چگونه دوستی را که در طول قرنطینه های کووید از دست داده اید احیا می کنید؟

کارن نیمو یک روانشناس بالینی است

مشاوره: به گفته کارآفرین جیم ران، ما میانگین پنج نفری هستیم که بیشترین زمان را با آنها می گذرانیم.

اشاره او به کسانی بود که ما در محل کار با آنها احاطه داریم، اما ممکن است ارتباط بیشتری با روابط شخصی ما داشته باشد – به خصوص از زمانی که کووید چشم انداز اجتماعی را تغییر داد.

همه‌گیری اهمیت – و واقعیت – روابط صمیمی و اجتماعی ما را مورد توجه قرار داد. و همانطور که برخی از زوج ها موفق نشدند، برخی از دوستی ها نیز به همین منوال پیش رفت.

بیشتر بخوانید:
* آیا اپلیکیشن های درمانی واقعا کار می کنند؟
* آیا واقعا چیزی به نام عشق در نگاه اول وجود دارد؟
* چرا در روز تولدم دلم می خواهد گریه کنم؟ آیا من تنها هستم؟

ایجاد دوستی بدون مهمانی، پاتوق، گردهمایی، ورزش، مدرسه، دانشگاه و کار از خانه آسان نبود. و سپس خستگی تماس ویدیویی وجود داشت. دور دیگری از زوم لباس تا کسی می نوشد؟ نه ممنون.

اما، اکنون که ما به «عادی» بازگشته‌ایم – اگر چنین چیزی وجود داشته باشد – ممکن است شما را کمی از نظر اجتماعی سرگردان کرده باشد، شاید در حسرت «یکی (دوستی) که از بین رفته است».

بنابراین آیا می توان دوباره پیوند نادیده گرفته شده را احیا کرد – یا تمام شده است؟

دوستان به دلیل یا فصلی

ارتباط اجتماعی به طور گسترده به عنوان یکی از ارکان سلامت روان و رفاه ثابت شده است. حتی تحقیقات نشان می‌دهد که تعاملات کوتاه – گپ زدن روی حصار با همسایه، صحبت‌های آب‌وهوا در آسانسور، بحث راگبی با همکار – مزایای سلامتی دارد.

اما دوستی های نزدیک این مزایا را تا حدی بالا می برد. دوستان خوب می توانند استرس را از بین ببرند، حمایت عاطفی ارائه دهند، آنها برای خنده و سرگرمی آنجا هستند. آنها از تنهایی و انزوا دوری می کنند.

دوستی ها – جوامع ما – نیز بخش مهمی از هویت ما هستند. برخلاف خانواده، با پیوندهای خونی اش، دوستان افرادی هستند که انتخاب می کنیم با آنها باشیم. بنابراین افرادی که انتخاب می کنیم تا در اطراف ما باشند، آگاهانه یا غیر آگاهانه، منعکس کننده این هستند که ما چه کسی هستیم – فرهنگ، سلیقه، علایق، ارزش ها، حتی نظرات ما.

وقتی یک دوستی کلیدی از بین می رود، می تواند یک شکاف خمیازه ایجاد کند. این می تواند مانند یک غم باشد. و اگر شما کسی هستید که شروع کننده وقفه هستید، به طرف مقابل آسیب رسانده اید یا نتوانستید رابطه را تقویت کنید، ممکن است احساس گناه و پشیمانی وجود داشته باشد.

مانند روابط، برخی از دوستی ها برای ماندگاری ساخته نشده اند. مردم در طول زندگی ما خواهند آمد و خواهند رفت. ضرب المثل: “دوستان برای یک دلیل، یک فصل یا یک عمر” به طرز شگفت آوری دقیق است. برخی از افراد برای پر کردن نقش یا نیازی که در آن زمان مهم است ظاهر می شوند. دیگران به مکان‌ها، رویدادها یا مشاغل مختلف متصل می‌شوند، سپس با حرکت به سمت ما رها می‌شوند. و همانطور که هر 80 ساله ای به شما خواهد گفت، تعداد کمی از مردم به عنوان دوستان مادام العمر وارد دسته سوم می شوند.

اگر ارتباط خود را با کسی که زمانی به او نزدیک بودید از دست داده اید، ممکن است آن فصل گذشته باشد. بازگشت به هیچ راهی – نه فقط دوستی – که علف های هرز در آن رشد کرده اند دشوار است. اما غیرممکن نیست.

اگر مایل به احیای مجدد یک پیوند هستید، ممکن است برای بازگرداندن آن دیر نباشد. اما قبل از اینکه به سراغتان بروید، در اینجا چند چیز وجود دارد که باید در مورد آنها فکر کنید.

• چه چیزی از این دوستی به دست می آورید؟ آیا چیزی است که هنوز به آن نیاز دارید؟ آیا در گذشته برای شما خوب بود؟ دوستان مختلف نیازهای متفاوتی را برآورده می کنند و این نیازها تغییر می کنند. بررسی کنید تا ببینید اتصال مجدد همچنان مرتبط است.

• چه چیزی برای دوستی به ارمغان می آورید؟ این طبیعی است که به این فکر کنیم که چه کسی برای ما خوب است – اما ما همچنین باید در نظر بگیریم که آیا برای آنها خوب هستیم یا خیر. صادقانه از خود بپرسید که در زندگی این شخص چه کمکی می کنید. آیا شما کسی هستید که هنوز به آنها نیاز دارند؟ ممکن است آنها بدون شما خوب کار کنند.

• دست دراز کنید اما آن را با انتظار بار نکنید. شرایط مردم تغییر می کند، ما در مسیرهای مختلف حرکت می کنیم. آنها ممکن است تجربه سختی از کووید را داشته باشند و هرچه از سر گذرانده اند، شما در کنار آنها نبودید. بنابراین اگر بی‌علاقه یا رد شدید، آن را شخصی نگیرید. ممکن است فقط زمان یا پهنای باند احساسی برای سرمایه گذاری مجدد روی شما نداشته باشند.

• راحت باش. اگر دوست شما موافقت کرد که عقب بماند، آن را پایین نگه دارید و به آرامی آن را انجام دهید. حتی زمانی که مردم مایل به تلاش هستند، بازیابی زمین های قدیمی زمان می برد. ممکن است نیاز به بخشش نیز داشته باشد. و به یاد داشته باشید که برخی از دوستی ها باید پایان یابد. ممکن است بیماری همه گیر به شما دلیلی برای دور شدن از این شخص و آنها از شما داشته باشد. اشکالی ندارد. هرکسی که با او در تماس هستیم می تواند چیزی به ما بیاموزد. برای این تجربه سپاسگزار باشید، حتی اگر تجربه مثبتی نبود، و درسی را برای آینده خود ذخیره کنید.

در نهایت، شما نیازی به انبوه دوستان ندارید. شما فقط به چند نفر نیاز دارید که بتوانید روی آنها حساب کنید. همه گیری ما را به طور اساسی تغییر داد. با وجود اینکه به زندگی پرمشغله خود بازگشته ایم، با دقت بیشتری در مورد اینکه می خواهیم وقت خود را چگونه بگذرانیم – و با چه کسی – فکر کرده ایم. ما (امیدواریم) آموخته ایم که نمی توانیم برای همه مردم همه چیز باشیم. و در پذیرش آن آرامش وجود دارد.