WHO در میان ترس Omicron، ، ، دستورالعمل هایی را برای کشورها صادر می کند


WHO در میان ترس Omicron دستورالعمل هایی را برای کشورها صادر می کندسازمان جهانی بهداشت (WHO) با فراخوانی از کشورها به خودداری از اعمال ممنوعیت‌های مسافرتی فراگیر در میان افزایش نگرانی‌های Omicron، گفته است که چنین اقداماتی از شیوع بین‌المللی جلوگیری نمی‌کند، بلکه بار سنگینی را بر زندگی و معیشت وارد می‌کند.

چندین کشور قبلاً ممنوعیت سفر را اعمال کرده‌اند که اکثر آنها کشورهای آفریقای جنوبی را هدف قرار داده‌اند، جایی که نوع جدید ویروس کرونا برای اولین بار گزارش شده است. وقتی صحبت از اقدامات سفر به میان می‌آید، این سازمان از کشورها خواسته است تا با هرگونه اقدامات سفر، از جمله غربالگری احتمالی یا قرنطینه مسافران بین‌المللی، «رویکرد مبتنی بر شواهد و ریسک» را اعمال کنند.

WHO در 26 نوامبر 2021، نوع “B.1.1.529” را به عنوان یک نوع نگران کننده تعیین کرده بود. سازمان جهانی بهداشت اشاره کرده بود که نوع Omicron دارای تعداد زیادی جهش است که برخی از آنها اتفاقا “نگران کننده” هستند.

توصیه سازمان بهداشت جهانی به کشورها:
1. در اجرای اقدامات سفر مطابق با مقررات بین المللی بهداشت (IHR)، از جمله آخرین توصیه های موقت صادر شده توسط مدیر کل WHO در 26 اکتبر پس از نهمین کمیته اضطراری برای کووید -19.

2. مقامات ملی در کشورهای مبدأ، ترانزیت و ورود ممکن است یک رویکرد کاهش ریسک چند لایه را برای به تاخیر انداختن و/یا کاهش صادرات یا واردات نوع جدید اعمال کنند. چنین اقداماتی ممکن است شامل غربالگری مسافران قبل از سفر و/یا هنگام ورود باشد، از جمله از طریق استفاده از آزمایش کووید یا اعمال قرنطینه برای مسافران بین‌المللی. با این وجود، این اقدامات باید پس از یک فرآیند ارزیابی ریسک کامل تعریف شوند.

3. ممنوعیت های مسافرتی عمومی مانع از گسترش بین المللی نمی شود و بار سنگینی بر زندگی و معیشت وارد می کند. ممنوعیت‌های عمومی این پتانسیل را دارد که بر تلاش‌های بهداشت جهانی در طول یک بیماری همه‌گیر تأثیر منفی بگذارد، زیرا کشورها را تشویق نمی‌کند تا داده‌های اپیدمیولوژیک و توالی‌سنجی را گزارش و به اشتراک بگذارند.

4. همه کشورها باید اطمینان حاصل کنند که وقتی شواهد جدیدی در مورد ویژگی های اپیدمیولوژیک و بالینی Omicron یا هر VOC دیگری در دسترس قرار می گیرد، اقدامات به طور منظم بررسی و به روز می شوند.

5. هرگونه اقدامات کاهش خطر مرتبط با سفر باید بخشی از یک استراتژی کلی واکنش ملی باشد. به عنوان مثال، افزایش نظارت و تلاش‌های توالی برای درک بهتر انواع SARS-CoV-2 در گردش، نه تنها در بین مسافران، بلکه در داخل جامعه

6. سفرهای بین المللی ضروری – از جمله سفر برای ماموریت های اضطراری و بشردوستانه، سفر پرسنل ضروری، بازگشت به کشور و حمل و نقل محموله های ضروری – باید همیشه در طول همه گیری COVID-19 در اولویت قرار گیرند.

7. علاوه بر این، باید به همه مسافران یادآوری شود که مراقب علائم و نشانه‌های کووید 19 باشند، زمانی که نوبت به آنها می‌رسد، واکسینه شوند و در همه حال و بدون توجه به وضعیت واکسیناسیون، اقدامات بهداشت عمومی و اجتماعی را رعایت کنند.

8. افرادی که ناخوش هستند، یا به طور کامل واکسینه نشده اند یا مدرکی دال بر عفونت قبلی کووید-19 ندارند و در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید و مرگ هستند، از جمله افراد 60 سال یا بیشتر یا کسانی که بیماری های همراه دارند. افزایش خطر ابتلا به COVID-19 شدید (مثلاً بیماری قلبی، سرطان و دیابت) باید توصیه شود که سفر به مناطقی که در جامعه شیوع دارد به تعویق بیفتد.

9. از ابتدای شیوع SARS-CoV-2، WHO اقدامات سفرهای بین‌المللی اجرا شده توسط کشورها را زیر نظر دارد و این اطلاعات را از طریق سایت اطلاعات رویداد (EIS) با نقاط کانونی ملی IHR به اشتراک می‌گذارد. از 28 نوامبر 2021، گزارش شده است که 56 کشور در حال اجرای اقدامات مسافرتی با هدف به تاخیر انداختن احتمالی واردات نوع جدید بودند.

10. کشورها باید به اشتراک گذاری منطق بهداشت عمومی و اطلاعات علمی مرتبط خود برای اقدامات بهداشتی اضافی با WHO طبق مفاد ماده 43 IHR (2005) ادامه دهند.

تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت گفت: «من به همان اندازه نگران هستم که چندین کشور عضو اقدامات صریح و آشکاری را انجام دهند که به تنهایی مبتنی بر شواهد یا مؤثر نیستند و تنها نابرابری‌ها را تشدید می‌کنند.»