در حالی که ملانوما در مردان سفید پوست بسیار شایع تر است، این مطالعه نشان داد که مردان سیاه پوست 26 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از این بیماری هستند. اگرچه تنها حدود 2.5 درصد از بیش از 200000 مرد در این مطالعه سیاه پوست بودند، اما میزان بقای آنها بسیار کمتر از مردان سفیدپوست بود.
علی هندی، متخصص جراحی سرطان پوست در Chevy Chase، Md.، که در این مطالعه شرکت نکرد، گفت: “من فکر می کنم این مهم است.” “این مطالعه به ما پاسخی در مورد چرایی آن نمی دهد، اما اعداد را روشن می کند.”
این مطالعه که روز سه شنبه در مجله آکادمی پوست آمریکا منتشر شد، روندهای زیر را نشان داد:
- در میان مردان سیاه پوست مبتلا به ملانوم، 48.6 درصد در مراحل پایانی بیماری، زمانی که درمان آن دشوارتر است، تشخیص داده می شود، در حالی که این میزان در مردان سفیدپوست 21.1 درصد است. تشخیص های دیررس در 39.6 درصد از مردان اسپانیایی تبار، در 37.6 درصد از مردان آسیایی و در 29.1 درصد از مردان بومی آمریکا رخ می دهد. اگر زود تشخیص داده شود، میزان بقای پنج ساله ملانوم 99 درصد است. اما تشخیص دیرهنگام این شانس ها را به طرز چشمگیری تغییر می دهد. هنگامی که ملانوم به نقاط دورتر بدن گسترش یافته است، میزان بقای نسبی پنج ساله حدود 32 درصد است.
- محل ملانوم بر روی بدن به شدت بر اساس نژاد متفاوت است. داده ها نشان داد که 50.7 درصد از مردان سیاه پوست مبتلا به ملانوم به آن مبتلا هستند در اندام تحتانی آنها کمتر از 10 درصد از مردان سفید پوست مبتلا به این بیماری آن را در قسمت پایین بدن خود داشتند. در میان مردان سفید پوست، بیشتر موارد روی تنه (35.5 درصد) یا سر و گردن (25.7 درصد) بود. در مقایسه، تنها 12.6 درصد موارد در مردان سیاه پوست روی تنه و 9.8 درصد روی سر بود.
- ملانوما در مردان سیاه پوست اغلب در مناطقی که معمولاً در معرض نور خورشید نیستند، مانند کف پا، انگشتان پا، ناخن های پا، انگشتان دست، بستر ناخن و کف دست دیده می شود.
- بیش از 75 درصد از مردان سفید پوست پنج سال یا بیشتر پس از تشخیص ملانوم زندگی می کنند. فقط 51.7 درصد از مردان سیاه پوست این کار را انجام می دهند.
جرمی برائر، پزشک و دانشیار بالینی پوست در دانشگاه NYU Langone Health، گفت: این مطالعه بر اهمیت افزایش آموزش عمومی برای پزشکان و بیماران برای مراقبت از ملانوما، حتی در بیماران سیاه پوست که به ندرت رخ می دهد، تأکید می کند. به مطالعه
بروئر خاطرنشان کرد که پزشکان اغلب برای شناسایی سرطان های پوست در پوست سفید آموزش دیده اند و ممکن است ندانند که چگونه این بیماری در نژادهای مختلف ظاهر متفاوتی دارد.
بروئر گفت: «این میزان نامتناسب و ناگوار مرگ به این معنی است که ما باید سعی کنیم بسیار بیشتر پیشگیرانه عمل کنیم.
شکل مرگبارتر ملانوم
محققان این مطالعه داده‌های تشخیصی را از پایگاه داده ملی سرطان از سال 2004 تا 2018 در مردان سفیدپوست، سیاه‌پوست، آسیایی، سرخ‌پوست آمریکایی/بومی آلاسکا و اسپانیایی‌تبار مقایسه کردند.
اشلی وایسونگ، پزشک و رئیس بخش پوست در مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا، یکی از نویسندگان این مقاله، گفت: «هدف مطالعه ما این بود که عمیق‌تر به این موضوع بپردازیم که چرا ما این تفاوت‌ها را در میزان بقا و عواملی که ممکن است منجر به آن شود، بررسی کنیم.
تقریباً از هر 5 بیمار ملانوم سیاه، 1 نفر دارای زیرگروهی به نام ملانوم عدسی آکرال است که شکل کشنده‌تری از این بیماری است. در مقایسه، کمتر از 1 درصد از مردان سفید پوست این زیرگروه را داشتند.
