتبال، بسکتبال مردان و زنان، و هاکی روی یخ مردان قبل از سال تحصیلی 2021-22 شود، نقل و انتقالات به موضوع داغ تری در میان رسانه ها و هواداران تبدیل شده است.
هشت درصد از پاسخ دهندگان دانشجوی ورزشکار نشان دادند که این احتمال وجود دارد که در مقطعی در طول سال تحصیلی 2021-2021 منتقل شوند.
سلامت روان (61٪ شرکت کنندگان ورزشی زنان، 40٪ شرکت کنندگان در ورزش مردان)، درگیری با مربی یا هم تیمی ها (56٪ شرکت کنندگان در ورزش زنان، 34٪ شرکت کنندگان ورزشی مردان) و زمان بازی (34٪ شرکت کنندگان در ورزش زنان، 36٪ شرکت کنندگان ورزشی مردان). ) بیشترین ذکر دلایل برای فکر کردن به نقل و انتقالات بود، در میان کسانی که در نظر داشتند این کار را در مقطعی از سال انجام دهند.
نژاد و برابری جنسیتی
دانش‌آموزان ورزشکار به داوطلب شدن در جوامع خود ادامه می‌دهند، در فعالیت‌های اجتماعی و مشارکت مدنی شرکت می‌کنند و به تنهایی درباره بی‌عدالتی‌ها بیشتر می‌آموزند.
هشتاد و چهار درصد از پاسخ دهندگان به ورزش زنان و 78 درصد از پاسخ دهندگان به ورزش مردان گفتند که گهگاه یا مکرر کار داوطلبانه انجام می دهند. دو سوم از شرکت کنندگان در ورزش مردان و زنان گفتند که گهگاه یا مکرراً در مورد مسائل سیاسی بحث می کنند.
با توجه به مشارکت عدالت نژادی در شش ماه گذشته، 81 درصد از شرکت کنندگان ورزشی زنان و 73 درصد از شرکت کنندگان در ورزش مردان نقش فعالی در یادگیری بیشتر در مورد نژاد یا عدالت نژادی داشتند. بیش از 60 درصد از شرکت‌کنندگان در ورزش‌های زنان و مردان گفتند که با هم تیمی‌هایشان صحبت‌هایی داشتند که بر روی نژاد یا عدالت نژادی متمرکز بود.
در مشارکت برابری جنسیتی، 72 درصد از شرکت‌کنندگان ورزشی زنان و 56 درصد از شرکت‌کنندگان ورزشی مردان گزارش دادند که فعالانه تلاش می‌کنند تا خودشان درباره برابری جنسیتی بیشتر بیاموزند. پنجاه و هشت درصد از زنان و 46 درصد از مردان گهگاه یا مکرراً با هم تیمی های خود گفتگوهایی داشتند که بر برابری جنسیتی متمرکز بود.
منابع آموزشی
دانشجویان ورزشکار به احتمال زیاد تمایل به منابع آموزشی در زمینه سواد مالیاتی و مالی را نشان می دادند. برنامه ریزی شغلی؛ پیمایش نام، تصویر و فرصت های شباهت؛ و فرصت های حرفه ای در ورزش.
50 درصد از شرکت کنندگان ورزشی زنان و 49 درصد از شرکت کنندگان در ورزش مردان خواهان منابع بیشتری برای سواد مالیاتی و آموزش بودند.
در رابطه با استفاده از فرصت‌های NIL، 42 درصد از شرکت‌کنندگان ورزشی مردان و 39 درصد از شرکت‌کنندگان ورزشی زنان گفتند که خواهان منابع آموزشی بیشتری هستند.
چهل و یک درصد از شرکت کنندگان ورزشی مردان و 35 درصد از پاسخ دهندگان ورزش زنان خواهان منابعی در مورد فرصت های حرفه ای در ورزش خود بودند.