روشی برای دسترسی به اطلاعات ژنتیکی در نمونه خون و یافتن ارتباط با مشکلات سلامت روان

استفاده از نمونه های خون برای مطالعه بیماری هایی که منشا آنها در مغز است، مشکلی است که ژنتیک روانپزشکی در جستجوی نشانگرهای اختلالات سلامت روان با آن مواجه است. محققان دانشگاه فدرال سائوپائولو (UNIFESP) در برزیل نشان داده‌اند که می‌توان با تجزیه و تحلیل microRNAها در وزیکول‌های خارج سلولی (EVs) که توسط اکثر سلول‌های بدن از جمله نورون‌ها و سایر سلول‌های سیستم عصبی تولید می‌شوند، بر این مانع غلبه کرد.

این مطالعه در مجله منتشر شده است روانپزشکی ترجمه.

اگزوزوم ها، کوچکترین نوع EV، می توانند از سد خونی مغزی عبور کنند که از مغز در برابر عوامل بیماری زا و سموم محافظت می کند. MicroRNA ها (miRNAs) رونوشت های کوچکی هستند که RNA های پیام رسان را هدف قرار می دهند و بیان چندین ژن را به طور همزمان تنظیم می کنند. آنها را می توان در سیالات زیستی و EV ها شناسایی کرد و با اختلالات روانی، از جمله افسردگی، اضطراب، و اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) همراه بوده و راه را برای تشخیص زودهنگام و درمان در آینده هموار می کند.

جسیکا هونوراتو مائر، نویسنده اول مقاله گفت: “کار بیشتری باید انجام شود تا اعتبار این miRNA ها انجام شود، اما یافته های ما نشان می دهد که مواد ژنتیکی از EV ها را می توان به صورت غیر تهاجمی شناسایی کرد.”

ما نمی‌توانیم کاملاً مطمئن باشیم که اگزوزوم‌های مورد تجزیه و تحلیل از مغز آمده‌اند، اما می‌دانیم که آنها بیان ژن را در چندین نوع بافت تنظیم می‌کنند و ممکن است در مکانیسم‌هایی دخیل باشند که خطر اختلالات سلامت روان را افزایش می‌دهند.»

نمونه مطالعه شامل 116 شرکت کننده در مطالعه اختلالات روانپزشکی در دوران کودکی بود (که گاهی با مخفف BHRCS، برای مطالعه کوهورت پرخطر برزیل به آن اشاره می شود). دو مجموعه از نمونه خون در نقاط زمانی سه سال از هم (در نوجوانی و اوایل بزرگسالی) جمع آوری شد. EVs از سرم خون استخراج و مشخص شد. سپس محققان miRNA های استخراج شده از EV ها را برای تجزیه و تحلیل تغییرات در طول زمان در جستجوی ارتباط با اختلالات روانی خاص، توالی یابی کردند.

به عنوان بخشی از این تجزیه و تحلیل طولی، آنها شرکت کنندگان را بر اساس تشخیص اختلال و مسیر به چهار گروه تقسیم کردند: یک گروه کنترل که شامل افرادی بود که در هر یک از مراحل زمانی تشخیص نداشتند. یک گروه “بروز” شامل کسانی که در مرحله اول هیچ تشخیصی نداشتند و سپس به تشخیص منتقل شدند. یک گروه “بهبودی” با تشخیص فقط در ابتدا. و یک گروه “تداوم” با تشخیص در هر دو نقطه.

تجزیه و تحلیل miRNA ها از چهار گروه هیچ تفاوت آماری معنی داری را نشان نداد. با این وجود، نتایج آزمون های آماری را می توان در تحقیقات متاآنالیز آتی مورد استفاده قرار داد.

تجزیه و تحلیل دوم به دنبال ارتباط بین miRNA ها و اختلالات خاص در همان زمان بود و افراد مبتلا به افسردگی، اضطراب یا ADHD را با افراد بدون هیچ تشخیصی مقایسه کرد. بیان miR-328 در کودکان مبتلا به ADHD در مقایسه با آنهایی که این اختلال را نداشتند تنظیم مثبتی داشت. برای دومین بار، miRNA ها با افسردگی و اضطراب مرتبط بودند. سه مورد از این موارد (miR-432-5p، miR-151a-5p و miR-584-5p) در افراد مبتلا به اضطراب کاهش یافت و پنج مورد (miR-4433b-5p، miR-584-5p، miR-625-3p، miR-432-5p و miR-409-3p) در افراد مبتلا به افسردگی.

“ما می دانیم که هیچ نشانگر زیستی برای اختلالات روانپزشکی از نوع بیماری های خاص مانند سرطان وجود ندارد. من معتقدم که در آینده امکان پیش بینی های یکپارچه بر اساس DNA، miRNA های اگزوزوم و تعامل با محیط وجود خواهد داشت. در این مورد. برای مثال، ما قادر خواهیم بود خطر ژنتیکی یک فرد را ارزیابی کنیم – خطری که با آن متولد شده است – و همچنین فرد را در طول زمان با تأیید تغییرات در miRNA ها یا قرار گرفتن در معرض محیطی ارزیابی کنیم، به طوری که درمان یا مداخلات دیگر می تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند. مارکوس لیت سانتورو، استاد زیست شناسی مولکولی در UNIFESP و آخرین نویسنده مقاله، گفت: بیماری در افرادی که با تغییراتی در بیان این یا آن miRNA ظاهر می شوند، ایجاد می شود.

مراحل بعدی

محققان قصد دارند ببینند آیا نتایج به‌دست‌آمده تاکنون می‌تواند برای سایر مراحل زندگی همگروهی تأیید شود یا خیر، مطالعه را با استفاده از داده‌های موجود (برای بیش از 700 شرکت‌کننده از سال 2010 در دسترس است) و داده‌های تازه جمع‌آوری‌شده روی همان شرکت‌کنندگان، که اکنون بالغ هستند، گسترش دهند. ، و فرزندانشان.

علاوه بر بیان miRNA، آنها همچنین به معنای تجزیه و تحلیل انواع دیگر داده ها برای به دست آوردن درک یکپارچه تر از اختلالات روانپزشکی، از جمله ژنومیک، ترانس کریپتومیکس و متیلاسیون DNA، و همچنین عوامل محیطی مانند شرایط اجتماعی-اقتصادی، قرار گرفتن در معرض سوء مصرف مواد، بیماری هستند. درمان در دوران کودکی، قلدری در مدرسه و همه گیری COVID-19.