رابرت برودل، استاد آسیب شناسی و پوست در مرکز پزشکی دانشگاه می سی سی پی که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: «این به قرار گرفتن در معرض نور خورشید ارتباطی ندارد. به نظر می‌رسد که این بیماری دارای تاریخچه طبیعی متفاوت و پیش‌آگهی ضعیف‌تری است، اگرچه تشخیص دیرهنگام یکی از اجزای آن است.
برودل گفت که اغلب به صورت یک نقطه سیاه زیر ناخن ظاهر می شود که در حال رشد یا تغییر است.
وایسونگ گفت: ملانوما در انگشتان دست، انگشتان پا، کف دست و کف پا اغلب با زگیل، قارچ یا سایر بیماری های خوش خیم اشتباه گرفته می شود و توسط بیماران نادیده گرفته می شود. آنها می توانند مانند ضایعات صاف، صورتی، خاکستری، قهوه ای یا سیاه به نظر برسند.
Wysong گفت: “بیشتر مردم به سرطان پوست در ناخن ها یا دست ها و پاهای خود فکر نمی کنند.” “بنابراین ما شاهد تاخیر در تشخیص به دلیل موقعیت مکانی هستیم. دیدن آن سخت است. اکثر مردم نمی دانند ملانوم ناخن چگونه به نظر می رسد.
تشخیص دیرهنگام و سایر عوامل
تشخیص دیرهنگام تنها بخشی از دلایل مرگبارتر ملانوما در مردان سیاه پوست را توضیح می دهد. وایسونگ گفت: اگرچه این مطالعه برای عواملی مانند درآمد، بیمه، دسترسی به مراقبت های بهداشتی و سطح تحصیلات کنترل می شود، اما این متغیرها “به طور کامل توضیح نمی دهند که چرا مردان سیاه پوست 26 درصد بیشتر از سفیدپوستان نرخ مرگ و میر دارند.” “این نشان می دهد که عوامل بیولوژیکی در کار هستند.”
دیوید جی لفل، استاد پوست و جراحی در دانشکده پزشکی دانشگاه ییل و متخصص سرطان پوست و ملانوم، گفت: در میان همه مردان، تفاوت های هورمونی می تواند شکاف جنسیتی در ملانوما را توضیح دهد. او گفت که تحقیقات جدید باید توجه لازم را به ملانوما در مردان سیاه پوست جلب کند.
لفل گفت: “تمرکزی روی این موضوع وجود نداشته است، و وقتی آن تمرکز وجود ندارد، بودجه تحقیقاتی وجود ندارد.” “بنابراین من فکر می کنم که مقاله تا حدودی توجه خود را به نیاز به تامین مالی تحقیقات در آن زمینه جلب می کند. و چه کسی می داند؟ با توجه بیشتر به دسته بندی های کمتر رایج در ملانوم، ممکن است به طور کلی ملانوم را بهتر درک کنیم.
ملانوم تهاجمی در حال افزایش است
تعداد موارد جدید ملانوم تهاجمی که سالانه تشخیص داده می شود در دهه گذشته 27 درصد افزایش یافته است. انتظار می رود در سال 2023، 97610 مورد ملانوم تهاجمی در ایالات متحده تشخیص داده شود. بر اساس گزارش بنیاد سرطان پوست، از این تعداد، 58120 نفر در مردان و 39490 در زنان خواهند بود. همچنین امسال 7990 نفر بر اثر ملانوما جان خود را از دست خواهند داد که 5420 نفر از آنها مرد هستند.
از آنجایی که اکثر ملانوم‌ها از آسیب نور خورشید به سلول‌های پوست منشا می‌گیرند، متخصصان پوست همچنان بر محافظت هشیار در برابر آفتاب تاکید می‌کنند. Wysong اضافه کرد که مردان تمایل دارند در برابر چیزهایی که می تواند زندگی آنها را نجات دهد مقاومت کنند – پوشیدن کلاه، کرم ضد آفتاب و لباس محافظ، دوری از نور خورشید و مراجعه منظم به متخصص پوست.
متخصصان توصیه می‌کنند که سالانه پوست خود را با پزشک و چک‌های شخصی ماهانه بدن خود را انجام دهید. می توانید از یک شریک یا دوست کمک بگیرید تا به پشت شما و جاهایی که دید خوبی ندارید نگاه کند. کف پا، کف دست، بستر ناخن و بین انگشتان را بررسی کنید. و می توانید از آرایشگر یا آرایشگر خود بخواهید در مورد هر گونه ضایعه یا تغییر در پوست سر شما صحبت کنند.
اگر متوجه چیز جدیدی، تغییر، عدم بهبود یا خونریزی شدید، به متخصص پوست مراجعه کنید.
برودل گفت: ملانوما کاملاً بدون علامت است. تا زمانی که متوجه تغییر خال نشوید، آن را آزار نخواهید داد.